Gdy nad głową Witka46 pojawiła się aureola, momentalnie otoczył go tłum pochlebców. Nie mogłem dopchać się z gratulacjami. Stało się. Pierwszy z moich nielicznych przyjaciół został uwolniony. Wlazłem na krzesło, porzucone przez jednego z ostrożnych i długo machałem ręką, nim mnie zauważył. W geście przyjacielskiego rewanżu pokazał mi środkowy palec.