Dzięki za wyjaśnienie.

Pozwól, że odrobinę się wtrącę, bo pisałam wczoraj, ale nie bezpośrednio do Ciebie.

Wtedy to był taki czas, że ja byłam tutaj jak jakiś kubuś szczerotka , myślałam że rzeczy są takimi jakie się wydają. Tak nie było, o czym przekonałam się jakiś czas później.

Pojechałaś strasznie mocno w tej rozmowie, od której się zaczęło.Mówiąc po prostu obraziłaś Pana Yayco.

I dla mnie to jest piękne, że przeprosiłaś.

I obrzydliwe to, co Ciebie spotkało. Sama sobie nie wierzę w to, co zaraz napiszę, ale kontekst pewnych metafor dotarł do mnie z takim opóźnieniem, że do dzisiaj zastanawiam się czy sama nie mam jakichś zapóźnień.

Rozumiem, że przeprosiny w drugą stronę przyszły późno.

Być może kibice przeprosili Cię wcześniej. Nie wiem.

Ale Twój komentarz jest dla mnie wstrząsający.

Widzisz, ja jednak naiwna jestem i nie wierzę w aż tak złą ludzką wolę. Co więcej wiem, że się mylisz w swoim oglądzie sytuacji tym razem.

Nie chcę wchodzić w nie swoje sprawy.

Od kilku dni tylko staram się ogarnąć różne ważne dla mnie kwestie. Przywrócić im proporcje.

Postawić swój świat z głowy na nogi.