docenić ją, jak widzę, jak ten nieomal idylliczny obraz “społeczeństw Zachodu”, sypie się jak domek z kart przy bliższym poznaniu

Też na swój sposób tęsknię. I nie potrafię nigdy zrozumieć tych, co są już tam na stałe i udają, że nie mieli z nią nigdy do czynienia. Siląc się na kaleczenie języka na początek.

Poczciwi idioci.

Dzięki Pino.

Pozdrawiam