Na kilka kwestii poruszonych przez Ciebie chyba odpowiedziałam pisząc Griszqowi.

Co do tej kobiety.
Tak to odebrałam. Jak kopnięcie w brzuch.

Widać nie jestem aż tak przesiąknięta pracą, pomyślałam w tej chwili.

Mogłam oczywiście natychmiast założyć zbroję, wskoczyć w skórę dobrze mi znaną i we własnej głowie sobie ten jej lęk uzasadnić, przeanalizować.

Nie zdążyłam, bo pierwsza reakcja była inna.

Powoli i spokojnie opuściłam pokój na dłuższą chwilę...