też tak uważam, proszę zwrócić uwagę; Pino już się nie zniża, już jej nie brzydzę, już jesteśmy po imieniu, wzrusza się moją liryczną duszą, a najważniejsze znaleźliśmy w końcu wspólny język.:)
Zapowiada się na początek pięknej przyjaźni.

Ale ja nie o tym chciałem.
Pana ostatni tekst jest tym, co powoduje, że jeszcze zaglądam do netu. I nie chodzi nawet, że wspaniale napisany, że rozrusza trochę szare komórki, ale o to, że powoduje ruch w wikipedii i youtubie(piszę to zupełnie bez ironii-słowo).
Chciałbym, żeby takich tekstów więcej.

I dlatego z premedytacją wkleiłem komentarz, który powinien być tu- tam.
I czekałem kto pierwszy zgodnie ze specyfiką miejsca, przyjdzie ze zmiotką.

Syndromem oblężonej twierdzy sami zabijamy to miejsce.
Cenimy sobie ponad wszystko spokój. Boimy się wszystkiego co wykracza poza kanon względnej poprawności.
Boimy się Wyrusa i Nicponia(licentia poetica). Jesteśmy wobec nich bezradni. Z pogardą demonstrujemy swą wyższość, albo z ostrożności nie wdajemy się z nimi w polemiki. Unikamy ich.

No i skutki są:
Taniec z gwiazdami: Renatą i Azraelem.
No, nie obyło się!:)Ale tylko dlatego, że ktoś, kiedyś, mniej ad-personalny, właśnie brakiem tych osób wyjaśniał wyjątkowość tego miejsca:)

I te nieustanne tok szoły. I te wklejki; co w TV powiedziała Olejnik
Nie jestem ich wrogiem, niech sobie będą. Ale te proporcje.
Trochę misji by się przydało:). I własnego języka.

Parę dni temu czytałem wywiad z Dodą Masłowską.
Przeraża ją cyberprzestrzeń. Bo jak to tak?
Głos 12- latki równoważny z głosem Benedykta XVI?
Trudne do zaakceptowania.
Bo dla niej ważne nie jest słowo soute.
Ważny jest wypowiadający je. Myślenie autorytetem?:)

Stąd to moje nabijanie się z rzucających woluminami:). Nie tylko dlatego, żem prostak i wróg książek.:)
A nade wszystko dlatego, że często lubimy podpierać się czymś zupełnie od czapy, czego albo sami nie czytaliśmy, albo nie zrozumieliśmy, albo liczymy, że nikt nie czytał.
A wypadałoby.:)

Kiedyś, na potrzeby jakiegoś sporu wymyśliłem sobie dr Thomasa P. Silverstone’a.
Erudyta mający zdanie odmienne, natychmiast ripostował; „Silverstone’a -oczywiście też znam, ale…”

No i dystans i żart też by się przydał. Może nie w tak ekstremalnej i niesmacznej postaci jak mój, ale zawsze…
W tym miejscu kłaniam się nisko panu Yayco za wyrozumiałość dla glonojada. Nie wszyscy to zrozumieli, a ten glonojad zabawne podteksty ma.;)

Wyszło trochę długo, wiem, że to już nudne. Jak Grześ:). Ale czasami tak mam.
Tym razem ostatni raz.
Ostatni raz o TXT, rzecz jasna. Lekko nie ma.:)

Pozdrawiam Pana, mając nadzieję, że jeszcze coś Pan nam tu wystuka.
Misyjnie:)