zaziębiam szampana na Twoje urodziny.
Wypijemy go z panią merlotową con gusto. Powiedz tylko kiedy.

W kwestii bachorów: 35 i 27. 35 ma 8 i 4 oraz nowość – minus 3 miesiące.
Nasz stajnia rośnie w siłę;-)

merlot

Urodzin moje są 2. 04 łatwo zapamiętać, bo to dzień śmierci Papieża.

A widzę, że dzieci, hm. nawet już wnuki już posiadasz.

To minus trzy, to znaczy, że za trzy miesiące na świat przyjdzie następne?

Pozdrawiam:D

a ja widzisz z matmy byłam noga, co co se z człowieka na starość robi.;p

A ślub w prima-aprylis, no no, też bym podejrzewała jakiś wkręt.

Moja mama też się podobno martwiła, że się urodzę pierwszego kwietnia hi hi, ale doczekałam do drugiego.

Pozdrawiam.:D

ale wychowaniem zajmujemy się my!

A bez nas tych pociech by też nie było, więc jesteśmy współtwórcami.

Pozdrawiam serdecznie.:D

Rzecz jasna, mamy w tym cudzie współudział. To też cud.

Spójrzcie państwo. Nic nie było. Jest człowiek.

Na naszych oczach, przy naszym udziale, materia nieożywiona staje się bytem, osobą zdolną do własnych myśli, uczuć.

Zazdroszczę kobietom że są tak blisko tego niepojętego zjawiska.

Mam troje 24, 22, 20. i przyznam, że gdyby były lepsze nieco warunki to lepsze byłoby większe stado. Ale w bloku i ta trójka była dla mnie niezłym doświadczeniem. Gdyby to jeszcze raz, to pewnie byloby wiecej. Bo po co innego żyć? Co może być bardziej fascynującego niż wstawanie w nocy?
Ale nie chcialbym, aby było to opodatkowane.
Ile można się od dzieci nauczyć?
Jedno dzicko to zabawka dala rodziców, dwoje trochę ustawia, ale dopiero troje tworzy rodzinę. Dalsze są niezwykle cenne.
Mnie “nawróciło” na rodzinę zdarzenie; chcieliśmy wyjść na spacer w mroźny, słoneczny dzień. (-10). mieszkalismy na 7 piętrze. Opatuliliśmy nasze pociechy (najmłodsze mialo pewnie w okolicach roku). Przy wyjściu z mieszkania jedno zasygnalizowało konieczność wymiany pieluchy. Trudno. Reszta zagrzena czeka. Przy drugiej próbie wyjścia kolejne stwierdziło ‘coś większego”. Jedno z nas udało się z dwójką (dwa wózki) na dół, a drugie załatwiało sprawę. Po zjechaniu windą na dół okazało się, że i z trzecim są problemy. I wtedy chuba miałem już serdecznie dość. To był jedyny raz, kiedy chciałem spokojnie siedzieć przed telewizorem i oglądać najgłupszą telenowelę.
Teraz dzieci są duże i są odpowiednio duże problemy.
I mam po co żyć.
Pozdrawiam

Jaka piękna opowieść, aż mi się przypomniały różne podobne sytuacje.

Np. Jeszcze wtedy mieliśmy jedno dziecko, dziś ta co ma 22lata i wyjeżdżaliśmy na kilka dni do mojej mamy, cała torba podróżna była wypakowana rzeczami córki, czyli pieluch, ubranka, zabawki, butelki i itp. a tu nasza pociecha próbuje włożyć jeszcze do tej torby, misia jej wielkości, bo jest nowy i babcia go jeszcze nie widziała, no upychamy misia, a nasze dziecko pędzi biegiem z lalką, misiem w kratkę i klockami.

Usiedliśmy na dywanie i nie wiedzieliśmy, czy śmiać się czy płakać, bo ona już nosła własna kołderkę i taką grę żabka, a my już od dawna nie mieliśmy miejsca w tej torbie, nawet na własną bieliznę.

Pozdrawiam serdecznie.:D

Myślę i myślę i muszę pomyśleć jeszcze trochę. U mnie od pomysłu do podjęcia decyzji i działania mija dużo czasu ;)...
Nie musisz komentowac na salonie, wpadnę do ciebie i u ciebie przeczytam ewentualny komenatrz ;)
Pozdrawiam.

Dodaj przyjacielu nowe postery dla TXT
Pozdro!

Takich opowiastek jest cała masa. Zresztą nie tylko dotyczących rodziny. Co ciekawe to te opowieści, które ja najbardziej przeżywałem, niekiedy skrajnie emocjonalnie, teraz to młode pokolenie wspomina i rzuca uwagi, że niektóre rzeczy to oni robili celowo, bo wiedzieli, że ja będę tak właśnie reagował.
Ale parę razy to i ja im siurpryzę zrobiłem.
Do tej pory wspominają kwadratowe jabłka ( wróciłem wtedy z Norwegii i karmiłem jabłkami obcinając trochę z każdej strony. I tłumaczyłem, że tam takie rosną. Jeszcze teraz nie mogą mi darować).
Do Tybetu też nie z własnej li tylko woli, ale aby pokazać, że jeszcze spodnie noszę.
Dla Merlota. To pan nie wie, że dzieci odmładzają; im później się ma, tym bardziej. A ja zacząłem dość późno.
Pozdrawiam

no to ciesz się, bo cały rok dziecka nie widzeć, jejku.

A syn to już prawie dorosły mężczyzna!!!

A jesteś cholernie przewrotny, ani jednej rodowitej Polki!!

Pozdrawiam.:D

O tych dzieciach jutra to sam się napatrzyłem. Zresztą i my odłożyliśmy rozbudowę rodziny o dwa lata, żeby wyklarować kilka spraw, ale jak sie wyklaruje tych kilka to zaraz czają się następne do wyklarowania i można się zapętlić. Mam kilka par znajomych co się tak zapętlili. Bo mieszkanie, bo praca, bo jeszcze wakacje na Ibizie, a począć dziecko to nie takie hop-siup i potem nerwy stres, bo mija rok, dwa pięć i nie wychodzi.
Jednak od roku zauważam, że zmienia się podejście. goniący za iluzją lepszych czasów przestali gonić, a młodzi doświadczeni losami starszych nie czekają. Ubiegły rok to wśród znajomych był początek. W tym zapowiada się prawdziwy urodzaj.
Niestety starsi po jednym mają dość.

Tata dwóch chłopaczków 3 i roczek.