często stoi Dziecko i patrzy, co piszę. I się naśmiewa, co mi nie poprawia nastroju.

A w tekście Pańskim, Panie Sergiuszu, jedną znalazłem w tym rzecz optymistyczną.

Często popadamy we wrażenie, że nasi politycy to już są najgłupsi całkiem. A tu proszę, jaki przyjemny przykład na to, że nie!

Pozdrawiam, szukając za swymi plecami manipulantów (bo Dziecko, z powodu wakacji, jeszcze śpi)