Jeszcze są integralni nacjonaliści. Znaczy totalitarni. Różnica prawie jak między krzesłem a krzesłem elektrycznym.

A cóż to takiego? Jakie współczesne narody są jednolite etniczne? I co to znaczy i jak to wykazać?

We Francji mówi się także językiem prowansalskim, bretońskim, alzackim, baskijskim, katolońskim, arabskim (3 mln ludzi), flamandzkim, korsykańskim, lotaryńskimi. Dla wielu ludzi są to pierwsze języki. Nie mówiąc o zróżnicowaniu: USA, Szwajcarii, Indii, Chin, Hiszpani. Słowem, a co z nacjonalizmem obywatelskim?

Róznica nie tylko w metodach ale i celach i definicji przynależności narodowej. Czy stworzenie państwa “czystego” etnicznie (cokolwiek to znaczy) to cel godny pochwały?

To czym jest w takim razie patriotyzm?

patriotyzm-nacjonalizm-szowinizm itd.

zatem nacjonalizm nie powinienbyć jakoś potępiany…no tak, media.

~Akcja “Potrzebuję nowego płuca”: do dnia 21 stycznia na konto wpłynęło
406 300 zł~

To nie takie proste.

1. Rozróżnienie między pozytywnym patriotyzmem a pejoratywnym nacjonalizmem to chyba tylko polskie rozdwojenie. Nie jestem pewien, ale wydaje mi się, że to przykład na dwójmyślenie.

Dla mnie nacjonalizm to idea narodowa, czyli idea że narody powinny mieć własne państwa i że najlepszym fundamentem państwa jest wspólna tożsamość narodowa obywateli.
Idea niegłupia i całkiem sprawdzająca się w praktyce.
Oczywiście, jej radykalizacja prowadzi do zbrodni.

2. Definicja narodu jest tu kluczem. Etniczna, czy genetyczna nie wytrzymuje żadnej próby. Najwyrazistszym przykładem byli wodzowie “rasy panów”, Hitler i Goebbels: wysocy blondyni o niebieskich oczach, hehe.

Wychodząc z klucza genetycznego, to najprędzej wykażemy istnienie narodu ogólnoludzkiego, nim uda się ściśle zdelimitować jakikolwiek lud, choćby tak niechętny asymilacji jak Żydzi.

Klucz kulturowy daje już szerokie możliwości.
Bodaj anglosasi mają takie rozumienie słowa nation, które wiąże się z tożsamością polityczną, związaną z własnym państwem. I tak można dojść do wizji idei narodowej dla państw wieloetnicznych.

Bo taki Żyd (żyd) w XIXw. zamieszkały w mieście Łodzi — to on był Polak wyznania mojżeszowego, Rosjanin takiej konfesji, Żyd polski, Żyd rosyjski, czy Żyd bezprzymiotnikowy? Boję się pytać, co jeśli był się ochrzcił a w ogóle został niewierzący… A może on się bardziej czuł łódzkim fabrykantem? I fabryka jego ojczyzną?

Historia pokazała, że tacy ludzie miewali różne poczucie tożsamości. Za które przyszło im płacić życiem.

Dlatego nie sposób obronić tego dziwacznego rozróżnienia na nacjonalizm i patriotyzm.

Podałem przykład takich państw jak USA, aby zapytać czy w ich ramach istnieją narody.Np. naród amerykański. Albo inaczej: czy naród musi być jednolity etnicznie i co to znaczy? Jasne, że państwo to nie naród, a naród to nie państwo.Chociaż wiele narodów państwo uznaje za niezbywalny element narodu – przynajmniej swojego

Istnienie w sensie socjologicznym narodu czy mniejszości niezależy od uznania rządu czy od prawnego statusu.

Przepraszam za zbiorówkę, ale real wciąga :)

@zoon politikon — 28.02.2009 – 23:25
Jednolitość genetyczna to taki abstrakcyjny ideał, można rzec nieosiągalny mit.
Nie zmienia to faktu, że całe masy ludzi są gotowe za taki abstrakcyjny ideał poświęcić życie.
I to najchętniej czyjeś, a nie swoje.

@Pijany Inkwizytor — 01.03.2009 – 00:21
Co to jest patriotyzm?
Hmmmm. A może to po prostu nacjonalizm w wersji light, czyli m. in. bez rasizmu?

@Mad Dog — 01.03.2009 – 00:24
No właśnie, wygląda na to, że nie.
Poprzestawiały nam się te pojęcia.

@Docent Stopczyk — 01.03.2009 – 00:39
Wiedziałem, że w końcu wyjdzie szydło z worka!

@odys — 01.03.2009 – 00:44
Ad.1. Zgoda. Też mnie drzaźni.
Ad.2. Jak się zacznie tak rozważać to w końcu musi dojść do zapętlenia.
Dlatego uznałem, że pojęciem pierwotnym jest to, co najłatwiej intuicyjnie zrozumieć.
Czyli nie naród nie nacjonalizm ale właśnie państwo narodowe.
Myślę, że rozróżnienie patriotyzm-nacjonalizm w praktyce da się przeprowadzić.
Właśnie m.in. na podstawie modelu państwa, który inaczej wygląda dla patrioty a inaczej dla nacjonalisty.

@zoon politikon — 01.03.2009 – 07:50
Więc co było najpierw? Naród czy państwo?
Ja obstawiam, że to drugie.

@zoon politikon — 01.03.2009 – 08:01
Piękne podsumowanie tematu.
Dziękuję.
A zatem wszyscy jesteśmy po troszę nacjonalistami.
Ja też?
Dobra. Niech będzie.
Jakoś to przeżyję.

Pozdrawiam
I dziękuję

Sorry, nie kumam :/
Co robiłeś???

Mój ŚP dziadek mawiał, że “Na Pana to trza mieć wygląd i pieniądze”
Drażni mnie ta TXT-owska maniera mówienia wszystkim na “Pan/Pani”.
Ale się podporządkowuję.
No więc:
Szanowna Pani Magio!
O internacjonalizmie nie mogę dyskutować, bo mój PRL-owski (!) nauczyciel historii za każdym razem, jak ktoś próbował zapytać się o to, to nie potrafił powstrzymać chichrania.
Siłą rzeczy przeszło to na mnie ;)
Ot, taki odruch, który nie za bardzo potrafię racjonalnie uzasadnić.
Natomiast jeśli chodzi o transformację, to rzeczywiście coś jest nie tak.
Wydaje mi się, że chodzi o tzw. poprawność polityczną.
Tak to rozmyło wszystkie pojęcia, że już nie można dyskutować.
Normalnie się nie da, bo takie coś jak:
-nacjonalizm
-rasizm
-faszyzm
to są tylko obelgi i etykietki, które już nie znaczą nic innego, jak “jesteś dupek”.

A przecież to nie jest prawda.
To nie tak.
Te słowa mają swoje znaczenie.
Wystarczy sprawdzić w słowniku.
Albo na Wikipedii.

Pozdrawiam

No to ja miałem fuksa, bo ten mój wspomniany nauczyciel właśnie w 7 klasie mi się napatoczył.
Owszem, oszołomy były, ale już wtedy (końcówka lat 70-tych) były w zdecydowanej mniejszości.
Ale politpoprawność też już była.
Inna zupełnie sprawa, na ile w naszym, polskim przypadku politpoprawność wynikała z importu, a na ile z tchórzostwa, aby nie poruszać spraw trudnych.
W każdym razie to jest coś nie do utrzymania.
Może i założenia były słuszne, ale…
Ta warstewka politycznej poprawności jest cieniusieńka.
Jakby przyszło co do czego, to nie na wiele się zda.
Demony się budzą.
Trzeba szykować armaty.
Obym się mylił
Pozdrawiam

Jeśli mogę pobawić się w ocenianie, to – na mój rozum – całkiem inaczej przedstawiała się sytuacja z lokalnymi tematami, które wg wytycznych Wadzy miały pozostać tematami Taboo, a inaczej z tym czymś, co teraz nazywa się polit-poprawnością. Ta ostatnia swołocz jest, moim zdaniem, zaimportowana. Po odzyskaniu niepodległości.

Ale jak nadmieniłam, to tylko moje przeświadczenie. Być może mylne.

Demony… Znowu zabawię się w spekulanta.

Czym innym jest obwarowanie wolności (w tym wolności wypowiedzi) tysiącami stron przepisów prawnych a czym innym rzetelne rozprawienie się z demonami. Tego ostatniego nie było. Przykryto tylko niewygodne tematy stosami polit-poprawnego papieru, które (te stosy nakazów i zakazów) są de facto zwykłą cenzurą. Cenzurą na skalę ogromną, bo złamanie cenzuralnych zakazów grozi pozbawieniem wolności. Przykładów jest sporo.

To dlatego teraźniejszość tak bardzo przypomina mi przeszłość...
Pełne (jeszcze) półki w sklepach tego wrażenia nie zmienią.

Pozdrawiam.

Wygląda na to, że są dwie różne poprawności polityczne.
(Rzuć okiem na moją odpowiedź Igle)
One się u nasz zlały w jedno, ale jednak to są różne rzeczy.

Najgorsze jest to, że sama politpoprawność nie jest niczym złym.
Zwłaszcza, jeśli sprowadzimy ją do tego, do czego ma służyć, czyli słownikowo:

“Poprawność polityczna – sposób używania języka w dyskursie publicznym, którego głównym celem jest zachowanie szacunku oraz tolerancji wobec przeciwnika w dyskusji.”

Myślę, że jest możliwe zachowanie tego ducha bez kneblowania gęby oponentom.
Da się atakować poglądy nie atakując osoby.
Zwłaszcza, jeśli te poglądy są kretyńskie ;)

Pozdrawiam

Cicho sza!
Bo jak ta cholera się dowie, to dopiero będę miał za swoje.
A on teraz nerwowy jakiś.
Pewnie dlatego, że wiosna się opóźnia…

Muszę kończyć, bo mi się laptopem zainteresował.
Nara!

A kto powiedział, że ja niepalący?