Pisałem w S24. Powtórzę. Mam wątpliwości, ale ważne jest rozważenie hierarchii ważności: czy ważniejsze są indywidualne prawa jednostki, która nawet bywa wyalienowana ze społeczności (społeczeństwa), czy też zasad i relacji na jakich opiera się dana społeczność (społeczeństwo).
To trudne ustawienie relacji.
Jestem skłony tu skłonny przyznać większe prawa społeczeństwu.
W porównaniu z tym, co mamy w Polsce raczej prawo angielskie jest bardziej odpowiednie. A pomylki zdarzają się chyba równie często przy sędziach zawodowych, jak i ławie przysięgłych.
Pozdrawiam

Mój wpis nie dotyczył samego wyroku. Raczej chciałem się zastanowić nad “waga “ różnych czynników mających wpływ na podejmowanie decyzji i to w odniesieniu do uwarunkowań różniących nasze społeczeństwa. [W S24 wręcz padło stwierdzenie, że należy rozpatrywać społeczeństwo jedynie jako zbiór (zatomizowanych) jednostek. To zupełnie odrębna kwestia. Na osobne wpisy i dyskusję].
Ja zakładam, że członkowie ławy rozpatrzyli sprawe najbardziej obiektywnie, uczciwie i wnikliwie jak tylko mogli.
Pozostaje kwestia sposobu rozstrzygania wątpliwości. Czy robili to li tylko wg litery prawa, czy też i zgodnie z duchem prawa? Czyli mając na uwadze nie tylko interes jednostki, czy też również społeczności (społeczeństwa, narodu)?
W naszej mentalności istnieje, wytworzona przez zabory, cecha przeciwstawiania się prawu. (Relacji odwrotnej poświęcony był wpis – Polska nierządem stoi…).
Tymczasem w Anglii jest szacunek dla prawa; przeciwstawianie się mu np. poprzez nieprzestrzeganie ciszy nocnej, czy nawet publiczne a nadmierne okazywanie uczuć, jest traktowane nagannie.
Dlatego w Anglii rozpatrywana jest nie tylko kwestia udowodnienia winy, ale także stosunku do prawa. Można twierdzić, że te elementy wpływają na “odstraszającą funkcję” prawa.
Sądzę, że tego elementu w naszym prawodawstwie brakuje (lub jest go za mało).
I tylko na to chciałem zwrócić uwagę swoim wpisem.
Pozdrawiam