Nie zawsze słuchało się ostrej muzyki.

Zwykle było to:

Sabriną podniecaliśmy się jak cholera i nieważne, że miała lekkiego zeza. Ważne, że fajnie miętosiła się przed kamerą, a cyc miała, jak stepy akermańskie. Refren „Boys, boys, boys” śpiewaliśmy na każdej szkolnej dyskotece. Był zresztą stały repertuar, na który oprócz Sabriny składał się Sandry, Freda Ventury, Mike`a Mareena, Radioramy, CC Catch, Dena Harrowa, Scotcha…

To:

…Samanta Fox to też było to. Zwłaszcza refren, który w przetłumaczeniu na język polski brzmiał „wsadź mi…” Pamiętam, jak z Arturem C. i Przemkiem L. zawsze przed dyskoteką wymienialiśmy się tym, co kto nagrał z radiowej Dwójki. Chyba w czwartki Bogdan Fabiański prowadził absolutnie debeściarskie audycje z muzyką dyskotekową. Italobootmixy znaliśmy na pamięć. Savage to było dla nas bóstwo.

Każdy z nas miał jakiś kawałek sprzętu- kolorofon, mikrofon itd. Na szczęście szkoła dawała nam duże głośniki i wzmacniacze. Ludziska schodzili się, bawili się, a Przemek L. na przemian z Arturem C. didżejowali.

To:

Był taki moment, że chodziliśmy zakochani w Modern Talking. Ludzie, co się działo! Graliśmy na parapetach, chodziliśmy w obciachowych spodniach. W bodajże „Dzienniku ludowym” były plakaty. No tośmy się wymieniali nimi jak głupki.

Dorwaliśmy też taką kasetę, parodię MT. No i śpiewaliśmy:

„Pierogaaa, ogolić, szarym mydłem ciąć
Ciut oczka posolić, żywcem skórę zdjąć…”

Albo:

„Mały chuik, chuik, chuik
Jak od hanomaga tłumik
Mały chuik chuik chuik
I taki długi, jak maszt na flagę…”

A zwłaszcza to:

Zawsze uważaliśmy „metalowców” za coś gorszego. Błeee… ćpuny, beznadzieje, chuiki normalnie, jak od hanomaga tłumik.

A już w ogóle heavy metal spod znaku AC piorun DC, no co to w ogóle jest?

W kolejnej szkole była taka papuśna dzioucha. Biegała w dżinsowej kurtce, na plecach miała nabazgrane taką czachę w cylindrze, w tle dwie spluwy, jakieś różyczki i kawałek drutu kolczastego.

„Kurwa, co za obciach”, pomyślałem.

I co, nastał TEN DZIEN.

Wróciłem ze szkoły. Tej drugiej. Włączyłem tiwi. Chyba MTV.

Coś leciało, jakiś kudłaty, jakiś debil w czapce z daszkiem do tyłu. Poszedłem do kuchni, wziąłem obiad, wróciłem do pokoju. Nie chciało mi się zmieniać już programu, myślę sobie, zobaczę co za debile latają w tym teledysku.

I w pewnym momencie ten debil, co to latał z daszkiem do tyłu, ryknął takie „AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA…” i zaczęła się jazda! To był ten klip, a wielkie bum nastąpiło od momentu, gdy zaczęła się ta końcowa jazda bez trzymanki:

I zaczęło się…

Italo disco, w ogóle disco poszło w odstawkę. Trafiłem w zupełnie inny świat. I tak mi zostało.

Raz podebrałem rodzicom kaskę i pojechałem do Legnicy. To tam tłumy kłębiły się pod małym kioseczkiem w rynku. Kasety. Pirackie oczywiście. Kupowano jak leci. Były różne “The Best”, czyli kompilacje wg piratów. Oczywiście, że kupiłem.

Kiedy usłyszałem “Welcome To The Jungle”, słowo daję, ciaaaaary, normalnie ciary mnie przeszły. W sumie jak tak spojrzeć, to praktycznie każdy utwór z ich pierwszej płyty (“Appetite For Destruction”) to hicior. Dla mnie na dziś jest to np. “Mr Brownstone”, którego nie doceniałem. Albo takie “You`re Crazy”, speed totalny, wariactwo absolutne.

Na któreś urodziny dostałem jakąś kaskę. Nazajutrz pojechałem do Legnicy, do Megasamu. Kupiłem “Use Your Illusion I” i “Use Your Illusion II”. Choć nie miałem jeszcze odtwarzacza sidików. Warto pamiętać, że te dwie najważniejsze w historii rocka płyty są niezależnymi od siebie wydawnictwami, a taka “jedynka” była zakazana m.in. w RPA.

Co mnie w nich pociąga? No zadzior taki. Brak respektu dla reguł. Porwanie się na niemożliwe. Determinacja w osiągnięciu celu. Luz. Bezpośredniość. Ech, jak mi brakuje dziś kapel, które po imieniu dopierdoliło krytykom muzycznym i gazetom, które żerując na GnR okradało fanów z ciężko zarobionych pieniędzy, posłuchajcie “Get In The Ring” a skumacie w ciom dieło.

Zresztą, co macie wierzyć mi na gębę, skoro można samemu przeczytać:

“Why do you look at me when you hate me
Why should I look at you when you make me hate you to
I sense a smell of retribution in the air
I don’t even understand why the fuck you even care
And I don’t need your jealousy yeah
Why drag me down in your misery
And when you stare don’t you think I feel it
But I’m gonna deal it back to you in spades
When I’m havin’ fun ya know I can’t conceal it
‘Cause I know you’d never cut it in my game- Oh no
And when you’re talkin’ about a vasectomy- Yeah
I’ll be writin’ down your obituary-
History

You got your bitches with
the silicone injections
Crystal meth and yeast infections
Bleached blond hair,
Collagen lip projections
Who are you to criticize my intentions
Got your subtle manipulative devices
Just like you I got my vices
I got a thought that would be nice
I’d like to crush your head tight in my vice- Pain!!

And that goes for all you punks in the press
That want to start shit by printin’ lies instead of the things we said
That means you
Andy Secher at Hit Parader
Circus Magazine
Mick Wall at Kerrang
Bob Guccione Jr. at Spin,
What you pissed off cuz your dad gets more pussy than you?
Fuck you
Suck my fuckin’ dick

You be rippin’ off the fuckin’ kids
While they be payin’ their hard earned money to read about the bands
They want to know about
Printin’ lies startin’ controversy
You wanta antagonize me
Antagonize me motherfucker
Get in the ring motherfucker
And I’ll kick your bitchy little ass
Punk

I don’t like you, I just hate you
I gonna kick your ass,
Oh yeah! Ohyeah!

You may not like our integrity yeah
We built a world out of anarchy
Oh yeah!

And in this corner weighing in at 850 pounds- Guns N’ Roses

Get in the ring
Yeah

Yeah this song is dedicated to
All the Guns n’fuckin’ Roses fans
Who stuck with us through all the Fucking shit
And to all those opposed…
Hmm…well”

No i geniusz muzyczny. Bo nieważne co powiemy np. o Axlu, to jednak trzeba mieć to coś, by stworzyć “Estranged” “Sweet Child O`Mine” “You Could Be Mine” “Coma” “Get In The Ring” i pozostałe.

Były kiedyś w TVP takie piękne czasy, gdy w każdy piątek emitowano koncerty.
Byli. W Paryżewie. Nagrałem. I vhs trzymam do tej pory. Zrobiłem sobie okładeczkę.

Potem dorwałem koncert z Tokio. Jak inny!

Tam, we Francji milczący, zgrywający się na herołów, tacy posągowi…

A w Tokio… Pasja, zgrywa, energia jak króliczek z reklamy baterii. Wykurwiste.

W sumie dwa oblicza tego samego bandu.

Potem przyjechali do Pragi. I jeśli czegoś w życiu żałuję, to właśnie tego, że tam nie byłem.

Zresztą. Umówmy się. Od czasu Guns n Roses nie ma takiego bandu, który miałby u stóp świat. No.

I tylko za „November Rain” z chęcią bym im wpierdol spuścił!

P.S. Właśnie oglądam sobie koncert GnR i myślę, co by zrobić taką zbitkę- klip. Może wrzucę coś własnoręcznie wystruganego wieczorkiem.