czy ty uważasz że ja jestem rewolucjonistą?

Nie sądzę, ale mogę się mylić.

Czy walenie kijem po głowie ciebie gdyż z prawdopodobieństwem p ktoś może przez to że ciebie nie uderze tym kijem umrzeć (nie bezpośrednio z twoich rąk ale w jakiś pośredni sposób np nie otrzymując pozywienia) jest dobre? A jeżeli tak to czy zalezy od tego parametru p? A jezeli zależy to gdzie jest granica, przy jakiej wielkości p jest to dobre a przy jakiej złe?

Z punktu mojego przeżycia dla mnie to na pewno nie będzie dobre, ale dla tej drugiej osoby, tak. Życie za życie. 1:1. Nie ma tu dobrego wyboru jeśli patrzysz na to z zewnątrz. Można stanąć z boku i pozwolić się toczyć wydarzeniom, ale nie stajesz się przez to bardziej moralny. Pytasz o granicę. Oczywiście, że nie ma na to wzoru. Człowiek widzi duże prawdopodobieństwo zajścia zdarzenia, ocenia wartości i podejmuje decyzje. Być może czasem błędne. Jesteśmy ułomni. Ja mogę Cię o coś innego zapytać, czy moralnym by było zastrzelenie Hitlera przed wojną. Czy życie 1 Adolfa jest tyle samo warte, co miliony istnień – ofiar wojny? To mam na myśli mówiąc, że nie można zła traktować jako kategorii niestopniowanej. Jest zło mniejsze i większe. Oczywiście, być może zabicie Hitlera nic by nie załatwiło, albo nawet gorszą wojnę by wywołało. Ale czy to znaczy, że mamy przestać działać? Być może to ma sens w jakimś kontekście metafizycznym, ale w prowadzeniu polityki raczej przeszkadza.

Jasne ale ja ci sie staram cały czas pokazać że do tego absurdu dochodzi się zawsze małymi kroczkami a wtedy jest za późno na “naprawianie” i przestaje to być absurdem a staje się rzeczywistością. Wiesz na zasadzie dziś ty zabijesz gołębia, jutro twoje dziecko zabije psa, a pojutrze twój wnuk zabije człowieka (mam nadzieje że rozumiesz przenośnie bo nie rozwlekając się nie jestem w stanie inaczej tego procesu opisać).

Powiedziałem już, że się zgadzam, że taki mechanizm istnieje. Tyle tylko, że Ty przyjmujesz jako pewnik, że ten absurd nastąpi i wtedy rzeczywiście każde działanie możesz określić jako prowadzące do hekatomby panświatowej. A ten pewnik nie jest w żaden sposób udowodniony. Podałem Ci przykład z narkotykami. To jest dokładnie to samo myślenie. I co? Absurd. Mogę Cię zapewnić, że trawka czasem prowadzi do ciężkich dragów a czasem nie. Zresztą sam się zastanów nad swoim przykładem. Dzieciaki zawsze męczyły zwierzęta, ale czy to oznacza, że po ulicach polskich miast grasują hordy morderców? Ja doskonale rozumiem, co chcesz powiedzieć, tylko – powtórzę – przyjmujesz fałszywe założenie o nieuchronności tego procesu w każdej dziedzinie życia.

pzdr

^{[ost. Halo, jest tu kto?]}