… ta Helena T., co Ty wiesz, a ja rozumiem?

Mama Łucji raczej by nie pomyślała, żeby “osobiście uczestniczyć w zadymie”. Co innego mlode, gniewne… A poza tym śnił mi EUCOPRESIDENT i z trudem dochodzę do siebie.

Wcale Ci nie jest smutno, jeno się cieszysz, jako i ja się cieszę.

Smutno to może być naszemu dobremu panu referentowi, chociaż podejrzewam, że też to lubi, albo już wręcz polubił;-)

Fejsbuk mnie wywalił zanim zorientowałem się w co łaskawe panie grają. Stawiam bardzo ogólną tezę, że w piłkę.

Zaryzykuję. Ryszard Kalisz jest Heleną T. działającą pod przykrywką Joanny Wielgus z opcją niemiecką w drugim członie.

Oczywiście pół żartem, pół serio, ale tak to właśnie jest, czyli zdarzyło się Panu zabrać głos emblematycznie. Rzekome dwie (bo przełamana jedna) Polski to – upraszczam na nasze robocze potrzeby – 25% referenta, 25% Yassy i 50% biernego widza, czyli pół litra albo bagno (to z rewolucji Francuzików i każde podobne później, w tym nasze rolniczo-tańcowate-z-gwiazdami). W tym sensie nasze txt jest reprezentatywne, nie trzeba mieć kołchozu czy innej masówki, żeby wiedzieć wszystko o świecie.

Sorki, ale nie przepadam za dziewczynami, którym ledwo sięgam do biustu – cierpi na tym moja duma
Nawet, gdy są z Polonii

A Miasto-Łódź, to jakaś anomalia. Właściwie to jej nie powinno być.
Tak, jak łodzi na środku Sahary…
Pogadam o tym z Prezesem

bardzo sie cieszę, że zajrzałas i zasiliłaś nasze human resources.
Tym bardziej, że Twoje pojawienie nie zachwieje naszymi parytetami.:))

Miejsce to przyjazne i klimatyczne, choć skromne.
Jakby szyte na Twoją, czy Beretki miarę.

A exodus okazał się zbyt wyrywny… No i, co się chwali, ambitny.
Niemniej, mam nadzieję, z czasem wpadnie i tu.
Choćby z wizytą.
W końcu sie lubimy.:)
Może akurat nie do mnie, ale do Ciebie…
Zresztą, że do Ciebie bedzie wpadał, to pewne.

Pozdro

Ja tu sobie założyłam skromne konto komentatora, nie blogera, ale w końcu komentatorzy są solą blogowania. Dam znać Beretce, choć ona chyba, podobnie jak ja, nie jest w stanie odciąć pępowiny łączącej nas z naszymi blogami na s24.
Szkoda, że nie wiedziałam o tekstowisku wcześniej, nie było w ogóle rozreklamowane wśród tzw. desantu smoleńskiego, czyli ludzi, którzy masowo wylądowali w s24 w kwietniu 2010. A przecież w pewnym momencie szukaliśmy nowego miejsca, przenieśliśmy się nawet na Nowy Ekran Łażącego Łazarza, co szybko okazało się bezsensownym posunięciem. A można było przyjść tutaj.
Widziałam nowe przedsięwzięcie pod nazwą “Polskim Tekstem”, czarno je widzę, ale nie chcę tam siać defetyzmu, a nawet trzymam kciuki, żeby zrobiło się graficznie bardziej przyjazne dla czytelnika, bo na razie kiszka, przy Tekstowisku wysiada.
Chyba Ci strollowałam notkę, przepraszam ;)

Nikt tu nikomu nic nie nakazuje, nie naciska… Tu nie PeT.:)
Można mieć konta zarówno tu, jak i w S24.
Ja tak mam.
Można też trolować, ja tu sobie troluję pana Referenta, i nikomu to nie przeszkadza.:))

Co do PeTa… Właśnie stamtąd wracam… one ostatnio jakieś nerwowe się zrobiły.:))
Wpadam tam dość często. I wspieram, jak potrafię...
(I jak nie potrafię, nawet limerykiem, gdy nie widzisz)

“Nikt tu nikomu nic nie nakazuje, nie naciska…
Można mieć konta zarówno tu, jak i w S24”

Wiadomo, chodziło mi raczej o opór w zakładaniu kolejnego bloga. Jeden mi wystarczy, Beretce zapewne też.

A żeby tak całkiem nie trollować, to jeszcze a propos tego:

„nasze społeczeństwo polskie chyba za bardzo kontestuje romantyzm, za bardzo kocha się w tym romantyzmie…”

przypomniał mi się kawał o majstrze: – Panie majster, fama głosi, że nie rozumie pan znaczenia słów, których używa. – Taa? To powiedzcie temu Famie, żeby się odpierdolił i vice versa!

Takie to właśnie nasze nowoczesne(pl) elity polityczne…