Witam po dłuższym niewidzeniu. Mam nadzieję, że nie stanę się Pańskim koszmarem :-))

Co do Pana Starego wypowiadać się nie będe, bo dorosły już jest, i to nawet bardzo. Sam się pewnie odniesie.

Mnie natomiast na marginesie zastanawia coś innego. Otóż każdy może mieć i ma swoich ulubieńców. Jeden lubi blondynów, drugi brunetów, trzeci zaś łysych, bo mu się łysina z mądrością kojarzy.

Ja natomiast zauważam przede wszystkim brak odpowiedzialności u rządzących. Zarówno aktualnych jak i sprzed lat kilku, czyli wszystkich niemal ekip. Odpowiedzialności za słowa, obietnice, ktore – gdy się choć na moment zastanowić – nie są możliwe do spełnienia. Przynajmniej duża część z nich. I bez samoograniczeń.

Zostawmy więc na chwilę nasze sympatie i uderzmy się w piersi – to my jesteśmy tak naprawdę winowajcami, bo łykamy te obietnice niczym gęś orzecha. Wydaje nam się, że oni o nas naprawdę dbają, że chcą byśmy się zdrowo odżywiali (?) i zapominamy, że to nam za parę dni będą głowę obcinać, jak się to wszystko wypieprzy.

I naprawdę mało ważnym jest, kto nam tę głowę obetnie. A my-wyborcy, jak te dzieci od lat palcem pokazujemy i krzyczymy: a on powiedział i nie dotrzymał slowa. A wyście nam przeszkadzali. I tak bez końca.

Wydawać by się mogło, że z przedszkola wyszlismy jux dobrych pare lat temu. Tymczasem rzeczywistość dzisiejsza zdaje się temu przeczyć.

Pozdrawiam serdecznie

cieszę się, z Pana wizyty. Choć radość tą umniejsza fakt, że Pana komentarz jest absolutnie zgodny z moimi odczuciami:).
No szkoda, nie będziemy się tym razem spierać:).

Natomiast, to co napisał pan Stary jest zabawnym odzwierciedleniem lansowanej obecnie gdzieniegdzie tzw. polityki posttożsamościowej.

Wobec( jak na razie) braku spektakularnych sukcesów i co gorsza braku,(jak na razie) na ten sukces widoków, usiłuje się obciążyć odpowiedzialnością za rządzenie nie tylko rządzących, ale nas wszystkich, włącznie z opozycją.

Bo wszak my wszyscy mamy na uwadze dobro Rzeczypospolitej.. Niby prawda, ale trochę infantylna i jakby rodem z zamierzchłej epoki. Łamiąca zasady istniejące w demokratycznych państwach. Najzwyczajniejszego w demokratycznym świecie podziału na rząd i opozycję.
I ich wzajemne relacje.

Mały powrót do systemu jednopartyjnego?:). Jedna siła ludzi dobrej woli, doprowadzi nas do świetlanej, pełnej miłości przyszłości:)?

Serdecznie pozdrawiam

czemu nie?
Biorąc pod uwagę , że od Jagiellonów, król to taka wybieralna głowa państwa, z tym że nie ograniczona kadencją. Pomysł wcale dobry. I odpadnie wówczas zarzut unikania niepopularnych decyzji ze względu na reelekcję:).

Jeśli wszystko pójdzie dalej w tym kierunku, to nietrudno sobie wyobrazić zniesienie kadencyjności prezydenta- dla kalibru tej wielkości nie będzie odpowiedniej alternatywy.
A tytulatura to już detal; tylko dostosowanie nowych reali do naszych narodowych tradycji. Da się załatwić.
Przy odpowiedniej zmasowanej obróbce medialnej nie trudno sobie taki scenariusz wyobrazić.

Król Donald I Troskliwy wraz z księżną małżonką Małgorzatą.
Książęta też już są: Michał i Katarzyna. Ładne szlachetne imiona.
A kto będzie Wielkim Łowczym Królewskim, Podczaszym czy Ochmistrzem w tej chwili trudno orzec. Może ktoś ma jakieś pomysły?

Wiemy tylko, że na stanowisko trefnisi królewskich, błaznami zwanymi, poważnych kandydatów, już dziś,mamy bez liku: choćby niejaki Janusz Palikot, poseł ziemi lubelskiej lub senator Stefan hr. Niesiołowski.

Troszkę dyskretniej zaś trzeba będzie dobierać faworyty królewskie. (Mając w pamięci niechlubną historię seks afery)

A dwór? No, cóż, jak na razie to ja mam swój typ; czołowej dworskiej intrygantki.
Ważna funkcja, żaden przyzwoity dwór, bez niej nie jest przyzwoity:)

Pozdrawiam dworsko i zamaszyście