Nie czuje się draniem, broniąc Gazety Wyborczej. Uważam, że dyskusja o aborcji jest konieczna, ponieważ doszło do jakiegoś przekłamania przy ustawie aborcyjnej, gdzie tak restrykcyjne zasady nazywa się kompromisem?!

Przede wszystkim katolicy powinni zrozumieć, że nie każdy jest katolikiem kierującym się biblijnym dogmatem, wg którego życie zaczyna się od poczęcia. Poza tym rolą nie każdej kobiety jest macierzyństwo. Tymczasem obrońcy zygot uważają, że jeśli doszło do zapłodnienia, to automatycznie kobieta staje się własnością państwa, nacjonalistycznym inkubatorem, który musi donosić, urodzić i wychować…. W końcu mężczyzna ma dylemat, nie wie kim bardziej chce zostać strażakiem, kierowcą tira, a może sportowcem. Sport to zdrowie. Kobieta natomiast jest pozbawiona wyboru. Co prawda może sobie skończyć studia, ale i tak jest predestynowana do macierzyństwa, dla dobra swojego i dobra wspólnoty. I też dla dobra przyszłych świadczeń emerytalnych. Wybór jednostki staje się nieistotny w obliczu społecznych oczekiwań, które, jak mieliśmy okazję się przekonać w przypadku Agaty, walą drzwiami i oknami, a także smsami. Jak dobrze że pojawiają się obrońcy życia, którzy nakłonią do właściwej decyzji, we właściwym momencie. Później kobieta jest zdana tylko i wyłącznie na pastwę losu, czyli swojego nieletniego macierzyństwa. Po działaczach z ruchu pro-life nie ma śladu, bo oni są tylko za urodzeniem, ostatecznie nie biorą udziału w pozytywistycznym trudzie kilkunastoletniego wychowania. Taka natura kobiety, że ma obowiązki, i natura mężczyzny, że te obowiązki zadaje.
Każda kobieta jest wolna, choć dyskryminowana, ale wolność kończy się w momencie poczęcia. Poczęcie często jest przypadkowe, czasem jest też wynikiem gwałtu, czyli wtedy gdy kobieta powiedziała „nie”, a mężczyzna mimo to postanowił się w niej zainstalować i zrobić swoje. Mężczyzna przy swoim stanowisku pracy, tzn. bezbronnej kobiecie. Teraz kobieta ma podwójnego pecha, bo zaciążyła i dookoła pojawia się tyle pomocnych dłoni, które chcą ją wtłoczyć w katolicki kontekst „nienarodzonego życia”. To utrudnia wybór i prowadzi do wyrzutów sumienia, ale nie jest naciskiem. Życie narodzone i trwające ma niewiele do powiedzenia w perspektywie jest już następne życie, to jest celem samym w sobie. Pro-lifeowcy zawsze po trupach dążyli do porodu, czasem nawet po trupie matki. Każdy Austriak ma swoją piwnicę, a każdy Polak ma swoją parafię, gdzie kształtują się obrońcy życia, którzy co prawda są za karą śmierci, bo tu chodzi tylko o życie nienarodzone. Kobieta już dawno się urodziła, więc jest poza zasięgiem zainteresowania parafianina i księdza, to oczywiste. Samotne matki, które obecnie nie są w ciąży, też znikają z celownika katolickich działaczy. W ogóle jakoś znikają z taśmy zainteresowania opinii publicznej, wyparowują jak fundusz alimentacyjny z wąskiego krajobrazu ponurych perspektyw samotnej matki. Tyle się od tej kobiety wymaga, zwłaszcza że rzuci szkołę i zatrudni się na kasie w Biedronce żeby każdy grosz zaniżonej wypłaty pracownika tymczasowego inwestować w dziecko. Młoda matka sama nie doświadczyła w życiu przeinwestowania, bo pochodzi z biednej rodziny. Taką samą też stworzy, co nie zmienia faktu, że będzie szczęśliwa w duchowej materii dobrej matki i pracownicy, bo wypełnia wyznaczoną jej autorytarnie przez Boga rolę. Chyba, że uda się w tej Biedronce poronić, to byłoby zrządzenie boskie…