“Jedynym rozsądnym sposobem wychowania jest oddziaływanie własnym, dobrym przykładem, a jeśli to nie odnosi skutku, to przykładem odstraszającym”. Kiedy przypomniałem sobie te słowa, spojrzałem na dzisiejszy strajk nauczycieli z zupełnie innej perspektywy. Widok okazał się olśniewający…! Ba…! Proroczy…! Chcesz, Czcigodny Czytelniku, zobaczyć ten olśniewający i proroczy widok? Służę – to przecudny malunek pana Hieronima Boscha pod tytułem “Leczenie głupoty”.

Na obrazku grono pedagogiczne spełnia swój zawodowy obowiązek wpajając w młode pokolenie wiedzę zatwierdzoną setkami rozporządzeń MEN. Bystry obserwator może zauważyć, że “młode pokolenie” jest tutaj określeniem cokolwiek nieadekwatnym, lecz już spieszę z wyjaśnieniem – sposób przekazywania wiedzy przez większość nauczycielstwa polskiego jest procesem poniekąd długotrwałym, zatem możemy spodziewać się abiturientów po czterdziestce.

Zdając sobie sprawę z tego, że nauczycielstwo polskie potrzebuje coraz więcej czasu na nauczanie, ZNP głośno domaga się obniżenia wieku szkolnego – to również jest zrozumiałe: im więcej czasu dziecko spędzi w szkole, tym mniej będzie niedouczone. W tym miejscu pozwolę sobie na małą dygresję: podejście ZNP mające na celu przedłużenie czasu nauki może okazać się rewolucyjnym dla całej gospodarki…! Bez śmiechu, proszę...! Jeśli budowniczy autostrad zaczną o rok wcześniej, wybudują o 500 metrów dłuższy odcinek…! Lub jeśli polscy piłkarze zaczną EURO 2008 miesiąc wcześniej, zdążą przegrać więcej meczów…! W końcu jeśli podatki będą ściągane o rok wcześniej, dziura budżetowa będzie wielka… ale już nie ogromna…! Przykłady takie można mnożyć, dzielić lub potęgować...

Możesz mi zarzucić, Czcigodny Czytelniku, że popieranie obniżenia wieku szkolnego jest sprzeczne z zasadami pedagogiki, ale uwierz mi – nie takie sprzeczności rodzą się każdego ranka w umysłach nauczycielstwa. Przemilczę już “wielomian f, którego fragment wykresu przedstawiono na rysunku”, bowiem to tylko drobnostka. Gwoli sprawiedliwości powinienem jednak przyznać, że są rzetelni i solidnie przygotowani nauczyciele – zatem w tej beczce dziegciu można znaleźć również łyżkę miodu.

W zakończeniu tego postu pokuszę się o stwierdzenie, że postępowanie ZNP w pełni nawiązuje do heraklitowej sentencji: “nie wystarczy dużo wiedzieć, ażeby być mądrym”... Można przypuszczać, że mądrość jest przypisana do wybranych grup społecznych lub zawodowych. I chyba jest to stwierdzenie prawdziwe. Przykład…? służę, Czcigodny Czytelniku…:

wiedza (analiza badań statystycznych) mówi, że w Łodzi zabraknie w tym roku kilka tysięcy miejsc dla przedszkolaków…

mądrość (wypowiedź ZNP w Łodzi) mówi, że to “gówno prawda” (określenie za ks. Józefem Tischnerem).

I wiesz co, Czcigodny Czytelniku… chyba zacznę cieszyć się, że moje nieletnie Szkodniki mają kolejny dzień (już dwudziesty czwarty w tym roku szkolnym), w którym z przyczyn od nich niezależnych nie muszą uczyć się o Einsteinie, Boschu, Heraklicie…

...wystarczy im wiedza o Broniarzach.