Śmierć. Co można napisać, gdy wyobraźnia podpowiada straszliwy obraz płonących ciał. Ludzi, którzy uderzają w ziemię zmieniając się w bezkształtną masę. Rozpacz, dziką, pierwotną rozpacz rodzin i bliskich. Opętańczy strach i równie opętańcza nadzieja. Wbrew wszystkiemu. Otępienie. I zasklepienie się w sobie.

Jak w takiej chwili reagować? Co powiedzieć?

Zginęli ludzie, a wraz z nimi dusze ich rodzin i bliskich.

Śmierć.

Katastrofa lotnicza transportowca Casa oraz informacja o śmierci Heatha Ledgera, aktora, który mógł mieć u stóp filmowy świat i miłość widzów każą zatrzymać się, zastanowić. Wspomnieć, tych którzy odeszli.

Przejrzałem nekrologi znanych ludzi, których śmierć przypadła na styczeń. Oczywiście nie zdołam wymienić wszystkich, jednak jest wielu, których brak jest i będzie odczuwalny przez długi czas.

Aleksander Małachowski kojarzy mi się z takim dziadkiem, który potrafił rozmawiać z obcymi sobie ludźmi, jak z dobrymi znajomymi. Była w nim jakaś otwartość na innego, taka empatia, ja wiem… No coś, co sprawiało, że słuchało się go, lubiło. Jak Dziadka. Mówił to, o czym wielu myślało, lecz z jakichś powodów publicznie bało się odezwać. Nazywanie prostych rzeczy po imieniu. Niegodziwość była niegodziwością- niezależnie, czy był to swój, czy obcy.

Krystyna Feldman dała światu Nikifora. Była nim. I choć zagrała kilkadziesiąt ról, to potomni zapamiętają Ją, jako właśnie Nikifora. Wielka aktorka. Czemu niewykorzystana przez nasze kino?

Zdzisław Ambroziak był obok Bohdana Tomaszewskiego chyba jedynym dziennikarzem sportowym, którego chciało się słuchać niezależnie od tego, o czym się mówiło. Mogli relacjonować wyścig ślimaków, a i tak byłoby to pasjonujące. Niestety został nam jedynie Tomaszewski. Ambroziak był i jest dla mnie wzorem skromności, miłości do sportu i sympatii do ludzi. To się widziało, to się czuło.

Jan Nowak Jeziorański był jednym z ostatnich Mohikanów patriotyzmu. Bojownikiem o godność. I takim Go zapamiętam. Każde słowo więcej byłoby obrazą JNJ.

Stanisław Swierk znalazł się tutaj trochę po znajomości. Rubaszny, bezpośredni, trochę niechlujny. Był trenerem Zagłębia Lubin w okresie, gdy piłkarze tego klubu sięgali po mistrzostwo Polski. Stworzył paką, jakiej drugiej ze świecą szukać. To za jego czasów na 32- tysięcznym stadionie były nadkomplety publiczności podczas niemal każdego meczu.

Zbigniew Cybulski. Czy trzeba coś dodawać?

Ryszard Kapuściński. Cesarz reportażu, niezwykle skromny człowiek. Objaśniał świat. Gigant.

Czesław Niemen. Artysta doskonały.

Ksiądz Jan Twardowski. Nie lubiłem i nie lubię zbytnio poezji. Nie umiem jej analizować, nie znam się na niej. Jednak ks. Jan znalazł klucz do mnie.

Zobaczymy, co przyniesie nam nowy dzień.