Moj poprzedni wpis byl rozwazaniem nad mozliwoscia rozpoczecia sztucznego zycia w probowce. In vitro udaje sie podrobic naturalne procesy transkrypcji i translacji i to tylko przy uzyciu wyizolowanych z bakterii enzymow i rybosomow.

Osiagnieciem Ventera jest rzeczywiscie zlozenie w calosc najwiekszej jak dotad wczesniej zaprojektowanej czasteczki DNA. Na razie jeszcze nie moga tego mikoplazmowego chromosomu “ozywic” in vitro. Pozostaje transplantacja do gotowej komorki.

Jesli moge zapytac, skad wiedza biologiczna na poziomie przekraczajacym przecietna znajomosc tego tematu? Czyzbym mial do czynienia z kolezanka po fachu?