że na jednej ulicy pada deszcz a innej (tuż obok) słonko świeci. Pani Reniu, a gdzie mój nick :)) O Igle mogła Pani zapomnieć ale o mnie???? :)
pozdrawiam serdecznie

o które za dużo?
Bo my tu tniemy.
Szczególnie w Wielki Post.
Ja nie żartuję.
Igła

W Salonie wprowadzałem tam te blogi, które mnie w jakimś momencie zainteresowały. Łatwo mi się było potem do nich dostać. Nigdy nie akyualizowałem, bo to zawsze archiwum.
Tutaj nie zakładam, bo w ogóle jest łatwo dotrzeć.

Ładnie to zaglądać przez okno?

Po pierwsze dlatego, że TXT jest zorganizowane bardzo przejrzyście i, za przeproszeniem, średnio inteligentny wszechpolak sobie kliknie i przeczyta to, co chce. A blogi poza TXT polecam ewentualnie w komentarzu, gdy uznaję, że wnoszą coś do dyskusji.

Po drugie dlatego, że jestem przeciwnikiem kółek wzajemnej adoracji.

Po trzecie dlatego, że mnie interesuje treść wpisu, a nie preferencje autora bloga.

Zgadzam się natomiast, że z analizy polecanych można pewne wnioski na temat piszącego wyciągnąć. Podobnie jak fachowiec powie wiele o człowieku po analizie produkowanych przezeń odchodów.

A w ogóle, to dzisiaj jestem zły, że Docent mojego znaczka nie przygotował, ale wstydzę się poprosić.

Przecież w moim opisie są uwzględnione całkiem sympatyczne powody tworzenia list blogów polecanych. I takie, których analiza daje niezwykle pozytywny obraz tworzącego.
W moim odczuciu Panowie…. ale to przecież oczywiste – nie wypada, żebym imiennie laurki Panom wystawiała.

Bardziej, generalnie, interesowała mnie strona , nazwijmy ją umownie, przeciwna z Paliwodą na czele.

Pozdrawiam kazdego Pana z osobna a wszystkich razem bardzo serdecznie

dowolny punkt widzenia.
Ale nie w tym rzecz.
Brak listy polecanych, jak każdy brak może rodzić pytania, ale nie daje żadnych odpowiedzi.
Nie naburmuszaj się, bo mnie się ta “nieformalna grupa wsparcia” w jakiej mam nadzieję, że oboje sie znajdujemy – bardzo się podoba.

Pisząc mój tekst nie miałam na mysli TXT – ale blogowiska, w których zróżnicowanie użytkowników jest bardzo duże. Gdzie tworzą się koterie i grupy wpływu, nie tylko powstaje “społeczność”, ale i wiele “podspołeczności”.
TXT – z całym szacunkiem – ale jest za małe, zbyt elitarne,nastawione bardziej na pewien rodzaj familijności z różnorodnością jej członków – by stać się salonem opiniotwórczym, by stanowiło miejsce, do którego zagladają media by zapoznać się z trendami, gdzie targowisko próżności konkuruje z targowiskiem nadziei i gdzie ludzie wystawiają sie na sprzedaż, równocześnie starając się ukryć prawdziwą swoją twarz.

TXT – jest ciepłe, emocje i kłótnie są jak wszędzie i powodują zgrzyty. Ale te zgrzyty, zauważ, nie mają charakteru politycznego. One naprawdę przypominaja kłótnie w wielopokoleniowej rodzinie.

Niewątpliwie niezbyt mi się podoba, chociaż rozumiem powody, nadmierna ingerencja adminów w teksty i ich, moim zdaniem, przesadna ostrożność.

Na przykład sprawa HT-P.
To Odys wlazł na jej blog – a nie odwrotnie. To on ją i innych sprowokował do gniewnych odpowiedzi. Skąd ludzie maja wiedzieć, że na TXT tez pisze jakaś Penelopa, która na dodatek jest żoną Odysa w realu? Dla ludzi skojarzenie Odys – Penelopa jest oczywistością i tak tez to zostało zaprezentowane. Czytałam tę dyskusję, którą zaognił Odys broniąć “honoru” żony. To było smieszne i żałosne.
Lydzie nie mogli złapać o co chodzi/ Mityczny Odys broni równie mitycznej Penelopy – wszystko w ramach wymyslonego nicku. Nikomu długo nie przyszło do głowy, że owa zona , o której wspomina Odys, to prawdziwa, najprwdziwsza kobieta i na dodatek prawdziwa żona Odysa.
H T-P reagowała tak jak większość reaguje na napuszone tromtadracje i urazoną godność, zwłaszcza gdy nieznana jest przyczyna jej podkreślania.

Top wszystko było śmieszne i kiedy się wyjaśniło wreszcie – było już za późno na załagodzenie sprawy.

Ale w moim odczuciu winę za konflikt zawsze ponosi nie autor bloga, ale goście, którzy, jak w życiu przychodzą wykazać swoją wyzszość autorowi ( tak wlasnie zachował się Odys). W realu takich gości wystawia się za drzwi.
A tutaj włączyli się niepotrzebnie Admini, konflikt niepotrzebnie zaognili i skończyło się przykro – w moim odczuciu niesprawiedliwie dla autorki bloga.

Ale się rozgadałam.!
Bo ja jak zacznę z dygresji w dygresje – to tak bez końca.
Dość!
Dziś może opowiem o kolejnej kici – zapraszam, bo ta z pewnościa Ci się spodoba.
Coś tak czuję, że pewne cechy charakterku ma podobne. Najlepiej sam sprawdzisz. Pozdrawiam serdecznie