Kiedyś przeczytałem szczególną relację świadka zbrodni w Jedwabnem. Cytuję z pamięci – mam nadzieję, że niczego nie przekręcę. Otóż osoba owa opowiadała, że widziała, jak Żydzi samorzutnie sformowali pochód. Z jedwabieńskiego rynku przeszli na miejscowy cmentarz. Przenieśli fragmenty pomnika Lenina. Zrzucili je pośrodku cmentarza, a następnie wyciągnęli długie, zakrzywione noże i się pozabijali.

Ten człowiek święcie wierzył w to co mówił.

Przypomina mi się ta opowieść co jakiś czas. O na przykład wtedy, gdy pochodząca z Kielc koleżanka zaczęła się oburzać, gdy wspomnieliśmy przy niej obchody pogromu Kieleckiego. “Pół miasta odnowili specjalnie na te obchody. I to wiadomo jakim kluczem się posługiwali – odnowili to co POŻYDOWSKIE. Wiadomo w jaki celu”. “No a poza tym, czemu właśnie TEN pogrom tak jest nagłośniony. Na pewno były przecież jakieś inne pogromy w Kielcach”. “Ważniejsze i nie na Żydach”.

Niestety nie udało mi się wyciągnąć z koleżanki, kto kogo gromić miał w tych innych pogromach – może łysi garbatych gromili?

Historia o Żydach zabijających się zakrzywionymi nożami przypomniała mi się ostatnio kilka dni temu. Nasza znajoma, Izraelka o polskich korzeniach, osoba dobra i ciepła, powiedziała patrząc na migające na ekranie telewizora obrazki ze strefy Gazy:
“Tym Palestyńczykom nie należy wierzyć. Oni tylko tak przed kamerami udają martwych. Potem wstają, otrzepują się i idą do domu”.