14 lutego 2009 roku:

Jest 14 lutego 2009 roku, a ja siedzę przy komputerze i rozmyślam o tym, że już za pięć dni stanę się pełnoletnia. Czy ukończenie przeze mnie osiemnastego roku życia będzie miało wpływ na moje codzienne życie? Zastanówmy się... 19 lutego uzyskam prawo do palenia papierosów, picia alkoholu, oglądania nieprzyzwoitych filmów i zawarcia związku małżeńskiego, a więc do rzeczy, które napawają mnie obrzydzeniem (jestem niepalącą antyseksualistką-abstynentką). Z drugiej strony, będę wreszcie mogła rozpocząć działalność polityczną, czyli naprawianie świata. I to właśnie mnie “kręci”!

Powrót do przeszłości:

Przez ostatnie półtora roku pisałam artykuły, które wyrażały moje zdanie na temat eutanazji, aborcji, kary śmierci, religii, Kościoła katolickiego, mediów, praw i obowiązków człowieka, wybranych ideologii, Ojczyzny, Narodu, płciowości, a nawet idealnego ustroju politycznego i gospodarczego. Celem tych tekstów było przekonanie Czytelników do pewnych poglądów, skłonienie ich do własnych refleksji oraz do budowania lepszej przyszłości. Kiedy skończę osiemnaście lat, będę wreszcie mogła wyzwolić się ze świata teorii oraz rozpocząć realizowanie (na mniejszą lub większą skalę) moich postulatów…

Wejście “smoka”... do polityki…

Jak napisałam w jednym z moich poprzednich felietonów, zamierzam się zapisać do jakiejś organizacji albo partii politycznej (moją uwagę szczególnie przyciągają: Narodowe Odrodzenie Polski, Polska Partia Narodowa i Obóz Narodowo-Radykalny). Chciałabym również założyć własną partię (PPA), jednak – aby zrealizować ten pomysł – musiałabym zebrać podpisy i numery PESEL tysiąca pełnoletnich osób. W Internecie poznałam wielu ludzi, którzy aprobują moje poglądy, jednak nie chce mi się podróżować po całej Polsce i prosić ich o “autografy”. Wszystko wskazuje na to, iż na razie mogę być jedynie skromną członkinią ugrupowania, stworzonego przez inną osobę...

“Żeby Ojciec Dyrektor miał na maybacha”:

Już dawno postanowiłam, że po osiągnięciu pełnoletności zrobię coś, na co wcześniej nie pozwalały mi poglądy moich Rodziców: wpłacę parę złotych na konto Radia Maryja! W bankomacie-skarbonce mam trochę oszczędności, więc nic nie stoi na przeszkodzie, bym podzieliła się nimi z popieraną przeze mnie rozgłośnią. Jeśli jakiś przeciwnik RM zapyta: “Po co to robisz?”, zażartuję cynicznie: “Żeby Ojciec Dyrektor miał na maybacha!”. Jako nałogowa słuchaczka toruńskiej rozgłośni czuję się zobowiązana, aby wspierać ją moim “darem serca”...

“All the things I said”:

A teraz o mojej twórczości publicystyczno-poetycko-literacko-dramaturgicznej. Jak będzie ona wyglądać po 19 lutego 2009 roku? Przypuszczam, że będzie ona odważniejsza i bardziej prowokacyjna, a zarazem uboższa w pustą teorię (jak już napisałam, realizowaniem moich postulatów zajmę się w realnym świecie). Ograniczę tworzenie ideologicznych artykułów, bowiem omówiłam już chyba wszystkie kwestie, które miałam do omówienia (jeśli pominęłam jakiś ważny temat, koniecznie mi o nim przypomnijcie!). Będę pisać w języku polskim i angielskim, a także tłumaczyć wybrane utwory anglojęzyczne (Tyle jest tekstów… Tyle jest tekstów, które czekają na polski przekład!).

Zakończenie:

Mówi się, że 18-tka wcale nie oznacza dorosłości. Osiemnaste urodziny wprowadzają człowieka w świat dorosłych, ale nie czynią go – z dnia na dzień – dojrzalszym i mądrzejszym. Mam jednak nadzieję, iż nowy etap życia ułatwi mi rozwój umysłowy oraz spełnianie własnych marzeń. Panna En-Dżej-En musi wreszcie wykonać “skok na głęboką wodę”!