Trochę mieszam w garnku Maxa, ale moja podzielność uwagi jest już legendarna.

Mnie się ta historia podoba. Coś ma w sobie z normalnego życia. Jakiś autentyzm.

Ja bym się oczywiście czepła tej sielankowości.

Wiem! Wiem, co mi się podoba! Wiem.

Historia w historii. Znaczy wiem, że tak jest w każdym odcinku, ale tu troszkę inaczej. Pośrednictwo przedmiotu jest mniej wyraźne.

Na pierwszym planie jest spotkanie ludzi.

Oooooo, to właśnie mi się spodobało.