Trza się zdekonspirować, ku chwale pani Mikko i świetlanej przyszłości PE.

Niniejszym, uprzejmie donoszę, że za mną to taki jeden stoi albo chodzi od urodzenia. Czasem jest z boku. Niejednokrotnie nawet mnie wyprzedza. Jest ze mną zawsze i niezmiennie.
Pilnuje każdego mojego kroku, słyszy każde słowo. Widzi wszystko, co piszę.

Tak to prawda, co wyznaję ze skruchą.

Teraz każe mi pozdrowić Blogerów, od Niego też. Cóż robić?

Pozdrawiamy zatem —
Ja i mój Cień.