Amerykański artysta Boyd Rice, związany z mega kontrowersyjnym i prowokacyjnym ruchem artystycznym UNPOP ART, napisał w jednym ze swoich wierszy: “Nie jestem tolerancyjną osobą. Faktycznie z każdym dniem staję się coraz bardziej nietolerancyjny”. Ja zaś mogę napisać: “Nie jestem umiarkowanym ideologiem. Faktycznie z każdym miesiącem staję się coraz bardziej radykalna”. Niniejszy mini felietonik (lub, jak kto woli, notatka) to nic innego jak kompilacja reprezentatywnych cytatów z moich starych i nowych artykułów, a ściślej: próba uchwycenia kontrastu między dawnymi i aktualnymi wypowiedziami. Przekonajcie się, jak bardzo zmieniła się moja opinia na temat pewnych zjawisk i zagadnień! Wszak nie od dziś wiadomo, iż “kobieta zmienną jest”…

1) Zagadnienie pierwsze: kara śmierci.

WYPOWIEDŹ Z ROKU 2007: “Jak można życzyć komuś śmierci, nawet, jeśli on sam o nią prosi? Czy porządny człowiek mógłby chcieć, aby ktoś inny umarł? Te same pytania zadaję sobie, słysząc o karze śmierci. Uważam, iż wyrok dla mordercy powinien być nie kończącą się pokutą, umartwieniem… Tymczasem kara śmierci to kara na krótką chwilę” (źródło: „Czerwona płachta na N. J. Nowak”).

WYPOWIEDŹ Z ROKU 2009: „Kara śmierci, w odróżnieniu od aborcji, nie jest zbrodnią, lecz egzekucją. Moim zdaniem, powinna być wykonywana poprzez strzał w tył głowy – krótko i zaczepiście. Jestem zwolenniczką szybkiego i mało bolesnego karania przestępców, aczkolwiek zdaję sobie sprawę z faktu, iż najokrutniejsi sprawcy zasługują na okrutny los” (źródło: „Kara śmierci za aborcję!”).

2) Zagadnienie drugie: chrześcijaństwo i demokracja.

WYPOWIEDŹ Z ROKU 2007: „Oznacza to, iż medium Sami-Wiecie-Kogo jest bardzo demokratyczne i ceni sobie zdanie osób trzecich. Tak właśnie powinni postępować wzorowi chrześcijanie” (źródło: „Jeszcze więcej myślozbrodni”).

WYPOWIEDŹ Z ROKU 2009: „Wszak nie od dziś używam popularnych chwytów do przekazywania niepopularnych (konserwatywnych, nacjonalistycznych, tercerystycznych, antyfeministycznych, antydemokratycznych, ateistycznych, aseksualnych i antyseksualnych) treści” (źródło: „Gorsi niż Madonna [+18]”).

3) Zagadnienie trzecie: Bóg i wiara.

WYPOWIEDŹ Z ROKU 2007 (FRAGMENT UTWORU PROZATORSKIEGO): „Niemal bez przerwy przypominał mi o zagubionej owcy i Dobrym Pasterzu, opowiadał o grzesznikach, którzy później stali się wzorowymi Dziećmi Bożymi. Powiedział, iż biblijny Szaweł był przeciwnikiem chrześcijan, skazał św. Szczepana na śmierć w męczarniach. Później doznał cudownego nawrócenia, zmienił imię na Paweł i został kanonizowany. To właśnie on, św. Paweł, niegdysiejszy wróg Jezusa, pozostawił po sobie tyle pięknych tekstów teologicznych” (źródło: opowiadanie bądź nowela pt. „Jarzmo i bierzmo”).

WYPOWIEDŹ Z ROKU 2009: „Czyżby Bóg był lewicowcem? Jeśli tak, to dlaczego ja – konserwatystka, nacjonalistka, antyfeministka i antydemokratka – miałabym w niego wierzyć? Chcecie, bym czciła lewaka?! Dobre sobie! Już lepiej być ateistką. (…) Nie potrzebuję Boga, który mówi do ludzi: >Róbta co chceta – zabijajta się, torturujta, prowadźta wojny… Ja i tak was kocham i wszystko wam przebaczam!<. Naprawdę go nie potrzebuję; wystarcza mi Jerzy Owsiak, którego nie lubię” (źródło: „Boska anarchia”).

4) Zagadnienie czwarte: równość istot ludzkich.

WYPOWIEDŹ Z ROKU 2007: „Gdzie tu jest miejsce na równość społeczną?!” (źródło: „Kilka słów przeciwko feministkom”).

WYPOWIEDŹ Z ROKU 2009: „Myślę o tym, co napisałam w kilku poprzednich akapitach, i jestem zaszokowana – przebija przeze mnie straszny nietzscheanizm (brak wiary w równość wszystkich ludzi, niechrześcijańskie wyobrażenie o moralności, kult siły i władzy)!” (źródło: „Mężczyźni są wyższą płcią!”).

5) Zagadnienie piąte: etyka chrześcijańska.

WYPOWIEDŹ Z ROKU 2007: „Uważam, że dobrzy chrześcijanie powinni odznaczać się dobrocią i hojnością (wszak jałmużna to jeden z dobrych uczynków)” (źródło: „Myślozbrodnia numer 3”).

WYPOWIEDŹ Z ROKU 2009: „Gdyby ktoś chciał, mógłby się upierać przy stanowisku, że istnieje jeden sposób na to, aby zło przestało nam przeszkadzać: trzeba je zaakceptować i pokochać!” (źródło: „Tylko nieświęty chodzi uśmiechnięty”).

6) Zagadnienie szóste: śmierć jako kres ludzkich cierpień.

WYPOWIEDŹ Z ROKU 2007: „Odkąd pamiętam, denerwował mnie pogląd, według którego śmierć może rozwiązać jakikolwiek problem. (…) Nie mogłam zrozumieć, jak śmierć może przerwać czyjekolwiek cierpienie – przecież martwa istota nie czuje żadnej ulgi!” (źródło: „Czerwona płachta na N. J. Nowak”).

WYPOWIEDŹ Z ROKU 2009: „Żyję tylko po to, aby obserwować powolne konanie resztek dobra i sprawiedliwości oraz wykrzykiwać banalne frazesy typu: >Jaka piękna katastrofa!<. Jednak żyję, bo nie mam innego wyjścia. I to jest, moi Drodzy, antyutopia. (…) Ale kto nam zagwarantuje, iż zgon rzeczywiście skończy wszystko? A może >po drugiej stronie< będzie nam jeszcze gorzej?” (źródło: „Antyutopia to rzeczywistość”).

7) Zagadnienie siódme: polityka.

WYPOWIEDŹ Z ROKU 2007: „Polityka to (obok nauk matematyczno-przyrodniczych, sportu i techniki) chyba ostatnia rzecz, która mnie interesuje” (źródło: „Kilka słów przeciwko feministkom”).

WYPOWIEDŹ Z ROKU 2009: „Ale tak się składa, że w dniu dzisiejszym na oficjalnej stronie Polskiej Partii Narodowej pojawiła się... autorska podstrona panny En-Dżej-En! No, teraz nie mogę już ukrywać, iż jestem wolną współpracowniczką tego ugrupowania i od czasu do czasu publikuję swoje teksty w tygodniku >Tylko Polska<. Zresztą... dlaczego miałabym trzymać w tajemnicy mój kolejny sukces? Cieszę się, że mogę współpracować z prawdziwą partią polityczną, bowiem już od dawna mam potrzebę robienia czegoś dla Polski, walki ze złem, naprawiania świata” (źródło: news „SENSACJA! NJN na stronie PPN!” znany również jako „Jedną nogą w Polskiej Partii Narodowej”).

W internetowym wydaniu „Krytyki Politycznej” (TEJ lewackiej „Krytyki Politycznej”, z którą współpracują Szczuka i Dunin!) ukazał się kiedyś felieton „Najcnotliwsza w klasie” Jasia Kapeli, poświęcony mojej osobie i twórczości. Lewicowy publicysta umieścił tam m.in. takie słowa: „Porównajmy na przykład kwestionariusze Prousta, które Nowak wypełnia na przestrzeni lat (dwóch jak można sądzić). W pierwszym na pytanie o to, co byłoby dla niej największym nieszczęściem, przyznaje beztrosko: >Oczywiście, porażka na polu literackim. A także założenie własnej rodziny<. W najnowszym ma już bardziej złożoną odpowiedź: >Lewicowy totalitaryzm, legalizacja aborcji i małżeństw homoseksualnych, likwidacja polskich organizacji nacjonalistycznych, utrata niepodległości<. Jak z pisarki lękającej się mieć rodzinę powstała prawicowa hetera? To pytanie do psychologów, którzy pewnie musieliby porozmawiać z nią osobiście”. Chociaż nie jestem żadną heterą (tylko dziewicą, i to aseksualną), uważam, iż refleksje pana Kapeli na temat zmian w mojej mentalności są całkiem uzasadnione. Rzeczywiście, w ciągu dwóch lat zmieniłam się, a nawet bardzo. Może to wynikać z faktu, że jestem dopiero nastolatką z rocznika 1991, a moje poglądy, zainteresowania, uzdolnienia i „dzieła” rozwijają się razem ze mną (lub: „dojrzewają razem ze mną”, jak by to powiedział Tilo Wolff, wokalista Lacrimosy). Nie mogę być przez całe życie dzieckiem, myślącym, iż życie jest różowe, zaś ludzie to słodkie owieczki, które – chociaż czasami błądzą – zawsze rokują szanse na poprawę. Nie jestem Piotrusiem Panem ani Józiem z „Ferdydurke”, którzy prezentują skrajnie negatywne podejście do „mikroewolucji w skali personalnej”. Wybaczcie mi, ale nie jestem…

A felieton Jasia Kapeli, o którym wspomniałam w poprzednim akapicie, można znaleźć na stronie:

http://www.krytykapolityczna.pl/Jas-Kapela/Najcnotliwsza-w-klasie/menu-i...

Najciekawszy cytat z powyższego tekstu: „Czy arbitralność przyjęcia przez Natalię Julię Nowak, że jest nacjonalistką, kiedy, z całą swoją wrażliwością na cierpienie innych, równie dobrze mogłaby się definiować jako komunistka, nie każe tego samego pomyśleć o innych filarach prawicy?”. Hehehe, autor ma bardzo… specyficzne… podejście do komunizmu!