No ja szczerze mówiąc też nie bardzo.

Ale ja to się na niczym aż tak dobrze nie znam, aby o tym móc w towarzystwie rozprawiać językiem wielce re-habilitowanyn, więc ‘questo modo’ i ja sam raczej do niczego się nie nadaję.
Temuteż zdarza mi sie korzystać z tekstów zapożyczonych i tu własnie jest ten ‘sęk’,
a raczej ‘sękju’, które Ci jestem winny.
Bylo bowiem tak, że zaplątałem sie niechcący w pewne dyskursy podczas których poszczególni rozmówcy stawali się coraz to bardziej elokwentni; sięgając po coraz to bardziej malownicze ‘bon-moty’ rozbawili towarzystwo do rozpuku.
I własnie w tem przykrym momencie przyszla moja kolej.
Drżąc z obawy, że nie dorównam przedmówcom ni swadą, ni poczuciem humoru, bądź inną jeszcze celną ripostą, frasowałem się nieco, gdyż sala pełna była pań wszelakich, wielce oku memu miłych.
I wówczas wiodąc wzrokiem po rozhulanym na sali towarzystwie zebrałem się wsobie i zapinając marynarkę zadzwoniłem w szkło chwytając się jak ostatniej deski ratunku bonmotu mojego poprzednika, że oto:
“nie jest ważnym jak mężczyzna zaczyna, natomiast ważnym jest jak kończy.”