Starożytni Grecy nazywali barbarzyńcami wszystkich nie Greków. Ponieważ uważali ich za dzikusów, więc inne kultury (Rzymianie, a szerzej kultura łacińska) przejmując ten termin nie odnosiły się do relacji Grek – obcy, tylko człowiek kulturalny – barbarzyńca właśnie. To, czy wspomniany przez Ciebie towarzysz użył tego terminu sensownie, to zupełnie inna sprawa.

Moim skromnym zdaniem, nie ma znaczenia, czy sprawa dotyczy zapłodnienia poza ustrojowego czy leczenia zębów. Dlaczego Ty masz płacić za świadczenia dla mnie? Mało tego, nie możesz wyrazić sprzeciwu wobec takiej praktyki. A wystarczy wprowadzić konkurencję w ramach ubezpieczeń społecznych i będziesz mogła przenieść swoje składki do katolickiej kasy chorych, która takich „nie katolickich” procedur nie będzie refundować. Tyle, że państwo powinno się od tego odp…ić.

Przy okazji. Co słychać z Twoją książką?

Trzymaj się ciepło

Myślenie nie boli! (Chyba, że…)

Jak się nie weźmiesz za książkę, to się obrażę. Ja odwaliłem już dawno kawał dobrej, nikomu niepotrzebnej roboty, a Tobie się nie chce…

Pozdrawiam

Myślenie nie boli! (Chyba, że…)

Barbarzyńca, czyli człowiek niekulturalny, nieokrzesany, cham… gdzie tu miejsce na odwrócenie czegokolwiek?

Pozdrawiam

Myślenie nie boli! (Chyba, że…)

Do XIX wieku, spędzenie płodu nie było wielkim problemem dla chrześcijan, a kościół traktował płód jako „część ciężarnej”. Zatem teraz, dla katolika, przerwanie ciąży jest barbarzyństwem. (Ciekawe, że Boga katolicy nie zaliczają do barbarzyńców, a najwięcej przerwań ciąży, to jego sprawka.)

Pozbawianie prawa kobiety do decydowania o sobie jest barbarzyństwem, niezależnie od tego co się myśli o przerywaniu ciąży. „Trzymanie ludzi za twarz” w imię wartości religijnych, narodowych czy klasowych, to prosta droga do totalitaryzmu, a w kulturze europejskiej opartej na chrześcijańskiej wolności jednostki, jest to barbarzyństwo.

Są wyznania chrześcijańskie, które nie mają problemu z dopuszczeniem przerywania ciąży. W kulturze europejskiej człowiek zmienia się z płodu w człowieka w momencie urodzin. Tak to wygląda w naszej kulturze, jak by jej nie definiować…

Pozdrawiam

Myślenie nie boli! (Chyba, że…)