3… 2… 1… Start!

No to jest pierwsza notka. Nie wiem czemu zakładam tego bloga… może po prostu jak kiedyś czuje potrzebę uzewnętrznienia się.
2500 mil to odległość dzieląca mnie od domu. Właściwie od miejsca, w którym urodziłem się i wychowałem… Lubin, ten dolnośląski od miedzi.
Spróbuje w tym miejscu opisać moje spostrzeżenia, stany emocjonalne, tudzież poglądy w oparciu o mój punkt widzenia. Punkt widzenia emigranta zarobkowego. Nie wstydze się i staram się nie oceniać ludzi, którzy mówią, że wstydzić się powinienem. Cóż... stan faktyczny jest jaki jest i nie ma co mówić, że czarne jest białe. Czas pokarze czy kto miał rację.
No nic to może coś konstruktywnego…

Dziś mamy 17 marca czyli Dzień Świętego Patryka. Nie ma co wyjaśniać ważne jest, że to najważniejszy (pierwszy) Irlandzki święty i… tyle. No właśnie. Od kilku dni obserwuje generalną mobilizację Irlandczyków. Mobilizację alkoholowo – zabawową. Girlandy, koniczyna na wagę, znaczki, chorągiewki, lizaki, czapki, kapelusze itp. Wszystko koniecznie zielone plus ewentualnie reszta irlandzkich barw narodowych. Komercja i plastik. Nie oceniam – znak czasów. Co dla jednego komercją dla innego sztuką i tyle.
Jestem w Irlandii już ponad 3 lata i pierwszy raz mam wolne w ten piękny do cna irlandzki dzień. Zastanawiam się co zrobić. Jechać na paradę do centrum Dublina? Upić się? Właściwie tylko te dwie opcje wchodzą w grę. Oczywiście mogę je obie połączyć. Większego wyboru nie ma i chyba nigdy nie było. Irlandczycy to fajny naród tak mało do szczęścia im brakuje. Kufel (przepraszam Pinta) Guinnessa i miejsce co by sobie pokrzyczeć i pośpiewać. Nie to co my… POLACY! Nam potrzeba drugiego dna, męczenników, biedy i brudu. Czegoś złego i generalnie niefajnego. Czegoś co można dać na przykład i powiedzieć: “Ha popatrzcie tego trzeba było byśmy mogli świętować! Widzicie młodzi coś my przeżyli? Doceńcie, bo bez nas tego by nie było!” Może i by nie było, ja tam nie wiem i nie szczególnie mnie to obchodzi. Nie, ja nikogo nie krytykuje. Taka prawda. Naprawdę nie popadam w zachwyt nad Irlandczykami daleki jestem od tego. Właściwie uważam, że to najbardziej fuksiarski naród, który niczego nie docenia i nie szanuje bo dostali dużo za darmo a i tak tego nie umieją wykorzystać. No ale co do świetowania to powodów wiele nie potrzebują ot i sobie świętują. Jutro połowa nie przyjdzie do pracy umierając w domu od nadmiaru spożytego alkoholu. Norma. Właściwie norma copiątkowa.
I tak postanowiłem zostać w domu, nie upijać się. Jutro mam na 7 do pracy. Co zrobić. Jedna rzecz jednak w dniu Świętego Patryka jest napewno pozytywna. Otóż Irlandczycy znów przepuszczą setki Eurodutków całkiem bezsensu. Napędzą koniunkturę na kilka tygodni i zapomnimy na chwilę o wszechobecnej, straszliwej i bezlitosnej recesji.
Na koniec powiem jeszcze tylko: I’m not Irish, don’t kiss me!!!