Śledząc rozwój wypadków, będę uzupełniać tekst główny o nowe wydarzenia.
Zapędzenie się samemu w kozi róg i to takie gdzie stawką stał się już nie honor, ani dobre imię, ale zwykła sprawność polityka – to bardzo rzadkie zjawisko i warto mu się przyglądać.
Jest tragikomiczne!

Pozdrawiam

W odpowiednim momencie wystapi z orędziem, wezwie do głosowania za ratyfikacją i odtrąbi własny sukces.
Biedak ma jeszcze cień nadzieii na reelekcję (kto mu wmawia takie nonsensy?).

Czymś przecie musi się zrewanżować toruńskiemu szamanowi za szambo i czarownicę.

Chyba sprawdzi się prognoza Lecha Wałęsy: wielki finał (i koniec) nastąpi wówczas, kiedy duplikaty się pokłócą.

Wlaśnie czytam jak pan Jarek usiluje zakrzyczć, zawrzeszczeć rzeczywistość!
Żałosny, mały, wrzaskliwy bazarowy sprzedawca fałszywych idei.
Pozdrawiam

Owszem to jest moja osobista wojna, nie z PiS a z Kaczyńskimi i takim PiS jakie oni uosabiają.

A co do Kaczyńskiego – to miala cale dwa lata, żeby Polski nie pchać, ale tego nie zrobil. Wręcz przeciwnie – dla własnego osobistego interesu – gpdzil się na wszystko.
Dopiero teraz jak widmo końca a la Lepper zajrzalo mu w oczy – rżnie bohatera licząc na poparcie o.Rydzyka.
Liczy na to, że ten najsłabszy elektorat,który nie wie o co chodzi – poprze go, bo tak każe Rydzyk
Ale i tak przerżnie.
Wie Pan, przez prawie pięćdziesiąt lat patrzyłam na Europę mając za plecami oddech Rosji. Marzyłam o życiu takim jakie było za symbolicznym murem berlińskim.
O wolności, o rozwoju, o estetyce, o dostatku.
Czemu uważa Pan, że wszyscy akcjonariusze UE – to narody-matoły, które godząc się na ową “utratę suwerenności” postępują głupio?
I jeden mąż opatrznościowy jest w Europie, który jest mądry.

A tak w ogóle to konkretnie co ma Pan na myśli mówiąc o zrzekaniu się suwerenności? Na czym to polega?

Popieram pełną akcesję Polski do Europy – bo czas by Polska wreszcie byla państwem podobbnym do innych państw Europy.
By naród żył tak jak żyją inne narody.

Dość tych sekciarskich guru zbijających wlasny kapitał na polskiej nędzy.
Dość tego móienia norodowi co jest dla niego dobre a co zle.
Naród potrafi wybierać sam, co pokazal 21.X. 2007 roku.
Bedzie chciał traktu – bedzie traktat. Nie będzie chciał – nikt się z tego powodu nie zapłacze.
Dość dramatycznych i pustych gestów. Dość rozdzierania szat na rachitycznym i niedomytym ciele!
Korzystajmy z demokracji i cieszmy się życiem.
Pozdrawiam

Proszę uprzejmie, pamiętam wszak Pani dbałość o język ojczysty, a także Pani prośbę, by i Pani błędy wyłapywać. Lubię odwdzięczać się ludziom za pomoc.

W języku polskim kościół oznacza budynek, Kościół zaś — wspólnotę, instytucję.
http://sjp.pwn.pl/haslo.php?id=2474550
http://so.pwn.pl/lista.php?co=ko%B6ci%F3%B3

Spieszę wyjaśnić, że zabiegów in vitro nie popiera z całą pewnością instytucja Kościoła katolickiego, śmiem twierdzić, że wspólnota wiernych także (tu wiele zależy jak zdefiniujemy kryterium przynależności do tej wspólnoty). Nie słyszałem natomiast, by jakiś budynek sprzeciwiał się jakimkolwiek zabiegom.

Jest jeszcze jedna — teoretycznie — możliwość. Świadomie odbiera Pani wielką literę dla okazania braku szacunku. Tę mozliwość wykluczam: choćby dlatego, że nazwisko nie tylko Jarosława Kaczyńskiego, ale nawet Hitlera pisze Pani wielką literą.

Jest jeszcze : kościół luterański, kościół katolicki, kościół ewangelicki itp.
Jest hierarchia w Kościele. I jest hierarchia w kościele ewangelickim. I jest hierarchia w kościele katolickim. Zależy od kontekstu.
Nie ucz Pan ojca dzieci robić!
I daruj Pan sobie kolejną porcję złośliwości – bo głupoty Pan plecie, aż wstyd czytać.
Język polski ma znacznie więcej możliwości niż te ubożuchne dwie jakie Pan przytoczył.
Wie, wiem, strasznie by Panu pasowało bym świadomie pomijała i lekceważyła Kościół, celowo pomniejszając go pisaniem małą literą.. Niestety, mój Panie – i tym razem strzał Panu Bogu w okno!
Ciekawa jestem, kiedy Panu minie uraza i przejdzie ochota do odgrywania się na mnie, zwłaszcza, że co atak – to sam Pan sobie strzela w kolano.
Naprawdę doradzam wyciszenie złych emocji. Albo znalezienie jakiegoś prawdziwego i solidnego argumentu.
Generalnie do dyskusji, nawet polegającej na prawieniu złośliwości też trzeba się solidnie przygotować, a nie po łebkach – bo skutek zawsze taki, jak sam Pan widzi.I potem boli Pana niepotrzebnie.

PS Wielką literą pisze się każde nazwisko. Nawet zbrodniarza. To wynika z zasad pisowni, nie z szacunku.

1.. No dobrze. Nawet jeśli tak jest , nawet jeśli jest to kłamstwo, czyli pod nową nazwą stara treść – to co z tego? Ludzie to przyjęli. Prawda?
2. Powtarzam pytanie – i co z tego? Zawsze jakieś ugrupowania wykorzystują jaki temat do swoich celów.
3. Zgoda, Nie za Pana podatki. Ja podatki płacę. Ale za nie jest robiona propaganda nie tylko opcji jaką popieram. Ale też wszystkich innych opcji. To jakby poza poczuciem niesprawiedliwego w ogóle obciążenia – daje mi komfort poczucia, że opłacam demokratycznie wszystkich polityków (żart, oczywiście)
4. Owszem stanowi o merytoryczności argumentu. W tym konkretnym przypadku. Świat się zmienił. Zależności między państwami są inne. Inni ludzie w nich żyją.
Nie kwestionuję zasadności Pana zarzutów pod adresem Anglii i Francji z połowy ubiegłego wieku. Nawet je podzielam. Mówię tylko, że nie wszyscy je podzielali i podzielają. I że nie są one adekwatne do współczesności.
5. Nie, nie popełniam błędu. To nie są dwie rozdzielne sprawy. Między nimi jest wyjątkowo ścisła zależność. Stagnacja , pauperyzacja – popatrz, Pan, Panie Jerzy na Polskę. Oto masz jak na dłoni przykład marnowania szansy rozwoju, wyjątkowej zupełnie sytuacji, gdy rzeczywiście po latach dojenia nas , napływa do Polski szeroką strugą pieniądz.
Upieram się. Chcę by Polska rozwijała się tak jak inne kraje Europy.
6. Panie Jerzy – wymienione nazwiska – to dla mnie także szuflada z wycinankami z Senegalu (chociaż wycinanek senegalskich nigdy na oczy nie widziałam). Nie wiem z kim Pan tam ma kontakty w sprawie kultury czy sztuki. Ale moje doświadczenia z tymi dziedzinami są zupełnie inne. Znam wytrawnych znawców sztuki, ludzi pewnie jak i w Polsce zajmujących się sztuką w odróżnieniu od pop-kultury. W pop-kulturze z powodzeniem można wszystko wrzucać do jednego worka. Bo nic nie zwiera żadnych cech odrębnych . Jest masową produkcją obliczoną na masowy gust masowego, światowego odbiorcy. Ale to całkiem odrębny temat..
7. Może i tak jest. Może i składam się na dobrobyt poza Polską. Ale dość trudno mi w to uwierzyć jeśli czytam dane GUS. Wynika z nich, ze w Polsce na ogólną ilość zatrudnionych we wszystkich sektorach – około 12 milionów – aż 8 milionów to budżetówka.
Czyli niecałe 5 milionów swoja pracą utrzymuje kraj. Łatwo policzyć, że jeden pracujący w gospodarce ma na utrzymaniu blisko 8 osób. Nie mówiąc o stwarzaniu dobrobytu politykom. I jeszcze miałabym Pana na utrzymaniu? Nie dam rady Panie Jerzy, no nie dam rady!
8. Hmmm…, mój zapał i to „rewolucyjny” Kiedy ja o żadnej rewolucji nie marzę. Jestem 100% konserwatystką i wrogiem wszelkich rewolucji.. A obchodzą mnie losy mojego kraju i to kto mną rządzi. I jak się o mnie stara. Jakie tworzy mi prawo i jak je egzekwuje. Jak używa i czy nie nadużywa władzy. Jak dba o moją rację stanu, Jak reprezentuje moje interesy. Jaki mój wizerunek przedstawia światu. Jaki mi tworzy obszar wolności, a jaki ogranicza. Jak zabezpiecza moje zdrowie, moją edukację, moją starość.
To „ja” zwielokrotnione do 38 milionów ludzi mnie obchodzi nieustannie,
To się podobno nazywa patriotyzm, czy jakoś tak….

Pozdrawiam Panie Jerzy

To strzal zupełnie nie we mnie.
Sukinsyństwo jest sukinsyństwem obojętnie po której stronie występuje.
Jeśli nepotyzm, kolesiostwo uprawia ktoś z PO – to należy mu się takie samo napiętnowanie jak ludziom PiS.

Różnica polega jednak na czym innym.
W PZU swoich ludzi usadzal urzędujacy WICEPREMIER POLSKIEGO RZĄDU – GOSIEWSKI
Nagannym, ale czym innym jest robienie sobie przyslug w zalatwieniu pracy dla kogoś z rodziny w ramach partii na szczeblu lokalnym – a czym innym załatwianie lewych stolków za dużą kasę dla rodzin prominentów partyjnych na szczeblu rządowym w rządowych instytucjach.
A to świadczy o tym, żew PiS przyklad szedl z samej góry. Na dole tez pelno bylo takich sprawek, ale ona są niczym wobec afer w PZU, TVP, czy Polskim Radio o innych spółkach skarbu państwa pod władzą tego esbeka ( szef biura paszportowegow Plocku, tam gdzie prowadzono teczkę Jaroslawa!!!) Jasińskiego, kumpla Kaczyńskich jeszcze ze studiów – nie wspominając.

Natomiast słusznie wymienia się ludzi w urzędach. Np. w urzędzie marszałkowskim.
Skoro Kaczyńscy uwalili zasadę konkursów i mianowali nawet na wojewodów oszustów, kanciarzy i pijaków – to co mówić o nizszych stanowiskach i calym tym samoobroniarskim towarzychu powsadzanym na stolki przez Kaczyńskiego.
To trzeba wyczyścić do spodu.

Nie wiem kim jest JKM. Kiedyś wydawało mi się, że wiem. Dziś nie wiem. Nie wiem szczególnie od czasu gdy poparł lewicowy program Kaczyńskiego
Czytam jego felietony i coraz więcej tam widzę popisów starzejącego się intelektualisty niż oceny politycznej rasowego polityka, jakim wydawał mi się i jakim pewnie kiedyś był.

Zasklepianie się w poglądach, sztywne trzymanie się wypracowanych na własny użytek idei w oparciu o przykłady „ z życia wzięte” – często kończy się tym, że przykłady się starzeją idee dewaluują i pozostaje jedynie teoria, której anachroniczna forma do niczego nie przystaje i do nikogo nie przemawia. Rozumiem, że ludziom trudno jest dostosowywać wszystko do zmieniającego się świata. Rezygnować z gustów, upodobań, ulubionych cytatów, ulubionych strojów i zamiast filiżanki kawy w cichej kawiarence, zamawiać kartonik z colą w powstałym na miejscu tej kawiarenki sterylnym fast foodzie.
Jednak polityk powinien umieć być elastyczny. Dostrzegać różnicę miedzy światem dziś, światem sprzed dwudziestu czy pięćdziesięciu lat.
Niezmienność idei jest dla filozofów. Polityk powinien rozumieć przede wszystkim uwarunkowania w jakich przychodzi mu podejmować decyzje. Konkretną rzeczywistość, do której, działając w najlepiej pojętym interesie narodu, dopasowuje swoje idee.
Trudno być liberałem i likwidować wszelką pomoc socjalną , gdy dziesięć milionów starych chorych ludzi głoduje – bo wyszli z PRL z gołą d…
Korwin się zestarzał. Nieładnie się zestarzał.

Panie Jerzy, w dziewięćdziesiątych latach zdawałam sobie sprawę z frycowego jakie Polska płaciła za wciąż odwlekane przystąpienie do UE. Sama byłam jednym z tych przypadków, których niszczyło tworzone specjalnie w celu wydojenia Polski prawo. Prawo niszczące i usuwające w cień zagrożenie polską konkurencją dla gospodarek wielu państw Europy. Reszty dopełniała usadowiona doskonale postkomuna, a nawet czysta komuna, jako że na przykład, urzędom skarbowym jeszcze do niedawna szefowali ci sami ludzie, czasem po trzydzieści lat dla prowizji, nagród, i zysków tyranizujący tych, którzy ośmielili się brać sprawy we własne ręce. Oni też całkiem zgrabnie brali sprawy w swoje ręce, często stając się właścicielami naszych spraw. To czym uraczono Polaków po 1989 roku – woła do dziś o naprawę krzywd, .ale wiem, że to wołanie bez odpowiedzi. I tak jak godziłam się na płacenie frycowego , tak godzę się dziś na wymarcie mojego pokolenia bez zadośćuczynienia.
Będę oczywiście wołać, domagać się, krzyczeć i podtykać pod nos sytym i bogatym obraz ludzkich, niezawinionych krzywd – ale wiem, że bardziej będę to czynić dla spokoju własnego sumienia, niż dla konkretnego efektu. Chociaż może kimś uda mi się wstrząsnąć. Jakieś wrażliwe serce zechce się nad moim krzykiem pochylić i zastanowić czy tak być musi – i to będzie mój sukces.
A godzę się na to w imię marzenia, któremu służyłam przez niemal cale moje życie – by Polska była krajem takim jak inne kraje Europy.
Bez akcesji i wszystkiego z czym się ona wiązała – nie byłoby to możliwe.
W żadne samodzielne zmaganie się Polski ze światem nie wierzę. Na to pozwolić sobie mogą kraje bogate z dojrzałą demokracją. Nigdy nie będziemy drugą Szwajcarią, ani drugą Norwegią. Ale może chociaż drugą Hiszpanią, a niechby i nawet trzecią Szwecją. Zawsze Polską..
Marzenia kosztują. Wiem. Godzę się płacić za nie wyznaczoną cenę – czasem trochę się targując, dla zasady. I jeśli dane mi będzie dożyć widocznych podobieństw – powiem, że nie zmarnowałam mojego życia.

Panie Jerzy , dane o tempie rozwoju – to najczęściej suma złożonych danych statystycznych, które są fikcją. Zabawą ekonomistów w uzasadnianie swojej przydatności światu.
Samo słowo rozwój – jest fikcją. Fikcją jest każda teoria polityczna od skrajnie lewicowej po skrajnie prawicową..
Nie jest fikcją ludzkie życie i ludzkie potrzeby. Motorem świata nie jest żaden zadekretowany i mierzony rozwój i jego tempo. Motorem świata jest to, że Kowalski chce mieć to samo co ma Smith, Od roweru poczynając a na zbrojeniach kończąc.
Kowalski żyjący podobnie jak Niemiec, Francuz, Szkot czy Grek, Belg lub Hiszpan – to uwzględniając jedynie inny klimat święte prawo Kowalskiego.
Za to warto było zapłacić frycowe..
I jeśli pojawi się ktokolwiek, kto sam się uwłaszczył na moim wspólnie z innymi wypracowanym majątku, kto kłamstwem , oszustwem dochodzi do władzy po to by ten swój własny majątek pomnażać a ciemnemu ludowi wciska kit patriotycznych bzdur – sam o patriotyzmie pojęcia nie mając – kto mówi do mnie językiem PRLu bo innego nie zna i myśli także po PRLowsku, kto ma udział we władzy wszystkich minionych lat mojego płacenia frycowego i kto się na tym wzbogacił, chociaż udaje biednego jak ja, kto ubiera swoją szulerską grę w wielkie słowa o etyce a swoim życiem jej zadaje kłam, kto wrzaskiem przywabia najniższe ludzkie instynkty pod swoje skrzydła – jest dla mnie złem.
Złem, które chce zniszczyć i moje marzenie i moje życie.
A na to nigdy nie pozwolę.

“I jeśli pojawi się ktokolwiek
— kto sam się uwłaszczył (...)
— kto kłamstwem, oszustwem dochodzi do władzy (...) by własny majątek pomnażać
— kto ciemnemu ludowi wciska kit
— kto mówi (i myśli) językiem PRLu bo innego nie zna
— kto ma udział we władzy wszystkich minionych lat
— kto się na tym wzbogacił, chociaż udaje biednego jak ja
— kto ubiera swoją szulerską grę w wielkie słowa o etyce a swoim życiem jej zadaje kłam
— kto wrzaskiem przywabia najniższe ludzkie instynkty pod swoje skrzydła

– jest dla mnie złem.
Złem, które chce zniszczyć i moje marzenie i moje życie.
A na to nigdy nie pozwolę.”

Pani Renato. A dotąd Pani pozwalała?
Przecież nikt taki się o pozwolenie nie pyta.

PS. Cytat jest przeze mnie podzielony na punkty, gdzieniegdzie skrócony — z dbałością o zachowanie sensu oryginału.

PS2. Zadanie na dziś: “A na to nigdy nie pozwolę” vs “A na to zgody nie ma”. Znajdź dziesięć szczegółów różniących te obrazki.

Zgodzę się, że zasady pisania nazwisk i zasady pisowni powstają w oparciu o inne zasady. W tym zapewne o zasadę szacunku dla człowieka i jego nazwiska.
Ale to i tak nie jest ważne.

Znowu błąd znaczeniowy. Nie każde użycie słowa „nigdy” jest owa deklaracją bez pokrycia. „Nigdy” i „zawsze” używane jako deklaracje występują jakby poza osobistą sferą możliwości pojedynczego człowieka.
Mówimy: nigdy nikt nie wie, albo: wszyscy mówią – i to są istotnie owe puste słowa .
Ale jeśli Pan powie, że nigdy nie sypia Pan z mężczyznami – to już nie jest deklaracja bez pokrycia i puste słowa. Chyba, że zacznie Pan kręcić, żeby nie użyć pustej deklaracji i pustego hasła, jakim jest według Pana słowo „nigdy”.
Ciekawe jak Pan odpowie na pytanie: Czy w życiu sypiał Pan, bądź sypia z mężczyznami?

Albo jeśli Pan powie, że zawsze lubił Pan mleko – to też jest to tylko informacja, Inna rzecz, w jakim stopniu jest to informacja prawdziwa. Ale to już zupełnie inna bajka.. Ja mówię, że nigdy na coś tam nie pozwolę.
Czy mam tłumaczyć Panu także znaczenie: nie pozwolę?
Właśnie dlatego mogę z całym przekonaniem użyć słowa nigdy, że znam siebie i wiem na co pozwalam, na co pozwalam czasem a na co nie pozwalam nigdy.
Dotyczy to również zgody. Na coś jest zgoda , na coś jest zgoda pod warunkiem…a na coś zgody nie ma.!
Na przykład zapewne powiemy oboje jednym głosem – o legalizacji pedofilii: A na to zgody nie ma! I zapewne jeszcze dodamy: „absolutnie” – „Absolutnie zgody nie ma”

I w tym ostatnim zdaniu tez jest konkret – i nie ma ono nic wspólnego z szumną deklaracją czy pustym hasle,
Prawda?

...zbyt długaśne teksty wsadzacie! I jeszcze się nimi okładacie wzajemnie…

Szanowna Renato – nie wdawaj się w takie połajanki, bo cię Odys między Scyllę a Harybdę usiłuje wepchnąć. Akurat to cholernie ważne, jaką literką ktoś pisze kościół – mało wierzy, małą pisze – wielce wierzy, wielką pisze.

ps. ciekawe rzeczywiście, czy by się zupełnie wykopyrtnął JarKacz na przyśpieszonych wyborach. Przecież ma swoje żelazne cztery miliony…
:)

Powiedział Pan :„Ale moje “nigdy” w tym kontekście oznacza nigdy”

Czemu więc moje „nigdy” nie miałoby znaczyć dokładnie to samo?
A jeśli kwestionuje Pan moje „nigdy” – to czemu ja mam nie zakwestionować Pana „nigdy”?
Oba „nigdy” i Pana i moje są osobistym zapewnieniem – którego prawdziwość jest nie do udowodnienia. Można jedynie dać wiarę autorowi słów i przyjąć, że mówi prawdę, zgodnie ze swoim przekonaniem.

W naszych obu „nigdy” nie ma gwarancji, że uda nam się zrealizować w każdych warunkach owo ”nigdy”. Jest jedynie deklaracja naszej woli dążenia do określonego celu.
Pana „nigdy” – także może okazać się zbyt słabe wobec potencjalnego aktu przemocy dokonanego na Panu, bo jak Pan sam pisze: „ Przyjdą silniejsi i sobie wezmą.”

I na koniec: powiada Pan:” Gdy “nie pozwolimy” mówi Putin czy Bush, traktuję to paważnie. Gdy mówi to ktoś, za kim nie stoi żadna siła — wywołuje mój uśmiech.”
Kult siły nie zawsze jest właściwy. Historia to potwierdza. Przykład? Bardzo proszę: Mahatma Gandhi. Nigdy nie wiadomo co jest siłą i co za kim stoi.

Powiada Pan: A dlaczego mam uwierzyć, że oni łżą, a u Pani szczera prawda?
Broń Boże nie wymagam by Pan wierzył. Ja tylko zakładam dobrą wolę czytelnika w przyjmowaniu moich słow.Bo z intencją prawdy i szczerości piszę.
Dotyczy to również Pana. Ma Pan niekwestionowane prawo wyboru komu Pan wierzy.
Ale i ja i moi czytelnicy nie muszę Pana zapewnień, Pana słów uznawać za prawdę. Ani tym bardziej za szczerą prawdę. I mogą , by brać Pana “słowa na poważnie”, doszukiwać się owej „siły” stojącej za Panem. Prawda?

Kaczyńscy i tak nie mają szans na żadne stanowiska w UE.
Oni grają na rynku wewnętrznym.

A tutaj, w Polsce, takim stanowiskiem mogą sporo ugrać. Przede wszystkim demonstrują, że mają znaczenie. Że sporo od nich w polityce zależy.

PS. Sorry za ortografa, dzięx za zwrócenie uwagi.

Żałosne nie żałosne… Czy samobójstwo — to się okaże.

To jak w tym skeczu:
— to chyba jakiś chiński chwyt marketingowy
— ale działa!

I o to im chodzi. Taki sobie kreują wizerunek medialny. Jak widać — skutecznie.

Polecam bardzo ciekawe ujęcie tej sprawy: http://www.malleus.salon24.pl/65974,index.html

Rzeczywiscie ciekawy punkt widzenia.
“Kaczyński, mistrz absurdalnego teatru powrócił na scenę” piekny artykul cytuje Pani Renata.
Nie tylko zamieszanie w Polsce ale i w calej Europie. Gdyby mieli ciekawe propozycje w kwestii funkcjonowania Wspolnoty Europejskiej, idee nowego Traktatu mozna by zrozumiec; geniusz strategiczny. Ale odrzucac wlasne negocjacyjne osiagniecia?

Kiedyś, dawno temu wierzyłem, że Kaczor ma szansę stać się mężem stanu. Owszem, nie z mojej opcji politycznej, ale kimś kto realizuje dalekosiężne wizje.

Dziś wiem, że jest jedynie całkiem cwanym taktykiem. Więc żadna wolta mnie nie zdziwi.

Ale chyba nikt z naszych polityków nie wyrasta ponad regionalne podwórko.

To s“kuteczna” ta taktyka, czy też “czy skuteczna to jeszcze zobaczymy”?
Proszę sie na coś zdecydować.

Ostatnie wybory pokazaly, ze 20 – 30% nie wystarcza do wygrania wyborów.
Nawet przy wysokiej frekwencji. Up[rawnionych do głowosowania jest w Polsce około 26 milionów. Przy frekwencji 50% ( a tylko przekraczająca 50% zapewnia waśność referendum!!) znacza to procenty liczone od mniej więcej 13 milionów.
Te 30 5 to w najlepszym przypadku, według oczekiwań najbardziej optymistycznych dla PiS ( takich jak Pana) to ponad milion glosóew mniej niz w ostatnich wyborach – bo raptem niecale 4 miliony.
Notowania pokazują poparcie dla PiS wgranicach 16 %. To niewiele ponad 2 miliony. Prze rosnącym stale poparciu dla rządu Tuska to wynik na poziomie Samoobrony.

Dlatego Kaczyński jesli dojdzie do konieczności ogloszenia referendum – nie będzie namawiał swojego elektoratu do glosowania przeciw.

On go namówi do niewzięcia udziału w referendum!
Będzie grać na zaniżenie frekwencji i niewazność referendum.
Rydzyk to poprze- albo i nie poprze.
Jeśli Rydzyk przekona się, że na wrzasku Kaczyńskiego sprawa się kończy i nie jest w stanie niczego prtzeprowadzić, a tak musi być, zwlaszcza, że od Kaczyńskiego ludzie odchodzą nadal i jest ich coraz więcej – to pojawi nam sie nowa prawica narodowa bez Kaczyńskiego.
A wtedy nie chciałabym być w skórze żadnego z dwoch braci.
Zresztą juz teraz nie chcialabym – takiej oceny jaką ich obu obdarzają ludzie – wstydzilby się każdy przyzwoity człowiek Zwlaszcza , że opiera się ona o niepodważalne fakty. Cjhocby takie jak ten: Doprowadzić wielomiesięcznym dzialaniem do ustalenia treści traktatu, do podpisania go przez prezydenta państwa do ogloszenia tego sukcseem i przeciw własnemu dziełu wystepować?
Toz to czysta schizofrenia!

Pozdrawiam

Pażywiom, uwidim. Myślę, że i Kaczyńscy nie wiedzą. Hazard to hazard. A tu grają ostro. Póki co, wynik rozgrywki jest niepewny. Jeden sukces już mają — zgodnie z moimi przewidywaniami — europejska prasa już przypomniała nazwiska Kaczorów na czołówkach.

Bywa i tak. Ale nie da się skutecznie ogłaszać alarmu dla ratowania demokracji co dwa lata.

Kaczyńskim nie zależy na rozstrzygnięciu czegokolwiek w referendum; im pat jest na rękę. Rzeczywiście, też sądzę, że w referendum będą namawiać do bojkotu. Co też im da sukces, bo będą mogli ogłosić, że połowa społeczeństwa, która i tak nigdy nie głosuje — ich poparła.
Referendum jednak jest nie na rękę wszystkim. (m.in. z powyższych powodów).
Raczej wybory są bardziej realne.

Rydzyk nic nie zyska na pogrążeniu Kaczorów. Jemu zależy na ich wasalizacji. Potrzebują się wzajemnie więc wypracują symbiozę.

Francja (pod wodzą lewicy) zagłosowała przeciw temu traktatowi (wówczas zwanemu konstytucją). Nikt o schizofrenii Francuzów nie wspomina. A przecież cały dokument był spisany przez Francuzów, pod kierunkiem lewicowca.
Tak to już jest — w polityce, a zwłaszcza w demokracji obowiązuje dwójmyślenie. Są na to tysiące przykładów.

Na czołówkach gazet ukazują się także nazwiska „bohaterów” zapomnianych sensacji i skandali – nie sądzę by samo nazwisko na czołówce – było sukcesem. Zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę kontekst w jakim się ukazuje. A tego konkretnego kontekstu nijak, nawet przy maksimum dobrej woli, takiej jak Pana , nie da się uznać za sukces.

Wróżenie z fusów, drogi Panie?
Pisałam już o czysto biologicznym kurczeniu się elektoratu PiS.? I o przybywaniu młodego elektoratu PO?
Ale mimo takiego obrazu sprawy – niech Pan, „wyborca PO”, porzuci nadzieje na wcześniejsze wybory. Tusk nie jest idiotą i tak naprawdę to nie on ma kłopot – a UE. Przy okazji ten kłopot mają Polacy, którzy dowiadują się jakich oszołomów u władzy na przyszłość unikać .
Mimo wszystko jakoś moje osobiste przekonanie podpowiada mi, że ratyfikacja zostanie uchwalona. I prezydent ją podpisze. Stawiając się i kompromitując doszczętnie – w końcu będzie musiał podpisać.

Nie ma porównania z Francją tylko dlatego, że autorem poprzedniej „konstytucji ”UE był Francuz. Bo był tylko autorem propozycji, I nie był wówczas ani prezydentem, ani premierem Francji, który najpierw wyraziłby 100% poparcia, a potem byłby „za, a nawet przeciw”.
No i proszę, jaki przewidujący był Wałęsa?
Pozdraiam
PS. czy zechcialby Pan porzucić manierę takiego obfitego cytowania? To strasznie wydluża teksty. Poza tym robi wrażenie niemożności odpowiadania “wlasnymi slowami”. Każdy może przecież przeczytać powyżej, czego odpowiedź dotyczy – a ja doskonale pamiętam co napisalam.