Tak, jest to głupia reklama, sam zwróciłem na nią uwagę, w tym samym duchu co Ty.
Ale przecież 90 procent reklam w telewizorze jest na absolutnie żenującym poziomie intelektualnym, o artystycznym nie wspomnę.
To reklama.
A pisma i portale “celebryckie”? A magazyny dla “prawdziwych facetów”. A całe metroseksualne badziewie?
Miliony ludzi idą codziennie na rzeź rozumu i wrażliwości i jeszcze się z tego cieszą.

I pytanie:
Czy możemy coś z tym zrobić, czy może tak ma być i jest cacy?

Jakie jest dziś marzenie młodych reżyserów filmowych w szkole?
Zrobić wielki film?
Nie.
Tłuc reklamy. Bo one są dopiero twórcze :)

Mnie nie interesuje, czy coś się sprzedaje. Powinien się Pan zastanowić, w jakim towarzystwie Pan się wypowiada. Tu akurat nie ma matołów, które łykają teksty o jeszcze bielszej bieli z siłą wodospadu i krystalicznych kroplach koloru. Nas ten bełkot denerwuje, więc poszukiwanie czegoś mającego sens, w tym towarzystwie ma rację bytu.

Poza tym, zgadzam się z Panem.

Pozdrawiam

Nic, oczywiście. Jest to maczuga, którą sprytni jaskiniowcy spłaszczają umysły milionów, by potem te płaskie głowy jeszcze raz sprzedać na rynku polityki & idei. A chętni są!

Wspólny blog I & J

“Wiem, że Tutaj piszą intelektualiści, a ci, poza posiadaniem wiadomego dzieła Joyca nie oglądają telewizji, a nawet jeśli oglądają, z całą pewnością nie oglądają reklam. Choć nie należę do tej elity też staram się nie oglądać reklam. Wychodzę, przełączam na inne kanały, przez co zapominam co oglądałem. Gubię wątki. Bardzo to nieprzyjemne”.

Jako nawiązanie do mojego komentarza pod Twoim poprzednim tekstem – udane. Rzecz w tym, mówiąc już poważniej (ale tylko trochę poważniej), czy jest jakakolwiek inna elita? A może jest kilka niezależnych elit? Czy każdy ma swoją elitę? Czy jest jakiś wspólny mianownik elity, a może go nie ma? A może w gruncie rzeczy nie uważasz tej “elity”, o której wspominasz, za elitę. Użyłeś tego wyrazu jako kontrapunktu dla własnej elitarności? Opisałeś w ten sposób “elitę” powierzchowną i fałszywą? Mówiąc inaczej, snobów i pozerów, co epatują Dżojsem na półce a w ogóle go na przykład nie czytali. Obawiam się, że to dziś jest nie do ustalenia, bo czasy nastały takie, że nie trzeba należeć do (być) elitą, żeby robić rzeczy, które tradycyjnie elicie są przynależne. Na przykład każdy już może posługiwać się słowem (publikować), budując tożsamość zbiorową Polaków za pomocą języka, niekoniecznie według zasady odpowiedzialności za to co się mówi i – ogólniej – za rzecz publiczną. To elita w starym stylu: mówisz, bo czujesz odpowiedzialność za całość, i masz na uwadze powodzenie i dobro tej całości. Inaczej nie ma co, pardą, chlapać ozorem. Lepiej milczeć. Elita w starym stylu miała łatwiej, bo konkurencją dla niej była tylko ta jej część, która – co do zasady – podzielała pogląd o swej roli, ale wektor miała inny. Na przykład miała na uwadze swoją wygodę, facecję jako program dnia, a niekiedy pomyślność Ruskiego, co rozstawił namioty na placu Saskim w Warszawie. Nie była zaś [owa elita w starym stylu] zagrożona przez “resztę”, bo reszta najzwyczajniej nie pisała. Szyła płaszcze, kleiła pontony albo sprawiała śledzie. Ważne rzeczy, nie można zaprzeczyć. Ale jednak nie pisała, nie pretendowała do bycia elitą w starym stylu. Robiła swoje i w tym sensie też była elitarna. Elitarna w swoim fachu. Ale nie była elitą w starym stylu. Dziś jest inaczej. Chciałem napisać: “niestety inaczej”, ale nie mam pewności, czy miałbym rację. Podsumowując, zmierzam do tego, że ja czytałem Joyce’a, ale nie uważam się za elitę. Za mało robię, a jak robię, to wciąż rzeczy zbyt słabej jakości. Być może nawet nie jestem inteligentem, chociaż czytam książki, w tym Joyce’a. W każdym razie ciekawy temat poruszyłeś. Rozwiń, proszę, pierwszy akapit, bo tak jak zostało teraz, to jest…

Reklama mająca sens, to reklama odwołująca się do człowieka w taki sposób, że zadziała na niego niezależnie od jego poziomu intelektualnego, zaś ludzi inteligentnych nie obrazi. To dosyć proste chyba?

Zawsze można zrezygnować z samochodu, albo kupić samochód najmniej reklamowany. Pastę też można poszukać produkcji bułgarskiej (kiedyś taką dostałem) i ona nie będzie reklamowana. Chcieć to móc.

Pewien młody człowiek wymyślił komputer osobisty. Zamiast akcji reklamowej, założył spółkę z cwaniakiem potrafiącym sprzedać nieistniejący produkt. Wie Pan jak nazywa się firma, która w ten sposób powstała?

Ci wszyscy w strachu, są zwyczajnie kiepscy. Ja mam pomysł na kampanię reklamową dla Kokakoli i jeśli kiedyś zdarzy mi się dotrzeć do nich, to będę spokojny o wynik kampanii. Nawet wynagrodzenie chcę jako ‰ od wzrostu udziału w rynku! Ja jestem w tym dobry i to co wymyślam działa…

To, do kogo można dotrzeć cytatem z klasyki, ma się nijak do wieku. Do mnie nie dotrze Pan cytatem z Ulissesa, natomiast załapię cytat ze Stalky’iego i s-ki. Dotrze do mnie zarówno Kabaret Starszych Panów jak i Potem…

Zbadane to to jest znacznie dawniej niż państwo od reklamy się tym zainteresowali, ale trzeba z tych danych umieć wyciągać wnioski.

mnie elit nikt nie będzie proponował. Sam wiem, co musi sobą reprezentować człowiek, bym mógł go do elity zaliczyć. Znam dwóch ludzi, którzy są moim zdaniem członkami elity. Więcej nie miałem okazji poznać…

Zatem pisanie nie jest wyróżnikiem elity i to najważniejszy wniosek z Pańskiej wypowiedzi…

Pozdrawiam

Nawet nie pracuję “głową”

Na boku – ręką też nie bardzo. Temat jest pasjonujący. Jasne, że jest wiele, przenikających się i nieprzenikających się elit Oczywiście brak elity nadrzędnej. Media und internet wyrównują ich status, tnąc po łbach, po to by elity bydlęce przenikając się z elitami zawodowymi stworzyły Mega Elitę, elitę złożona z celebryckich jełopów.

Oczywiście na podłożu elit komuszych. Weź takiego Passenta, który jest teraz, podobnie jak tutejszy Mad Dog, arbitrem elegantiarum. Przecież to jełop, tyle, że stary komuchów sługa. Na aut!

W czasach, gdy jako młodziak pomykałem po szkołach, miałem okazję zetknąć się z nauczycielami “przedwojennej produkcji”
Boże, mój Boże!

Wspólny blog I & J

Co do młodego pokolenia, to nie załamywałbym rąk. Oczekiwanie, że elita będzie liczna, jest co najmniej zabawne. Elita z definicji jest czymś rzadkim. Plebs jest liczny. Oczywiście chciałoby się, by jak najwięcej młodych ludzi było na poziomie i by rozumieli kod kulturowy, którym posługiwali się ich dziadkowie. Problem polega na tym, że dziadkowie wielu z tych młodych, też nie rozumieli kodu kulturowego elity ówczesnej. Drugą rzeczą, która wpływa na zdolność społeczeństwa do kreowania elity, to wiara, że można mianować elitę. Przecież to co Jacek Jarecki pisze o elitach, to właśnie skutek takiej wiary. Jak Adam Michnik kogoś mianował członkiem elity, to on jest jej członkiem. A to tak nie działa. Słoma z butów chama wychodzi zawsze i najbardziej jest widoczna, gdy cham ubierze się garnitur, smoking czy frak. Jak jest w walonkach, to w zasadzie nie razi. I nie zaradzą na to żadne nagrody z grecką boginią w nazwie, czy inne sposoby kreowania elity. To my musimy zaakceptować danego człowieka jako członka elity, by on się stał członkiem elity…

Pasta bułgarska to przykład sprzed lat. A dlaczego ona ma być gorsza niż produkt „wiodącej” marki, to za chińskiego boga nie zgadnę. :)

Pozdrawiam

To, że chamy pretendują do bycia elitą, nie czyni z nich elity. Na to nie można poradzić.

Natomiast na młodzież narzekano już w Babilonie, a być może w raju…

Pozrawiam

Czytał Pan niezawodnie Cerama!

Na cegłach tamże napisał jakiś dobrodziej 4000 lat temu;

- Ludzie, jak tak się rozejrzeć są głupi

Wspólny blog I & J

Obawiam się, że w zasadzie każdy ma coś za kołnierzem.
Nie ma świę†ych. Wielcy naukowcy często mają rodzinne problemy… Ale o tym wie tylko rodzina. Znam sam wiele przypadków.
Chyba się pan nie zorientował ale Alberta rzuciłem tam sobie.
Nazywają place, lotniska, ulice nazwiskami żyjących ludzi, a zawsze coś może się okazać.
Szarość a nie biało-czarne.