Za wytrwałość, niezłomność, dystans.

Cieszę się, że dzięki temu miejscu mogłam Cię poznać. :)

i za jeszcze jedną bardzo ważną rzecz, w moim świecie jedną z najważniejszych ever :), za lojalność.

“Wtedy jak większość odchodziła, odejść nie mogłem, bo uważałem to za ruch bardzo niefair w tamtej sytuacji.
A później stwierdziłem, że co to za sztuka odejść, jak źle się dzieje.”

Piąteczka Grzesiu, z okazji dwójeczki. :)

co ja zrobię, że jestem kiczowaty do granic możliwości:)

Więc dla odmiany może to?

Albo trochę późniejsze i troszkę póxniejszą Armię zapowiadające:

wiesz, może to nadużycie, ale taka analogia z realem się mi nasuwa, nie zostawia się przyjaciół, no.

Albo nawet znajomych, których się lubi.

Zresztą co tu gadać, proste słowa są najlepsze.

Dzisiaj se gadałem z A., zdołowany byłem różnymi takimi, które mnie otaczają, sytuacjami dziwnymi i mówię mu (po tym jak mnie jakims głupawym tekstem rozbawił)

“ Kurde, ty to potrafisz poprawić mi nastrój”

A on na to:

“No od tego są przyjaciele, chyba”.

Proste i piękne stwierdzenie, pasuje do innych sytuacji tyż.

pzdr

na posterunku .;p

Pozdro.:D
Wspólny blog I & J

mówi do mnie: “masz tu klucze …”

=moje nudne i banalne foty=

ano trzeba umieć być, ja n ie wiem czy umiem:0

Często sie zastanawiam jak te kilka osób, które mnie lubi, ze mną wytrzymuje (rodziny nie liczę, bo to inna broszka w sumie:)), choć czasem zastanawiam się, jak ja z nimi wytrzymuję:)

W sumie dziwne jest to, że w realu wszystkie ważne dla mnie osoby są totalnie inne niż ja, dziwne.

Znaczy teoretycznie brak punktów zbyt wielu wspólnych, ale jednak nie ma to znaczenia jakoś zupełnie.

Magia, widać:), albo przyzywyczajenie:)

dobre:), ty mi oddziałem, to i ja:)

Zresztą chyba nawiązanie w tytule wyczuwalne:

“Zróbmy więc prywatkę, jakiej nie przeżył nikt,
niech sąsiedzi walą, walą, walą do drzwi.”

:)

Swoją drogą, ich to ja dopiero nie lubię:)

Nawet wg mojego kiczowatego gustu słuchanie Oddziału to obciach, he, he:)

za rok obiecuję nie wspominać o żadnych rocznicach:)

Z powrotu się cieszem, acz w tekście ciebie n ie wspomniałem, ale w końcu Troll sam o sobie ma przypominać, nie na jakieś wspominki czekać, no.

w tych, co przyszli:)

Zresztą w moich dopiskach zapomniałem wielu świetnych tekściarzy choćby Zenka, dobrego ducha TXT przez długi czas czy Świetnego tekściarza i blogera Mindrunnera, wiec moimi wspominkami się nie sugeruj ni nie przejmuj.

ja to mało znaczący blagier jestem, tyle że nadekspresywny:)

Niestety.

Masz tu od starego w podarunku ( na zawsze, czyli się go, prawda, zrzekam ) stary tekst, bo czytałem, że go sobie lubisz:

TEKSTOWISKO W BLASKU ŚWIEC

Cała izba jakby mgłą zasnuta i prochem cudnie pachnie.

Znaczy się że towarzystwo rozmawia i któryś musiał dla podkreślenia swych racji z bandoletu wypalić albo z czegoś, co tam miał pod ręką. Pisarczykowie za pomocą kropek i innych znaczków tak czynią, a nasi walą z czego popadnie i to nawet nie ze złości jakiejś, ino z gorączki dobrego charakteru.
Popatrzcie na Nicponia. Gęba jakby z barszczu świeżo wyjęta. Krzyczy i łapskami potężnymi wymachuje, a co gorsza cudzą szablą się zabawia.
Jeszcze mu się jakieś filozofy przypomniały i z tego śpiewać zaczął bardzo nieprzyjemnym głosem.

Obok drzemie Grześ ze szklanicami swemi obiema. W lewej węgrzyn a w prawej florencki cienkusz.

Niby drzemie, ale jak się tak bliżej przypatrzeć, lewe oko nieco ma uchylone i jakby na przekór swej spokojnej i nieco flegmatycznej postaci, przecie bystro zerka. Na co zerka?

A na gąsiorek miodu przedniego, który przytaszczył wiekowy Yayco.

Człek w dawnych czasach na dworach europejskich bywały, ale odkąd w przytomności dyplomatycznej będąc do samego Papieża, zwrócił się: – Mój dobry człowieku! – przecie w niełaskę popadł, ale wesoły w nim duch i akurat srebrną łyżką o deski rytm wystukuje dziwaczny.
Jakby na przekór miejscowemu muzykowi, który na luteńce, swojej lubej do taktu przygrywa. Ta cudna niewiasta, przecie śpiewy piękne acz w zagranicznym języku wywodzi, i żeby Nicpoń tak się nie wydzierał, a Yayco łyżką niepotrzebnie nie pukał, wiele by z tego było zbudowania dla zebranych.

Koło Nicponia jeden husarz skórą prawie lwią opatulony siedział, ale sobie poszedł, gdy baranine na stół podano, i że to aluzyją jest i że żydowinów wymysł. Tak i zaraz też drzwiami trzasnął. Wokół karczmy teraz krąży i złorzeczyć raczy.

Białorusin Wenherin na narożniku siedzi i z kościanego kubka wodę pije. Jedni mówią, że zdrajca, liczniejsi, że dość już opity i łeb odświeża.

Przy nim ten dziwny kozak Igła, któremu nawet bez gorzałki ze łba się kurzy. Cztery nosi szable i ciągle tymi szablami klekoce i ostrza szczerzy, niewinnym odpoczynek psując.
Teraz miast pić po naszemu, kalambury układa i palcem w sosie umoczonym wierszyki na deskach stołowych wypisuje. Przed nim obok noża anty nóż i do pieczeni obu używa oraz zębatego widelca na wojnie zdobytego.

Z tych samych sztućców jeszcze dwóch bezzębnych starców korzysta. Doktor Lorenzo, który z Hiszpanii na osiołku do Krakowa przed laty przybył, a potem osiołka sprzedawszy rozpuście się oddał oraz leczeniu naiwniaków za pomocą piguł z suszonych grzybów i kurzu wyrabianych, a dopuszczony do herbu przez pewnego Starego, przecie majątek zbił wynajdując kostkę rosołową.

Teraz im obu Igła noży pożycza, których gdzieś tam zapomnieć raczyli.

Dalej jakby dla kontrastu młodzian Zetor, herbu Zetor Zatajony, przedziwną fantazję wykazuje i o starodawnych bitwach opowiada chętnie, a teraz popiwszy, szpadą ściany straszy i po łacinie, cale niegramatycznie gada.

Osobno, przy maleńkim i całkiem czarnym stoliku siedzi pan Wyrus i pióro nożem ostrzy. Przed nim szachownica. Wyrus gra białymi a na miejscu przeciwnika położył czaszkę.
Pan Kleina zza kotary spoziera i zazdrości, bo sprytny handlarz starą końską szczękę jako nową końska szczękę mu sprzedał.
Teraz nasz dobrodziej krzyczy, by katu handlarza oddać albo jego szwagra, emeryta złośliwego chociaż.

Hrabia siedzi z jakimś Hamiltonem, angielczykiem sprytnym i przeglądają książkę bardzo paradną w której jest pokazane na obrazkach co przeciętny człowiek ma w środku a liberał nie. Jak to żołądek, mięśnie, śledzionę i inne takie rzeczy.

Patrzę po wszystkich.
Tu Major jakiś epolety pokazuje i w gazecie o sobie czytać każe, tu Maxiu wesoły, Odys szlachetny żonglujący cytatami a każdy cytacik sprośny i wieloznaczny.

Tam znowu miejscowy docent Stopczyk, o którym się mówi, że jego pacjenci kolki od kuracji śmiechowej dostają i sobie schodzą, a on dzięki temu życie wiedzie hulaszcze.

Śnieg z czapy strzepuję i patrzę jak dziki i szalony Saracen szarpie i popycha Majora a Nicponiowi pod nos jakiś wschodni sztylet podtyka, który od jakiegoś Wajdy rzekomo na pamiątkę otrzymał.

Już się zaraz jasno od szabłysków w izbie zrobiło. Już Igła kuflami chce miotać, już wąsy, czuby, ręce wyciągnięte ku niebu.

Czyli, normalna impreza się rozkręca.

I nagle damy wchodzą i jakby cała złość szklana się robi a każdy czuły i delikatny. Już tańce. Już złość wesołością zastąpiona, chociaż niejeden jeszcze zębami zgrzyta.
Ale już bez przekonania zgrzyta.
I jemioła u powały wisi a świece krótkie.
Krótkie świece a noc długa.

Cofam się niezauważony i w niebo spoglądam.
Gwiazdy do mnie mrugają i w tym styczniowym stoję powietrzu, i śnieg dokoła a z wysoka anioł stróż spogląda na mnie zdziwiony i palcem mi grozi.

Wchodzę ponownie i drzwiami trzasnąwszy powszechną uwagę zwracam.
Już do mnie idą z kielichami a i ja nie gorszy, wiec czułości zaraz wielkie i przy stole zabawa i szablami ścian podpieranie.

I pocałunki prawdziwe, czerwone jak krew, i dym dookoła bo znowu strzelają, niepomni próśb karczmarza Sergiusza.
Ten jeno po brodzie się gładzi i oczy do nieba wznosi.

Odwracam się i przez okno w dalekie kraje patrzę. Tyle mojego, że ciemność widzę i sople lodowe i czapę śniegu a na drodze światło wędrującej pochodni. Widać że ktoś znaczny idzie.

Albo to Yayca z wiadomego przybytku studenciaki prowadzą.

Wspólny blog I & J

Ja już wcześniej podejrzewałam u siebie brak umiejętności czytania ze zrozumieniem.
Teraz tylko to potwierdziliście, Panowie.

Ale żeby siebie samej…
Szczyt.

dziękuję, ale dawaj Mariannę

odgryziem szyjkę, zrobimy balet

nie wpisałeś mnie w żadne ze swych wyliczeń. Czyli moje pisanie znaczenia nie miało? Nie pozostaje nic innego, jak upić się z żałości, ale tak z rana?

No to z tej żałości wsadzę głowę pod kran, choć w nocy nie balowałam, tylko się, dla odmiany, tfu, uczyłam i idę zaraz na gramatykę opisową. O.

Nikt mnie nie kocha
Nikt mnie nie pragnie
Nikt mnie nie chce
Wszyscy mnie nienawidzą
jestem odpadem atomowym

Taka pioseneczka, zawsze u nas w domu popularna była…

Viele Gruesse, mein Blogfreund…

...a i owszem, bo ciekawski jestem…

:)

jak to było… Ciekawość to pierwszy stopień do… wiedzy, tak? :)

i to się chwali:)

Ja tyż.

pozdr

Ty to masz cierpliwość....;)

Gratulacje dla najlepiej “smęcącego” blogera na tej planecie…w języku ojczystym, czystym i potoczystym

rzecz jasna

;)

Armia od ciebie smakuje, jak malt whisky.

A z koleji to dla ciebie.

Wróć!
Bo inaczej nastąpi wielkie zaćmienie!

czemu już nie ma żadnych pojedynków?

Ja się kwalifikuję, na dowolny temat :) Może być nawet wierszem.

O co się pobijemy? :)

że tak się wypowiem lekko sardonicznie. Chociaż nie, podobno kiedyś Maryla Cię pokonała na festiwalu… Okay!

Terminy ja wyznaczam, wiedzą Panowie, studia itepe

mnie za jedno o co i na jaki temat. znam się na niczym, po trochu, zwykle blefuję. im absurdalniej, tym weselej. ustąpię listonoszowi, kurtórarni na rozgrzewkę. ukłon ode mnie :)

——————————
r e f e r a t | Pátio 35

nie znam tych ludzi. jeśli to jacyś członkowie po, to można o nich popytać madame podwawelską, która się tu gdzieś kręci

——————————
r e f e r a t | Pátio 35

no majstersztyk:)

Co jak co, ale takiego tekstu to na wejście żaden portal nie miał.

:)

Ludzie, czytajta Jareckiego, no.

co do języka, no kilka tekstów mi wyszło, jakbym pisał tylko te najlepsze, to bym był może i dobrym blogerem, ale poza tymi 20,30 dobrymi tu i kilkunastoma dobrymi wcześniej w salonie napisałem jeszcze ze 250 takich sobie albo złych:)

Pozdrówka.

Na arbitra proponuję: Grzesia, merlota, Jareckiego, Midę (!), albo docenta Stopczyka. Kogoś z tej hałastry.

Tematy zasadniczo mi podchodzą wszystkie. Coś sobie wybierzemy.

lojalność może przerodzić się w uzależnienie, może być tylko przyzwyczajeniem, może być wygodą i obawą przed nowym a raczej utratą starego.

Niekoniecznie musi być dobra.

Różnie to bywa.

Pozdrówka i dzięki za życzenia:) (acz co tak wcześnie) i pozdrowienia.

już mogę ogłosić wynik. to będzie plebiscyt przeciwko mnie. jarecki też weźmie kopertę i zagłosuje na pino. inna sprawa, że mu wybaczę, jeśli się podzieli.

ale się pani podpaliła…

——————————
r e f e r a t | Pátio 35

On the twenty-seventh
When the sun went down
Eager to kill Merlot,
Pino came to town…

Może być yassa albo Nicpoń :)

Albo w ogóle ktoś, kto mnie nie lubi :)

Grzesiu, o nara, gotycka mi niewiele mówi, romantyzm i Janion niby coś, ale to nie na moją perfekcjonistyczną naturę...

Już w gruzach leżą Maurów posady
Nie pomógł nic deal ze cmentarza
Komisji trwają nocne obrady
Choć to rozsądek obraża.

Broni się jeszcze z wież Alpuhary
Tusk, peruwiańskie słoneczko
Yassa pod murem zatknął sztandary
Bulzacki drobi w kółeczko.

O wschodzie słońca ryknęły spiże,
Rzucono ręczne granaty
Tam, w minarecie, trwa poseł Kryże
A tu jest twierdza Renaty.

Jeden Rolando, widząc swą gwardię
Zbitą przez giaura Mariusza
Odtrąbił odwrót cicho na harfie
I sprytnie zwiał do Olkusza.

JarKacz na świeżej zamku ruinie,
Pomiędzy gruzy i trupy,
Zastawia ucztę, kąpie się w winie,
Rozdziela co lepsze dupy.

C.D.N.

Merlot, voila :)

=moje nudne i banalne foty=

A kto będzie sprzątał wybite zeby, ścierał krew z podłogi i poił wodą zawodników:)

No ale w sumie HP to jest, wiec jak tam sobie chcecie, to rymujta.

Ja nie czuję, ze rymuję czy jakoś tak.

A co do wierszy, to pamiętacie moje lepieje/łatwieje itd?

I nie tylko moje.

http://tekstowisko.com/tecumseh/57753.html

Dokładnie rok temu lepieje powstały:)

=moje nudne i banalne foty=

... Jareckiego zaproście, będzie wam donosił flaszki. w końcu jest permanentnie na wylocie… po pierwszej secie wyjdzie, bo mu się, dajmy na to, nie spodoba jakiś toast Pino, a zanim zdążycie dopić flakon już wróci …

=moje nudne i banalne foty=

ja arbitrem – wykrzyknik słuszny, ale bark mi przy nim znaku zapytnia ;)

Jesli mam być w czymś, w czym się znam, to wychodzi, ze tylko w temacie “przerwa semestralna “
To fajny temat! :D

Znaczy mnie się podoba. Przybyłem niedawno i choć mam mało czasu na pisanie, zostanę.

serdecznie pozdrawiam

Dobor teledysków w sam raz pod mój muzyczny gust.

jak wróci Jarecki. potem znowu wyjdzie, wróci itd … brewerie będą towarzyszyć powrotom, chwile błogiej nudy okresom “na wylocie”

takie cykle … jak w przyrodzie

=moje nudne i banalne foty=

że będzie z tobą czy z kimś rymował:)

Kurde, powodzenie masz:), jeszcze tylko Yassę do kolekcji musisz dołączyć:)

pzdr

tak, mam tę właściwość, że ożywiam atmę.

I na salony trafiłam, laboga.

Mida, czy uraziłam Cię czymkolwiek?

zwykle jak się z kogoś wyśmiewam w sposób obrzydliwy, to mam tego świadomość. I jakiś w tym cel. I się zastanawiam, po jakiego… (słownik synonimów już mi kupiła babcia, ale go jeszcze tu nie mam) miałabym obrażać dziewczynę, którą lubię i nic do niej nie mam.

Niektórzy to się chyba albo nudzą, albo są sfrustrowani i zaczynają się z tego wszystkiego w samozwańczych adwokatów bawić.

Nie pytaj. A w każdym razie nie mnie ;)

Pozdro

Mogęż, jak Bóg w dzień stworzenia,
Ogromnéj dłoni zamachem,
Rzucać gwiazdy nad świata zbudowanym gmachem,
Tak, by w drodze przeznaczenia,
Nie napotkały nigdy kruchéj świata gliny,
I nie strzaskały w żegludze?
Mogę – więc pójdę! ludy zawołam! obudzę!

(po chwili – z wyrazem zniechęcenia)

Może lepiéj się rzucić w lodowe szczeliny?...

***

Jak to stwierdziła moja polonistka, te dwa ostatnie wersy są najbardziej zajebistym przykładem cyklofrenii w dziejach polskiej literatury :D

***

(po chwili – zrazu spokojnie, potém z zapałem…)

Uczucia po światowych opadały drogach…
Gorzkie pocałowania kobiety – kupiłem…
Wiara dziecinna padła na papieskich progach…
Nic – nic – nic – aż w powietrza błękicie
Skąpałem się... i ożyłem,
I czuję życie!

(...)

Spojrzałem ze skały szczytu,
Duch rycerza powstał z lodów…
Winkelried dzidy wrogów zebrał i w pierś włożył,
Ludy! Winkelried ożył!
Polska Winkelriedem narodów!
Poświęci się, choć padnie jak dawniéj! jak nieraz!
Nieście mię, chmury! nieście, wiatry! nieście, ptacy!

(Chmura znosi go z igły lodu.)

***

Kurwa, jak ja bym chciała to wystawić, dysponując porządnym budżetem… Motyw chmury jest genialnie groteskowy :D

żadnej kuli nie mogę se przypomnieć... Matura 2006, kiedy to było.

Słowacki ogólnie wymiata. :)

Ach! najciekawsi na świecie nie zgadną,
W jakim szalecie żyłem z moją miłą;
I wiele nam róż do okien świeciło,
I wiele wiszeń naokoło rosło,
Ile słowików na wiszniach się niosło;
Ile tam w każdą noc miesięczną, bladą,
Kłóteń słowików płaczących z kaskadą;
Ile trzód naszych szło na łąkach dzwonić...
Ach! tego nawet śpiącym nie odsłonić
Ani pokazać, ani zawrzeć w słowie…
Łąka i szalet, i wisznie w parowie,
W takim parowie, że stróż anioł biały
Rozwijał skrzydła od skały do skały
I nakrywał ten cały parów dziki,
Szalet i róże, i nas, i słowiki.

:D :D :D

weź, bo zaraz Cię wyśmieję w obrzydliwy sposób :D

Scarlett chciała mieć dom w stylu szwajcarskiego szaletu… Rett miał ubaw z tego

Dobre, dostateczne. Pani Pino, Pani propozycje, żeby pojedynkować się ze mną na tematy (wymieniam za Panią): “literatura, poezja, polityka, lustracja? :), wino? :D, zagadnienia społeczne albo prawne (no może lepiej nie)”, uznałem za substytut mojej TXT charakterystyki. Zrewanżowałem się więc Pani, że jeśli chodzi o mój pojedynek z Panią, proponuję papierosy, piłkę nożną ze szczególnym uwzględnieniem kibolskiej subspołeczności, rymowanki itd. Na pewno zostałem więc źle zrozumiany. Przepraszam za złośliwość, ale postanowiłem sobie w starym roku nie żałować.

referent

——————————
r e f e r a t | Pátio 35

“lustracja + punkrock?”

wyszła taka fajna publikacja o Jarocinie i bezpiece … więc to nie jest całkiem pozbawione sensu … poza tym czytałem, że pierwsi polscy skini (ci protonaziole) byli konfidentami SB

=moje nudne i banalne foty=

“Cios za cios”? Dobre. A co do pojedynku to sobie odpuśćmy. Ja w każdym razie straciłem zainteresowanie. Praktycznie tego samego dnia, kiedy padła propozycja, czytając ciąg dalszy tej debaty/dyskusji.

referent

——————————
r e f e r a t | Pátio 35

pewna pani już kiedyś o tym zawodniku napisała na tym forum “miękki siusiak” ...

zluzuj … ja dziś idę oglądać transmisję mistrzostw świata w podnoszeniu cięzarów kobiet… to nic ze sprzed 4 lat … będą emocje …

=moje nudne i banalne foty=

przecież. c’nie? ja tylko ten fakt przypomniałem. nie ja byłem autorem, niestety …

“traktuje się cię tutaj jak pewien folklor “

a kim ty jesteś chłopcze, że tak za wszystkich się wypowiadasz? nie spinaj się tak bo ci gumka w kalesonach pęknie …

“Za chwilę znowu będziesz przepraszał,”

za co? za co? za co?

“a zaraz potem pokornie prosił, żeby cię przygarnąć.”

buhahahahahahaha … wesoły z ciebie typek

“Proszę cię, żebyś się ode mnie odpieprzył. “

najpierw musiałbym się przypieprzyć ...

=moje nudne i banalne foty=

nie chce mi się... idęna mecz …

FOAD

=moje nudne i banalne foty=

Dla porządku, odnoszę się do tego, żeby za chwilę się nie zmieniło, jak często bywa.

——————————
r e f e r a t | Pátio 35