wiesz zdaje mi się – cuda to nasza rzeczywistość ,tęsknimy do nich jak dzieci do pochwał, pocałunków, uścisków rodzica.Z nimi życie jest lżejsze nawet w trudnych momentach.
Dzielić się nimi to pytać: jestem szalona czy wy też tak czasem macie? I cudne jest to, że odpowiedź często brzmi – jesteś szalona ale my też tak mamy.:-)
Jeśli chodzi o przerażenie to tchórz ze mnie ale znalazłam(w jakiejś książce) na to pewne lekarstwo:
mówię sobie – będę się bała ale to zrobię.
prawdę mówiąc w większości przypadków staram się jedynie i modlę: Aniele mój czuwaj i popraw mnie w razie czego bo wietrzna ze mnie istota a dobrymi chęciami piekło ponoć wybrukowane choć ja w to tak do końca nie wierzę bo chęci mają moc sprawczą.
Kończę bo ja tak mogłabym bez końca
Pozdrawiam szaleńczo radośnie

ps.jestem szalona…., tralala (co ja mam z tymi piosenkami?)