czuję się w obowiązku przy okazji Twojego arcyciekawego wpisu, przypomnieć o Colloquium charitativum czyli z łacińska Braterskiej rozmowie z 1645 r. pomiędzy teologami katolickimi, luterańskimi i kalwińskimi. Dokładnie dnia 28 sierpnia 1645 w salach naszego wspaniałego Ratusza odbywały się sesje, na których teologowie różnych wyznań w czasach ofensywnej już Kontrreformacji spierali się ze sobą o prawdy wiary. W spotkaniu wzięło udział 76 teologów, prawie po równo z każdej ze stron (25 katolików, 27 luteranów, i 24 kalwinów)

Cieniem kładzie się nie dopuszczenie do obrad przedstawicieli Braci polskich jako nazbyt radykalnych.

Sama inicjatywa Colloquium była popierana przez raczej arcykatolickiego króla Władysłąwa IV.

Co dało spotkanie? Hm, zważywszy, że trwała wojna 30-letnia sam jego fakt jest ewenementem na skalę europejską. Ponadto niewątpliwie ugruntowało ono bardziej koncyliacyjny sposób rozwiązywania kotrowersji religijnych, jaki w Polsce wcześniej już był praktykowany.

Oczywiście nie doszło do żadnego zbliżenia stanowisk, ale wolni ludzie usiedli razem twarzą w twarz i słuchali swoich racji. Wielka sprawa.

XVI i XVII wiek, ja bym jeszcze dodał II poł. XV, to są bardzo ciekawe czasy w Polsce. Dla mnie najulubieńsza epoka. Później wszystko zeszło na psy.

Pozdrawiam serdecznie