Zgodnie z przewidywaniami Grzesia, ucieszyłam się bardzo. A nawet bardzo.

Poszłam z psem na Plac, patrzymy a tu takie wystają z trawy jakieś...

Wcześniej jeszcze wyszłam z pracy z Najlepszą Szefową, patrzymy a tu nawet jeszcze resztki światła dziennego…

Jeszcze wcześniej szłam do pracy, a tu się rozświeciło, że okulary wyjęłam..

Jeszcze trochę wcześniej obudziłam się, a za moim oknem rwetes, aż strach…

Jak tak dalej pójdzie, to trzeba będzie wreszcie przestać się martwić brakiem wiosny.