Oto część pierwsza… rachunku sumienia. Spróbuje cyklicznie wklepywać co zmieniło się na lepsze a co na gorsze. Co zyskałem a co straciłem emigrując z kraju.
Co we mnie Irlandia porawiła a co wypaczyła.

Na plus:

- Stabilizacja i niezależność finansowa. Nie ma co ukrywać cel numer jeden został zrealizowany. Nie muszę pakować się w kredyty i temu podobne by mieć własny kąt czy w Irlandii (wynajmowany ale jednak) czy też po powrocie do kraju. Nie boje iść się do apteki, czy zajechać na stację benzynową...

- Realizowanie marzeń. Wiąże się to z zarabianiem lepszych pieniążków nie ma co ukrywać. Egzotyczne wakacje, samochód, dziesiątki płyt, DVD i książek, mały biznes na Ebayu, dobre wina, realizacja hobby…

- Tolerancja. Zmieniłem się. W kraju myślałem, że jestem tolerancyjny… nie byłem. To co się dzieje tutaj to przechodzi wszelkie wyobrażenia polskiej tzw. tolerancji. Pracowałem już z Malezyjczykami, Egipcjanami, Chińczykami, Nigeryjczykami, Czechami, Słowakami, Rumunami, Pakistańczykami, Hindusami, Brazylijczykami (najfajniejsi), Łotyszami, Ukraincami, obywatelami Madagaskaru i RPA, oczywiście z Irlandczykami i Polakami. Wszyscy otwarci tolerancyjni właśnie… Każdy inny a jednak pracowaliśmy razem, równo ciężko bez żadnych problemów. Inny świat.

- Nie marzne w zimie i nie smarze się latem ;)

- Doświadczenie zawodowe. Czego ja już tu nie robiłem… W ciągu ostatnich 3 lat wykonywałem 4 zawody. 3 razy zmieniałem pełnoetatowe miejsca pracy czły czas awansując (także finansowo)

- Dziwna sprawa ale mój związek (za sto dni małżeństwo) ma się o wiele lepiej niz przed wyjazdem.

- Nauczyłem się samodzielności. Tu nie ma babci, mamy, cioci, która stawi sie na kazde zawołanie.

- Nic nie wiem o polskiej polityce. Nie musze.

- Znajomość języków obcych (właściwie jednego ale już jest naprwdę dobrze – Zdaniem Irlanczyków)

- Setki znajomych

Dobra tera minusy:

- izolacja tożsamości narodowej…

- 3 lata nie byłem w domu na żadne świeta

- brak wsparcia rodziny

- coś mi umknęło… bardzo szybko musiałem wydorośleć, nie ma przebacz.

- Irlandia mnie trochę rozpieściła… Po powrocie będzie trudno się przystosować.

- Poczucie wyobcowania. To jednak nie nasz kraj

- Praca w ciężkich warunkach. Przynajmniej na początku. Teraz jest już lepiej no ale wciąż nie idealnie. Mam bardzo stresującą czasem niebespieczną pracę. W Polsce bym tego nie robił.

Dobra na dziś tyle. Pozdrawiam.