nie wiem, czy to ma jeszcze jaki sens?

Straszna historia już była, bo jak widzisz rozpętałam piekło, w niebie.

A wieszyk:

zacytuję nieśmiertelnego dla mnie Boya, co naśladując Jachowicza napisał taki wierszyk w wierszu “O bardzo niegrzecznej literaturze Polskiej i jej strapionej ciotce”

“Staś na sukni zrobił plamę,
oblał bowiem ponczem mamę,
a widząc ją w srogim gniewie,
jak przepraszać sam już nie wie.

Plama głupstwo mama doda,
ale ponczu, ponczu szkoda”

No wlaśnie, ktoś rozlal, komuś plama, a ponczu jednak szkoda.

Pozdrawiam serdecznie.:D

Ps. Pewnie znów Delilah posądzi mnie o uogólnianie tematu.