choć nie pamiętam czy był na TXT.

Mocny jest.

I smutny.

Słucham sobie “Nie gniewaj się na mnie Polsko”, czytam twój tekst, dziwne to wszystko.

Kurde, egoista jestem chyba, bo cieszę się, że dopiero ten rocznik 82 jestem.

A jak te różne wspomnienia czytam, to jak totalnie inny świat to mi się jawi.

Pozdrawiam serdecznie i czekam na dalsze teksty.