No wiem przecież, wiem.

Naprawdę trudno mi znaleźć coś co mogłoby świadczyć o mnie porównywalnie choć źle.

Bo przecież wredny charakter to pikuś, taki maleńki.

Natomiast Pan już z tym lukrem to przesadza – nagle koty się Panu wydają interesujące, żeby nie powiedzieć miłe a wszyscy już w całym internecie wiedzą, żeś Pan wróg zdeklarowany tych jakże uroczych stworzeń.

Pozdrawiam zniesmaczona