Serdecznie dziękuję za pocieszenie – niemniej jednak wydaje mi się, że nawet francuska prawica przywołując podane przez Pania hasła ma na myśli przede wszystkim ochronę rynku francuskiego a kwestie europejskie jakby schodzą na dalszy plan.

Przyznam, że mnie również nie podoba się ten (lewicowy) nurt w projekcie europejskim, który ja określam mianem “Hôtel Europe” – sprowadzający się do ratowania europejskiej demografii spoeczno-ekonomicznej poprzez imigrację spoza naszego kręgu kulturowego i rozumiem, że ruchy prawicowo-odśrodkowe są – tak jak pani mówi – ostrzeżeniem dla elit przed ignorowaniem tego typu niezadowolenia społecznego.

Jednak z drugiej strony, te prawicowe ruchy zdają się w ogóle ignorować zmiany w globalnej sytuacji politycznej i będąc wyrazicielami de facto jedynie optyki narodowej – lekceważą zagrożenie dla europejskiej stabilności płynące z tego kierunku. Będąc wyrazicielami narodowych egoizmów tracą z oczu głębszy problem – że przewaga ekonomiczno/technologiczno/organizacyjna jaką miał Zachód nad resztą świata jeszcze kilkadziesiąt lat temu stopniała a odwoływanie się do modeli społeczno-ekonomicznych sprzed pówiecza – jest po prostu grubym błędem.

Wystarczy sobie pomyśleć, powtórzyć w myślach znane fakty:

- Sytuacja geostrategiczna Rosji uległa głębokiemu osłabieniu po uzyskaniu suwerenności przez Ukrainę...

- USA nie byłyby globalną potęgą bez Kalifornii lub Teksasu…

Czyli nawet duże organizmy federalne potrzebują pewnej masy krytycznej, aby uzyskać geostrategiczne znaczenie – co dopiero podzielona narodowo Europa?

Europa – podzielona narodowo nie będzie nigdy realną siłą strategiczną w świecie, gdzie największą gospodarką są Chiny a największe zasoby surowcowe ma Rosja. Nic dziwnego, że odśrodkowe ruchy w Europie cieszą się sympatią Rosjan właśnie…

Moim zdaniem Europa nie ma wyjścia i jeśli chce zachować resztkę dawnej świetności musi wejść na ścieżkę federalizacji. Inaczej będzie musiała godzić się na to, że utraci wpływ na kierunek zmian na świecie. Zacznie się to od Arktyki i Afryki, których zasoby zostaną podzielone z pominięciem państw europejskich między głównych graczy globalnych: Rosję, Chiny i USA (ciekawa będzie rola Kanady w grze o Arktykę). Potem nadejdzie czas Antarktyki… itd, itp. A nam zostanie wiaterek i pływy oceanu…