Pojawił się pono także u nas projekt pakietu antykryzysowego. Poza ułatwieniami w uzyskiwaniu gwarancji kredytowych dla przedsiębiorców zapowiada również zmiany w zasadach pozyskiwania unijnych dotacji. I, co się wydaje ryzykowne, ograniczenia w zwolnieniach grupowych i indywidualnych.

To ostatnie, prosto z socjalistycznej wiary w skuteczność administracyjnych regulacji wynikające ograniczenie, musi doprowadzić do przyspieszenia fali bezrobocia i jego późniejszego utrwalenia. Przedsiębiorcy bowiem, jeżeli jeszcze mają wątpliwości czy kryzys ich dosięgnie, teraz się ich raczej wyzbyli. I zanim ograniczenie zostanie wprowadzone, zaczną zwalniać. Przepis zaś, jak każdy socjalistyczny, pojawi się za późno i w pełni zadziała w momencie, kiedy by było najlepiej aby w ogóle nie funkcjonował. Wtedy zatem, kiedy się pojawią oznaki ustępowania kryzysu.

Wówczas by przedsiębiorcy mogli już zacząć odpowiadać na wzrastającą koniunkturę wzrostem produkcji i zatrudnienia ale ograniczający możliwość wycofania się przepis, wzmagający zatem ryzyko towarzyszące decyzji, wielu od intensyfikowania działalności odwiedzie. I wielu jeszcze ludzi niepotrzebnie pozostanie poza zatrudnieniem.

Chyba, że wieść, z jaką pospieszył Onet, http://wiadomosci.onet.pl/1866888,11,item.html, jest częściowo wyinterpretowana przez dziennikarza, wychowanego na socjalistycznych formach regulowania rynku. Wtedy ta właśnie wiadomość, jeżeli nie zostanie sprostowana, będzie sygnałem dla bardziej płochliwych przedsiębiorców dla decydowania się na przedwczesne ograniczanie produkcji. Dla zachowania swoich zysków. A socjalistyczne metody regulacji dokonają zwykłych w wypadku ich stosowania spustoszeń, nawet jeżeli ostatecznie nie zostaną wdrożone. Jako kara za wiarę we wdrażanie u nas jeszcze sowieckich metod ręcznego sterowania mechanizmami rynkowymi.

Sprawdzi się tym samym zasada, którą określił niegdyś Fridrich von Hayek. Według niego ludzie sobie z kryzysami sami radzą najlepiej. Interwencja państwa im w tym dziele nie jest w stanie przeszkodzić. Znacząco jednak opóźnia oczekiwany skutek. Kosztem pracobiorców przede wszystkim.

Bo najwięcej ludzi zabito dla ich dobra.