wiesz, może to nadużycie, ale taka analogia z realem się mi nasuwa, nie zostawia się przyjaciół, no.

Albo nawet znajomych, których się lubi.

Zresztą co tu gadać, proste słowa są najlepsze.

Dzisiaj se gadałem z A., zdołowany byłem różnymi takimi, które mnie otaczają, sytuacjami dziwnymi i mówię mu (po tym jak mnie jakims głupawym tekstem rozbawił)

“ Kurde, ty to potrafisz poprawić mi nastrój”

A on na to:

“No od tego są przyjaciele, chyba”.

Proste i piękne stwierdzenie, pasuje do innych sytuacji tyż.

pzdr