u mnie to jest inny problem, znaczy ja nie lubię rozmów niekiedy ludźmi w swoim wieku, bo wszyscy mają przyziemne problemy i tematy: dom, praca, rodzina, ślub lub ewentualnie poważny zwiążek, kupno mieszkania, kredyt , praca itd itp.

ja za to jako cżłek zmęczony codziennością lubię gupie, niepoważne gadki, absurdalne, rozmowy długaśne o literaturze, kulturze, kłótnie na różne tamaty, dyskusje, formą zabawy itd

tzw. życiowe tematy mnie męczą często i w kompleksy wtedy wpadam i rozmyślać zaczynam i doła łapię.

Wolę uciekać przed tym i bredzić bez sensu:0

A z ludźmi po 60-tce fakt, może się gadać fajnie, bo oni często są już wolni.

Nie to co młodzi.

A osoby dużo młodsze fakt, inne są, acz też bardzo różne, pamiętam jak na jakims obozie językowym byłem, lat chyba 22 mając, to najlepiej gadało mi się z dwoma osobami 17-letnimi.

Acz teraz jak ucze chopaków w technikum, to nie widzę wspólnych tematów, widzę, że im odpierdala:) i tyle.

Ale może się zgramy jeszcze, obaczymy.