Josif Brodski porównując poezję i prozę, zaproponował przewrotne dość doświadczenie.
Gdy, dajmy na to, w jednym ręku trzymasz tom, nawet dość grubej, prozy, a w drugim mały tomik poezji, to gdy musisz jedno z nich upuścić to co upuścisz najpierw? Brodski obstawiał prozę, gdzieś podświadomie zawsze się chce ocalić poezję.

Lubię to porównanie tak jak lubię spleen i melancholię Brodskiego, ale tu nie tylko o sympatię idzie, ale lecz coś więcej. Gdy dajmy na to, w jednym ręku trzymasz niemowlaka, a w drugim kilka (nie jedną lecz kilka) probówek z ludzkimi zarodkami in vitro, to co upuścisz najpierw? Niemowlaka czy owe szkło z zarodkami? Podświadomie upuścisz wszystko tylko nie niemowlaka, ale to błąd właśnie dokonałeś zabójstwa. Niemowlak to w końcu jedno życie, a w probówkach jest „żyć” kilka. 5:1 niemowlak przegrał. Bęc o podłogę, liczby nie znają poprawności politycznej. Życie jest jedno i niepodzielne, z taką samą ochroną.
Przykład z pozoru absurdalny dotyka sprawy dość ważnej zrównania życia. Oto życie bytów niewinnych ma być tak samo ważne, ot niemowlak zrównany ma być wedle doktryny kościelnej z zarodkiem, który ma mieć nie tylko godność, ale i prawną ochronę. Oto więc matka co poroniła powinna być przesłuchiwana, czy czasem do poronienia się nie przyczyniła, a więc sądzoną powinna być za zabójstwo, czy chociaż za nieumyślne spowodowanie śmierci. Ale przesłuchiwana nie jest. Oto młoda para współżyje beż ślubu i planuje dziecko, a po kilku nieudanych próbach idzie na imprezę, pije, pali, jeździ na nartach, a czasami z amfetaminy układa kreskę. A okazuję się, że od paru godzin w kobiecie tkwi tzw. życie na które mimo grubego łożyska spływa wódka, fajki i dobra ściecha białego towaru, jak to po wieczornej zabawie . Oto godność zarodka, i nikt, absolutnie nikt za to nie beknie, oto rzekoma godność zarodka, zarodek, który być może spuszczony w kiblu i nikt się nad tym nie zająknie, zarodek który nie jest pogrzebany i się nie wyspowiada przed śmiercią (wiecie, co zarodek to ponoć nie ma nawet słuchu).

Oto absurd i oto abstrakcja, oto abstrakcyjna teoria i łżekonskwnecją, oto pokazujemy wała tym co na in vitro mogą skorzysta, ale boimy się ruszyć tych kobiet, które zarodek tratują jak zatwardzenie i na zatwardzenie biorą lekarstwa, oto ciężarnej absolutnie dowolna aborcja. Oto zakłamana doktryna kościelna i przymykanie oko na pojęcie płody, językowa rewolucja tak sztuczna i postępowa, że całkowicie nie szanująca światłych czasów zamierzchłych.