Pierwsza odpowiedź się liczy, ale skoro się upierasz, to druga jest (IMO) jeszcze gorsza od pierwszej.
Piszesz (wytłuszczenia moje):

A co jeśli dla kogoś “rozpoznanym sensem życia” jest władza, kasa, wojna, seks i dragi, co “znajduje odzwierciedlenie w realiach zycia codziennego: decyzjach, planach, relacjach, marzeniach”? I co, jeśli do wprowadzenia w życie tych “decyzji, planów, relacji, marzeń” ten ktoś używa religii jako “narzędzia”? :D

Przepraszam, ale naprawdę mnie rozbawiasz.. Poza tym, moje komentarze nie są “psychoterapeutyczną analizą”. Trzymają się jednak, jak najbardziej, tematu Twojej notki. To, że nie chcesz tego zauważyć, nie jest moim problemem.