Pięćdziesiąt prawie lat i w klapę znaczek wpięty,
Nie czekaj miła na mnie ani na alimenty.
Obija się o bok nabity Smith & Wesson,
Śpiewamy, idąc w krok dać odpór kaczym biesom.
Laenia

Zatem zleciał kolejny rok…
Rok czytania Wyspiańskiego, i stulecia Wielkiej Rewolucji Październikowej.
Rok obfitujący w wydarzenia…
W minionym bez wątpienia złotymi zgłoskami zapisała się Pierwsza Prezes Gromniczna, oraz spontaniczna akcja ludzi o gorących sercach.
Fundujących ubogiemu Człowiekowi Wolności nowiuśkiego IPhona.
Jestem przekonany, że będzie z tego jakiś nobel. Dla Gromnicznej, względnie Dobrych Człowieków.

„Polityka”, która jeszcze nie tak dawno dość optymistycznie prognozowała (Petru- opoka opozycji, KOD – na PiS młot), tym razem już nieco spuściła z tonu.
W swym noworocznym numerze wyraźnie stawia na chłopców z ferajny Farmazona.
Kto wie… Kto wie… Chłopaki zdolne są niesłychanie…

Tyle się działo, ze prawie umknęła nam okrągła setka od wybuchu rewolty, korygującej nasz niedoskonały świat.
Warto wiec przypomnieć, żywe do dziś, słowa jej Wodza – „demokracja, dopóki nam służy, jest całkiem dobrym rozwiązaniem”.

A jeśli przestaje wiernie służyć?
Wiadomo… Jest ulica, są też towarzysze z zagranicy…

Pamiętamy, jak niegdysiejszy symetrysta naglem z dnia na dzień, stał się nieprzyjacielem.
Takim samym, jak śmiertelny wróg – odwieczny, wcześniej zdefiniowany.
Kto nie z nami ten…
Kto nie skacze ten za PiS-em.
Mieńszewicy, symetryści, co kolaborują i moszczą się w dupie, jedna banda! Jednacy zdrajcy!

Nic nowego, jest jak jest, tylko… Petru wicher niesie, KOD huka po lesie, ostał Ci się ino Stuhr!

Ba! Stuhry dwa…
Tra…la… la… tra… la… la…
Do siego, pa!