Nie usprawiedliwia. Nic nie usprawiedliwia.

Ale ja przecież nie o usprawiedliwieniu a o zrozumieniu.
Bo, aby czegoś się ustrzec, by z tym walczyć, trzeba to najpierw rozpoznać, określić.
A tu przecież walka nie ze “skurwysynami” a ze zjawiskiem społecznym i kulturowym.
Skurwysyna jednego czy dwóch mozna sprać.
Ale fenomenu się tak nie utłucze.

Mi jest szczerze żal. Naprawdę myślę, że to rzecz nieprawdopodobna. Polakom nagle (dziesięć lat?) zniknęli wszyscy żydowscy sąsiedzi. Minęło ponad pół wieku, a dziury w naszej kulturze, w społecznościach nadal się nie zarosły. I one się nie zarosną. Tak jak Hiszpanom nie zarosły się ślady po wygnanych po rekonkwiście Żydach i muzułmanach.

Ale – jeśli jakiś Gross twierdzi, że Żydów wymordowano, bo Polacy są antysemitami… Na to odezwą się wszyscy uprzedzeni, wszystkie świry wierzące w światowy spisek, odezwą się i co wrażliwsi patrioci (niekoniecznie Jedyni Prawdziwi Polscy Patrioci). A ja mam niby moralny obowiązek stanąć z boku, w zadumie pokiwać głową i warknąć skurwysyny.
No nie.

Nie zgadzam się, by polsko – żydowskie stosunki i rozliczenia (a jest co rozliczać) zostawić różnym skrzywionym psychicznie oraz cwaniakom, co na skrzywieniach zbijają kapitał. Z obu narodów.

odys: W drodze