Opowiem wam dziś bajkę o facecie, co to, mimo swoich oczek wpadniętych i miny jakby miał zatwardzenie chroniczne, postanowił zostać władcą absolutnym.
Już od dzieciństwa, miał manię wielkości, co prawda nigdy nie był nawet zbyt wysoki, ale jak rozmawiał z kolegami to stawał na stołku, by wydawało się, że jest większy.
Potem, gdy był już dorosły postanowił pracować na wysokościach, by wydawało się, że on to jakiś super bohater, nawet w domu przebierał się w taki trykot, tylko, że był trochę uszyty na wyrost i wyglądał w nim, jak podstarzały niemowlak w śpiochach.
Gdy nadarzyła się okazja, postanowił, że założy partię, partię liberalną i zostanie w niej władcą, mimo, że na początku założycieli było trzech, oczywiście plan mu się udał, bo wykosił szybko tych, z którymi tą partię zakładał i osiadł na tronie owej partii.

Ale wtedy mania wielkości i prawdziwa jego natura urosła do granic możliwości, by nie rzec, że po prostu tzw. woda sodowa się w nim wzburzyła i postanowił zostać władcą absolutnym.
Ale by nim zostać, musiał pokonać dwóch braci, co prawda małych, ale nieulegających jego urokowi.
Tu się stropił nasz facecik, o fryzurce plastikowego Kena od Barbie i dalejże się zagryzać i knuć, by braci od samowładztwa odsunąć.
By wydać się lepszym nawet po zagranicach jeździł i plotki o braciach opowiadał, by poddani znienawidzili braci, a jego pokochali miłością poddaństwa.
No i wiecie co się stało, ten facecik plastikowy o oczach wpadniętych i wadą wymowy stał się w końcu tym władcą absolutnym!
I prezentuję teraz swój trykot na wyrost w kolorze niebieskim, a na piersi ma dwanaście gwiazdek i nie jest to nalepka od koniaku.

Pozdrawiam serdecznie.:D