Zbyt ogólnie jak dla mnie…

Pozdrawiam

Podane przez Pana przykłady, to niewątpliwie zło. Dlaczego się to może zdarzyć, to zupełnie inna sprawa.
Odnośnie „czystego zła” to jest ono niemożliwe i po prostu nie istnieje. Osłabienie wpływu społeczności na swoich członków jest skutkiem wiary w wychowanie przez szkołę, kościół, państwo i Bóg wie jeszcze kogo z wyjątkiem rodziny. A to właśnie rodzina wychowuje…
Tak przy okazji. Czy mordowanie z innego powodu niż urodziny jest w porządku?

Pozdrawiam

Widzę pewną znaczącą różnicę.
Absolutne (“czyste”) zło nie potrzebuje powodów (choćby przytoczonych urodzin), absolutne zło jest w stanie dokonać największych zbrodni.

Szukamy wytłumaczenia, by uczłowieczyć czyn, znaleźć powody takiego postępowania, a ja uważam, że szukamy takich powodów po to, aby usprawiedliwiać siebie. Za bierną postawę, za to że być może jako jednostka, społeczeństwo nic nie zrobiliśmy, aby to zło (zadomowione w ludzkiej osobie) powstrzymać, ba! często pewnie nawet sami czynimy małe występki, dokładając jedynie węgla… aż zło się skumuluje.

Sami nie czynimy takiego zła, gdyż się lękamy.

Obydwa przypadki są (przynajmniej dla mnie) pod kilkoma względami różne. Zostawmy na razie Breivika, którego chce się za wszelką cenę wybielić, produkując opinie o jego niepoczytalności.

Czy Tobie nie przeszkadzają sprzeczne do imentu doniesienia prasowe?

Jak to jest, że zabójca był “krępej budowy”, raczej “otyły” z “blizną lub tatuażem na twarzy”?
Jak to jest, że zabity, domniemany morderca był raczej wysokim i szczupłym chłopakiem bez znaków szczególnych na twarzy?

Jak to jest, że oblężenie trwało 32 godziny a “sprawca” wyrzucał przez okno dowody “własnych zbrodni”, które w ciągu minut identyfikowano jako “narzędzia wcześniejszych zbrodni”?

Jak to jest możliwe, że 15-osobowy, doborowy oddział antyterrorystów bierze “szturmem” kawalerkę o powierzchni 38 m2 a “zabójca” wypada na nich z łazienki i rani dwóch – jednego w stopę, drugiego w “szok”?

Jak to jest, że przy circa 300 kulach wystrzelonych przez 15 chłopa + “zbrodniarza”, tenże “zbrodniarz” nie tylko dobiega do okna w salonie ale też wyskakuje przez nie, ponosząc śmierć na miejscu?

Jak to jest, że wyskoczenie z okna na PARTERZE kończy się śmiercią zbrodniarza?

Jak to jest, że wcześniejsze doniesienia o “śmiertelnym skoku” z okna na parterze szybciutko się zdejmuje z newsowych portali i wstawia się info o śmiertelnym strzale snajpera?

Jak to jest, że kiedy wyłażą informacje z sekcji, o “podziurawionym jak sito ciele”, wyrzuca się z narracji “snajpera” i dorabia się kolejną wersję wydarzeń?

To jak to jest z tym “złem”?

Kto jest “złem w czystej postaci”?

Nie ujmuję Twojemu tekstowi walorów filozoficznych. I tylko takich…

ps. Ten komentarz to wyjątek. Reakcja na medialny śmietnik, od którego Twoja głowa, jak się wydaje, nie jest wolna.

Bo to jest Twoja opinia pasująca do cudzej opinii?

Od 70 lat (czyli odkąd zaczęto zajmować się tym problemem w sposób naukowy) NIKT nie był w stanie wykazać nie tylko przyczynowości ale też i żadnej relacji między psychopatycznym złem a wychowaniem czy inną “traumą dzieciństwa”.

Powielać durne kalki, patrzeć przez klisze pozbawione podstaw jest łatwo. Gorzej z krytycznym przyswajaniem rzetelnej wiedzy.

ps. Poproś Maciejowskiego o podanie wiarygodnych badań, wykazujących nie tylko relacyjność ale przede wszystkim kazualność w tej materii, to spuchnie a żadnych nie poda. :)

i jego behawiorystycznym (wychowanie über alles) patrzeniem na świat – to kwestionujesz. :)

To wszystko o czym piszesz, te sprzeczne doniesienia medialne, nic mnie nie obchodzą i praz pierwszy przeczytałem o nich u Ciebie.
Mój tekst ma wymiar filozoficzny, a nie polityczny czy psychologiczny czy jakikolwiek inny Pytane jest chyba jasno postawione, a odpowiedzi… cóż odpowiedzi powinien udzielić sobie każdy, kto zastanawia się nad podobnymi, co ja kwestiami.
Nie wiem o jaki “medialny śmietnik” Tobie chodzi, od którego “nie jestem wolny”?
Pozdrawiam serdecznie
I jescze jedno: nie punktuj nas tak boleśnie i nie odchodź:)

Sądząc z komentarza pana Głosika, to ma Pani zamiar opuścić tekstowisko. Czy to prawda? Czyżby ignorowanie Pani wypowiedzi przez takiego … (wstawiamy dowolną obelgę, może być niecenzuralna) Maciejowskiego było aż tak bolesne? Pewnie się będzie cieszył!

A tak poważnie, to nie oczekuję odpowiedzi, bo i tak nie będę jej czytał. Niemniej doceniam Pani pracę i zawsze będę pamiętam Pani tekst o aspartamie. Bez niego bym nadal nie wiedział czemu nie lubię dietetycznej koli. Zacytowałbym Jacka Kaczmarskiego, ale tekst jest w drugiej osobie liczby pojedynczej, więc pozostanę przy tradycyjnym:

Ukłony

Oczywiście jeżeli miałbym podać, zgodnie z Pana prośbą, przykład czegoś doskonale złego, to podałbym przykład religijny Demona, Szatana Złego Ducha, ale dla Pana, to pewnie nie ma znaczenia. No cóż...

Niemniej jednak, Panie Jerzy, proszę zastanowić się głęboko nad tym czego doświadczyła ludzkość w XXwieku. Czy doświadczenia “Auschwitz i Kołymy” nie ukazują nam “absolutnego zła”.

“Zło – mówi Tischner – przybiera czasem formy całkowicie niepojmowalne. Typicznym wręcz przykładem są obozy śmierci. Nie da się ich pojąć przy pomocy schematu odstępstwa od zasad moralnych czy prawa. To, co dzieje się w obozach śmierci jest „nieusprawiedliwialne absolutnie” . Te miejsca otwierają horyzont zła demonicznego. Ono nie posiada racji – nie wie dlaczego należy zniszczyć dobro, chce niszczyć. Oświęcim i Kołyma są symbolami „zła naszych czasów” i opowiadają o klęsce nowożytnego humanizmu, który jak się okazało był niewydolny w uchronieniu świata przed ludobójstwem – optymizm oświecenia okazał się nieuzasadniony . Okazało się, że zło jest w stanie zwyciężać dobro, rodząc tym samym tragedię. Zło dziejowe i zło metafizyczne w sposób szczególny ujawniły się właśnie w koncentracyjnym obozie śmierci – zło stało się w nim nową jakością, wręcz jego ucieleśnieniem. Świat Oświęcimia i Gułagu „dopuszczał do istnienia jedynie tyle dobra, ile go było potrzebne złu” .

Zupełnie mnie Pan nie zrozumiał. :)

Pojęcie zła osobowego dominujące w filozofii rzymskokatolickiej jest moim zdaniem , błędne. Zatem przywoływanie bytu będącego jego personifikacją jako dowodu jego istnienia jest, jest błędem logicznym. Nie można uzasadnić prawdziwości sądu o istnieniu szatana, powołując się na istnienie szatana. Jeśli szatan jest doskonale zły, to musi być zły dla każdego, również dla siebie. To jest problem logiczny. Nie ma takiej opcji, by szatan sobie szkodził… A jeśli jest choć jeden podmiot, dla którego szatan jest dobry (on sam), to nie może być uznany za zło absolutne.

Odnośnie obozów koncentracyjnych, to były czymś bardzo złym. Niemniej nawet tam ludzie potrafili być dobrzy. (Nie wątpię, że słyszał Pan o Maksymilianie Kolbem.) W obozach działo się wiele zła, co nie znaczy, że są one dowodem istnienia szatana. Dla mnie, za ich tworzenie odpowiadali ludzie. W przeciwieństwie do tych, co stawali się kapo, twórcy obozów mogli być ludźmi kulturalnymi i dobrze wychowanymi. Wystarczyło, by uznali ludzi w obozach za inny – gorszy gatunek. Odczłowieczenie ofiary pozwala bardzo porządnemu człowiekowi dopuścić się na niej rzeczy strasznych, bo przecież Żyd, Cygan, kułak czy kapitalista, nie mieli uczuć ludzkich. Stąd, do absolutnego zła droga daleka…

Pozdrawiam

Jestem się gotowy zgodzić z Panem, że nasza dyskusja dotarła do miejsca, gdzie można tylko spisać protokół rozbieżności.

Po prostu Pan wierzy autorytetom na słowo, zaś ja nie. Dla mnie ich twierdzenia podlegają takiej samej obróbce logicznej jak każde inne stwierdzenie. Jeśli ktoś chce mnie przekonać do swoich poglądów, to musi się liczyć z tym, że będę analizował przyjęte przez niego założenia. Niestety niewiele osób gotowe jest poddać swoje wierzenia logicznej analizie i przyjąć jej skutki do wiadomości.

Pozdrawiam