piszesz, cytuję luźno:
— premiera, już za tydzień.. Jerzego Kosińskiego .. (Nikodema Lewinkopfa), tego samego, co zerżnął Dyzmę.. —
———————————————————————-
Czyli znów mogę sobie darować premierę..
Nie mogę się natomiast doczekać, aż w końcu ktoś napisze i wystawi na deskach sztukę o tych, co zerżnęli Jurka Kosińskiego.
Czyniąc to tak wprawnie, że miast cieszyć się życiem pełnym sukcesów w towarzystwie dobrze sytuowanych pań,
wolał iść do wanny z głową owiniętą szczelnie w plastikową reklamówkę.

pozdrawiam niedzielnie

Pan Redaktor dbał o pamięć o rodzicach.
W obronie czci taty wystąpił nawet do sadu.
Przeciw IPN. który w biuletynie umieścił informację, że Ozjasz Szechter był sowieckim szpiegiem…
Gdyż tata Adama w żadnym razie nie był szpiegiem, on tylko działał przeciw państwu polskiemu, tak by II RP przyłączono do ZSRR.
I za to został skazany, nie za szpiegostwo…:)))

A tu?
Dziennikarz – Powiedziałby pan, że wypędzenie Niemców. to było barbarzyństwo?
Michnik – No a co innego?
Dziennikarz – Gdyby ktoś tak powiedział w Niemczech, to byłby skandal.
Michnik – Dlatego ja to muszę powiedzieć, jako Polak, którego rodzice zginęli w Holokauście.

Taki to z niego cwaniaczek… Legitymizował się i dał świadectwo prawdzie.

Podobnie Kosiński, który (razem z rodzicami) okupacje przeżył w okolicach Sandomierza… Ukrywany przez katolickiego chłopa. Dzięki pomocy katolickiego duchownego.
X. Okonia, który z kolei wystarał się o lewe papiery, dla całej rodziny Lewinkopfów.
Na nazwisko Kosiński…

Dlatego, z bólem serca, należało zmienić kategorie… z pierwotnej literatury faktu, na literaturę piękną, tfu… przepiękną:))

Poznań ostatnio sprzyja odważnej, opartej na faktach, Kulturze…
Ale skoro wolisz kino, da się coś zrobić…
Mogę szepnąć słówko koledze…
On nie tylko sprzyja dwójce twórców tego spektaklu.
On jest jej mentorem.
Co myślisz o tytule „Klątwa Malowanego Ptaka”?

Pzdr

Ps.
Jakbyś była ciekawa o kim mowa, to informuję, ze znajduje się tu i recenzja z jego premiery.
Niekłamanie entuzjastyczna.:))

Daruję Ci mękę przekopywania hektarów mojej radosnej twórczości…
W końcu od czego są linki

Jak sam widzisz i sam linkujesz – lata bicia piany mijają a nic się nie zmienia.
Więc co by końkluzja się nie ochwacjiła dodam szparko’m
iż nie chodzi o to coby nie wystawiać, a o to, coby olewać.
I tak ludzie na całym świecie dzielą sie na tych co te heroine ćpajom i tych co ją w doopie majom i to na dodatek nie w swojej.
Nie czas wię szat rozdzierać o to, że upośledzeni intelektualnie tę Herę na deskach rznom, bądź kroją, tylko czas zadbać o to aby pospólstwo umialo i CHCIAŁO zacząć odróżniać goowno od róży. I po wyglądzie, i po zapachu.
Bez potrzeby kupowania biletów.
A taki stan rzeczy można osiągnąc tylko nie tracąc energii na pitulenie o oopie Maryni i na dążeniach do izolacji tłumokoof od tłumu, a na podnoszeniu wiedzy, kultury tudzież jakości smaku u reszty społeczeństwa.
Czego sobie – po blogowiskach spoglądając – i innym spragnionym oraz potrzebującycm serdecznie życzę.
Z Bogiem, moiściewy, z Bogiem.

Wspaniała ta zalinkowana recenzja, Yasso, serio.
Ale chyba nie ma co zawracać głowy koledze, nie wątpię, że światowa i polska kinematografia wkrótce nadrobią zaległości we wspomnianym temacie.

Jakiś czas temu oglądałam francuski film “Niewinne” (Les Innocentes) o polskich zakonnicach zgwałconych przez Sowietów w czasie “wyzwalania”. Nie ma tam nic o relacjach polsko-żydowskich, aż tu nagle w środku filmu, ni z gruszki, ni z pietruszki, francuski lekarz (Żyd), zapytany przez koleżankę po fachu: – Jak sądzisz, jak nowy ustrój potraktuje polski Kościół?
odpowiada: – Mam nadzieję, że dadzą im w kość, nie tylko Kościołowi, ludziom też. Nienawidzę Polaków. Mają to, na co zasłużyli, i od Ruskich, i od Niemców. Jedyni Polacy, których lubiłem, skończyli w warszawskim getcie. Nikt nie przeżył.

Spisałam to z listy dialogowej. Wypowiedź ta robi piorunujące wrażenie, całkowicie wyrwana z kontekstu filmu, niezrozumiała, a przy tym nieludzka. Jest jak uderzenie w twarz.
Taka smutna dygresja tylko.

Przepraszając za wcinanie się bez zaproszenia..
Tak, wypowiedź tego lekarza w filmie “Niewinne” to szpila pasująca do reszty treści jak pięśc do nosa, a genezy której możemy się jedynie domyślać.
Wiele takich szpil już od lat jest kierowanych pod adresem Polski i jej mieszkańców.
Są dokładnie tak, jak piszesz uderzeniem w twarz.
I masz rację mówiąc, że to jest smutne. Nawet bardzo smutne.

A jeszcze smutniejsze jest to, że takich potwarzy nie da się zmyć zwykłym wyjaśnieniem ani sprostowaniem.
Przyklejane od lat powoli naklejki stają się częścią spuśćizny.
Pozbyć się ich będzie ciężko, tak jak i reputację buduje się latami,
a stracić można w pięć minut.
Jedynym sposobem pozbycia się złej famy jest dawanie przykładu swym zachowaniem, sposobem wypowiadania się o innych, wyważonym osądem
systemów wartości panujących wśród narodów mniej wybranych niż ten nasz.
Powiem szczerze.
Kiedy widzę jak wzbogaceni przez Stwórcę świetną dykcją, lekkim piórem i wszechstronnym wykształceniem ludzie piszą – dla rechotu gawiedzi – o innych jako o ‘kozio-jebcach’, to.. , to.. eee..
Ach, ach.. Lava usmiechnij się.
Ha, ha, ha!
Naprawdę nie widzisz, że to tylko takie żarty. Kto jak kto, ale ty.. nieprawdaż?

Ach prawdaż, prawdaż.., ale pomimo to..
myślę, żę prędkie odzyskanie dobrego imienia narodu dobrze wykształconego, myślącego rozsądnie oraz bojowników reputacji za wolność waszą i naszą..?
Przykro mi, ale póki co.., to raczej czarno to widzę.

Pozdrawiam

Dziękuję...

Jak wiadomo, film to dzieło zespołowe, najwidoczniej jeden z twórców, producentów albo sponsorów, nie mógł sobie odpuścić…

He, he fajna ta kabała.
Wygląda ‘cuś’ na niezły szwindel,
ale, ale.. skoro już przy szwindlach…
Zapewne nie rzuciło się to zbytnio w oczy..
Na s24 mialem kiedyś krótką wymianę opinii z panem @Deda o zastowaniach statystyki z wyższej półki, do przewidywania stochastycznych podrygiwań na giełdzie, w celu wywróżenia możliwych zysków.
Twierdziłem wówczas uparcie – wbrew rozpowszechnianiej przez przeróżnych noblistów wiedzy powszechnej, że jeden z mych sąsiadów, niejaki pan Gershwinowitch, zdaje się przewidywać ruchy Browna na następny tydzień Wall Street lepiej nawet od najstarszych stochastycznych wiraszków od ruchów wszelakich.
Po zapoznaniu się z artykułem z Twojego linka wierzę święcie, iż pan Avi Nahmias obligatoryjnie musi być krewnym pana Gershwinowitcha, choćby i nawet w duuuużo daaaalszej linii :)

ps zaraz dopiszę jeszcze maly drobiazg
ktoś bowiem pukał w szybę od tyłu,
więc jeśli mnie nie zakatrupią to będę jak wrócę.

powiedziałem glosem zdecydowanym, skupiając na sobie uwagę rozbawionej sali – ale jak kończy.
Wierzycie w tę starą i często powtarzaną prawdę? – zapytalem.
Doprawdy? – Jest tak, jak się opowiada?

I dalej było z górki. Dzięki Tobie.
Opowiedziałem im bowiem Twój świetny tekst.
Ten o pewnym londyńskim barze.
I o pewnym barmanie czyszczącym na prośbę szefa mosiężną popielnicę.
I o polożonej śnieżnobiałej kopercie z nadrukiem – Stanislas Maczek
I o wspomnieniu Staśka Sosabowskiego.

I na koniec powiedzialem: i tak kochani poznaje się prawdziwych mężczyzn.
Gdy gra dopiero się zaczęła, a do końca jeszcze daleko.
i wcale nie wiadomo kto i jak skończy.

Na sali było cicho jak makiem zasiał.
Szpakowaty pianista polożył delikatnie rękę na klawiaturze..

Dzięki Yasso.

“A jeszcze smutniejsze jest to, że takich potwarzy nie da się zmyć zwykłym wyjaśnieniem ani sprostowaniem”.

No właśnie, z polskimi obozami śmierci można walczyć, a wobec takich podłych wstawek jesteśmy bezbronni, bo jak z tym walczyć? Nie da się.
Najwięcej krzywdy wyrządził nam w ostatnich czasach serial “Nasze matki, nasi ojcowie”, niestety, bardzo dobrze zrobiony i sprzedany do kilkudziesięciu krajów świata, z którego można się dowiedzieć, że praktyką żołnierzy AK, przedstawionych jako dzicy, brudni i obleśni bandyci, było chwytanie Żydów i zabijanie ich strzałem w tył głowy. To dopiero.
Z resztą Twojego komentarza się nie zgadzam: świecenie – mówiąc podniośle – dobrym przykładem szlachetnych synów narodu polskiego nic nie da wobec tej machiny szkalowania. Może być jedynie małą cegiełką.
Pozdrawiam :)

Cze Kochani,

Przepraszam, że jak po ogień, ale akuratnie w drodze ‘jezdem’ :)
Czy li do rozmowy powrócę ‘stopikiem’ zabierając się z następą okazją.

Dziś tylko krótka wzmianka, iż będąc oczywiście bardziej ciekawskim od najsierszczych sierściuchów nie potrafilem sobie odmówić tej złośliwej satysfakcji,
coby zajrzeć na sa, sa,sa balony państwa Bogny i Igora.
Aby zobaczyć na jakie szczyty peturbacji stylu, wizji i misji wspiąć się jeszcze może dziennikarstwo wspomagane przez ex-tradycje wywodzące się jeszcze od stolicznych miszczów cechu krawiectwa oraz cech pochodnych.

Po co więc piszę? No, jak to po co!
Staropolskim zwyczajem piszę, aby donieść!

Że ja w krwawicy swojej myszkę optyczną noc całą tresowałem, żeby moje 2500 komentów przed 5 stycznia z Salonu 24 zdołała wykasować, a dziś zaglądając pod pewien – często przeze mnie frekwentowany w 2016 – blog widzę, że wszystkie moje komenty są nietknięte jak po wyjęciu z komory kriogenicznej.
I jak ja się teraz mam ludziom na oczy pokazać? Hę?!
Jeśli nawet się będę tłumaczył, że ja wcale o przywracanie moich komentarzy nie prosiłem?!
Przecież teraz i tak mi nikt nie uwierzy!
Ani, że ja tam nie pracuję, ani że nie jestem z SB, a bolek to miejscowy gajowy z zanurzonej we sąsiednie bagienko, garnącej się do naszych wschodnich somsiadów, słynnej wśród junkrów wsiokski – Dorf Am Stern. Ani że bynajmniej nie jestem farbowanym Szkopem, ani, że posiadając ruską charcicę nie jestem służalcem Wladimira.
A już z całą pewmością nie próbuję robić sobie marnych żartów z pewnego byłego komentatora salonowego Ventiquattro.
Niemniej. Jak sami widzicie.
Jeden życiowy błąd, jedna skuśka ’2 far’ i do końca swych dni jesteśmy jesteśmy osaczeni.
I przez grafomanię i przez grafologię.
Takim to oto sposobem drodzy moi można, obracając się w najlepszym towarzystwie,
ni z tąd, ni z owąd wpaść w … i jednoczesnie popaść w syndromy.
Nabawiając się przy tym niewiele, co najwyżej wątpliwej jakości etykiety.

A dziadek [ Jacek mu było ] ostrzegał:
“jak już Lava wpadłeś w, to siedź przynajmniej cicho,
zanim ‘mean old coyote’ przyjdzie powiedzieć ci dobranoc “

cze & cu :)))))))

Salon najwyraźniej jest Hydrą – komentarze odrastają. Trza by zawezwać Heraklesa.
W razie gdyby się nie udało, mała wskazówka: on miejsca po odciętych łbach przypalał pochodnią i wtedy nie odrastały. Powodzenia!

— Salon najwyraźniej jest Hydrą – komentarze odrastają, trza by Heraklesa..

Trójcę kropli trunku szlachetnego na murawę strząsając,
modły do Apollina Delfickiego wznioslem.
W nadzieji pozostając, iż Władca Aestetyki oraz Muz wszelakich
umiłowanie rozsądku na rubieżach przywróci.
A nieszczęśnikom nierozumnym, zrządzeniem losu złego pokaranym,
wstydu dalszego i sromoty oszczędzi.

Mała dygresja, bo mam taki limeryk w archiwum, trochę w temacie:

Ujrzał kiedyś poeta z Orzesza,
jak żuk gnojak pod górę pospiesza.
“Ach, Syzyfie! – zawołał.
Cóż tam pchasz w pocie czoła?”
i żuk gnojak okropnie się zmieszał.

Jedna taka… Dama z… Koryntu,
z tych, co se lubią dać z gwintu,
gdy raz w pijanym widzie
ujrzała wdzięki dawidzie
zabulgotała; Donatello to świntuch!!

Laeniu wybacz, ćwiczę...:))

No i dobrze, nie będę tu pisać banałów, że trening czyni mistrza, bo to się wie.
Moje pierwsze limeryki były okropne – że dodam na pociechę :)

Modły do Erosa?

Ach Laenio!
Myślisz, że Eros darzy świat nasz jeszcze choćby i ździebko przyjaznym spojrzeniem?
Ten faktoidalny padół, gdzie resztki Kamy i Tantry wyparła z impetem ostra co do najdelikatniejszego włoska, zeissowska dosadność, a nawet dogłębność?

Ja, sam wiedząc skąd przybywam, nawet nie śmiałbym prosić Boga Miłunku o przychylność.
Żeby się na śmiech szyderczy Sylena jakowego z orszaku erosowego nie narazić.
Jak to przypadło w udziale pewnemu wielbicielowi krzuszców szlachetnych, gdy usłyszał:
‘ech ty nieszczęsna, efemeryczna istoto lepiej byłoby dla ciebie, żebyś nic nie wiedział,
nie narodził się i – w ogóle – nie był’

;)

gość w blog, Bóg w blog
Cała przyjemność po mojej stronie…