Zaprosiłem Klejnę ale łobuz nie odbiera zaproszenia.
Jacek Jarecki

On naprawdę rodzil ten miesięcznik. I pewnie, jak to zwykle po porodzie, odpoczywa, ma kaca i takie tam. Lęki egzystencjonalne też go pewnie dręczą:))

“Masa i władza”. Świetna rzecz. Bardzo dokładnie omawia wszelkie aspekty wykorzystywania strachu dla sprawowania władzy.

No to zobaczymy, co z tego zapraszania wyjdzie. Zara napiszę do tego, który nie odpowiada, bo “gdzie diabeł nie może…”.
I nie będę się lękać ani strachać. Nic a nic. :)

Czyli – pokaż mi swoje lęki, a powiem ci, kim jesteś? No i popatrz, z jednej strony technologie kosmiczne, z drugiej gospodarka lękami i strachem, jak przed tysiącami lat. Czy ta istota, czlowiekiem zwana, ma prawo zwać się rozumną?

A może to wlaśnie te strachy, te lęki są istotą naszego jestestwa, a nie jakiś wyimaginowany rozum? Co z tego, że potrafisz skatalogować te lęki, opisać je klinicznie, skoro się ich nie możesz pozbyć. Bo jak się ich pozbędziesz, to szaleńcem bezrozumnym zostaniesz, innych na niebezpieczństwo wystawiającym. A jak się ich nie pozbędziesz, to doskonalym materialem do manipulacji się staniesz.

Przypomnialem sobie wlasnie, że jestem komuś winien odpowiedź na pytanie podstawowe: skąd przychodzimy, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy. A wszystkie one pisane palcem na wodzie, wiatrem zmierzwionej.

Pozdrawiam serdecznie Panie Iglo

Każden jeden z nas z osobna oraz grupowo mamy swoje lęki i obawy. I to chyba zdrowe jest, bo – jak Pan słusznie zauważyłeś – bez nich pozbawieni bylibyśmy wszelkich hamulców.
Tak na babski rozum (magiczny:) to najważniejsze jest by te nasze obawy nie przerodziły się w strach paniczny lub jakieś inne fobie, które sparaliżują nasz rozum i wolę. To dopiero stanowi podstawę, bazę dla innych, którzy chętnie by tymi strachami zarządzać chcieli i – poprzez manipulacje – prowadzić tych bardzo bojących się, jako to bydło na postronku, ku sobie wiadomym celom i korzyściom.

Pan postawiłeś trzy pytania o fundamentalnym znaczeniu. Ja się nawet nie pokuszę o próbę odpowiedzi. “Skąd przychodzimy?” jest chyba najłatwiejsze do opisania, bo dotyczy przeszłości naszej, na doświadczeniu społeczności opartej. A już tu możliwości interpretacyjnych jest multum.
Pozostałe dwa pytania stoją zupełnie poza moim zasięgiem. Ja do tej pory nie mogę sobie samej udzielić jednoznacznej odpowiedzi na pytanie “kto jestem i po co?” i pojęcia nie mam dokąd zmierzam. A Pan tu jeszcze by chciał w ogólności się wypowiadać. :)

Wielkie dzięki za odpowiedź. No teraz już wiem, po co jestem. :))
A Pan też już wie po co są faceci? A szczególnie taki jeden, co kłuje…
Pozdrowienia dla Kobiety panaigłowej przesyłam.
Niech Jej się ten Sajgon, co go teraz Panu urządza, jeszcze trochę posajgoni… :)

Swięta, zaraz tam świeta. O Igle się Pan martw, a wlaściwie to chyba nie trzeba. Skoro z glodu nie umarl, kwiatka nie zeżarl, TxT wspólzalożyl. Ten przynajmniej będzie mógl próbowac odpowiedziec na pytanie, dokąd zmierza. Tyle, że nie wiadomo, czy dojdzie, jak Panaiglowa Żona znów wyjedzie.

Wtedy mozna postawic pytanie, czy Panaiglowa Malżonka wie, dokąd zmierza Panaiglowej Żony Malżonek?

Pozdrawiam niezmiernie, z lękami walczący

ale ja zostałęm męskim szowinistą w sytuacji kompletnego otoczenia.
W domu owo otocznie mi nie pozwala, więc na zewnątrz, poza domem, bardzo jestem za tym tam szowinizmem.
Jakbym był młodszy o parę kilo, tobym jeszcze propagował “machizmo”...

jakie się tu kółko wzajemnej adoracji zawiązało! A kwilą, a miodek z dzióbków spijają, że ho ho! :)
A już pan Yayco z panem Lorenzo to wszelkie rekordy biją. I dobrze, bójta sie Chopy! Już taki jeden (też chłop, podobno) niedawno wykrakał, że na wymarcie jesteście skazani, jako te dinozaury czy inne mastodonty. Co prawda długo te wymieranie ma trwać (w ludzkim wymiarze), bo całe 125 tys. lat. Ale ja poczekam cierpliwie… :)

o wiele Pani swojego ideała tak podchowałaś, że może za ideała robić, to przynajmniej miej pani szacunek dla tych, którzy dumnie noszą sztandar męskiego szowinizmu w dzisiejeszych niesprzyjających czasach.
A poza tem, ja się babów nie boje. Nawet za przyjemne (dla miękkości) mam. No, chyba, że ruskich. Ale Ruskich to ja się boję niezależnie od płci.

yayco kopalne

Pan chyba zaczynasz w jakieś kompleksa popadać. Martwi mnie to niezmiernie. Dlatego pozwoli Pan, że pochylę się nad Nim z troską. :)
Panie kochany, moja Połówka jest – jak sama nazwa wskazuje – moją. Czy pańska Połówka nie zaposiadywuje takiego samego znaczenia dla Pana?
No właśnie! I to stanowi o istocie tego, co się komu podobuje.
A skoro się Pan babów nie boisz to po co tem sztandarem szowinizmu wywijasz, jak jaką witką brzozową, we wodzie długo moczoną? Hę?

p.s. A na “kopalność” to ma Pan jeszcze czas. Dość długi, co nadmieniłam wcześniej. No chyba, że pociąg do bycia “artefaktem noszonym na piersi” u Pana występuje, jak u Pana Lorenzo. :)

( i druhije ) zakwili ( zawyje ) na naszym grobie ( mężczyźnianym ), jak wilki w parku Yellowstone, wprowadzone tam po 100 latach nieobecności.

A jaki wibrujący głos z siebie wydawały?
Sam słyszałem na Discovery.

Ale jak mnie kto spyta, czy znam jakąś kobitkę co ogląda Discovery?

Odpowiem stanowczo – nie znam.

I bardzo dobrze.

Igła – Kozak wolny

Jak to gdzie ? Aktualnie tutaj, na textowisku:)))

A skąd ja mam wiedzieć, że Pan nikczemnego wzrostu nie jesteś? Na klawiaturze to może Pan nawet za Clinta Eastwooda robić.
Pan wnyki zastawiasz. A jak się da z nich wykręcić to zarzuty czynisz. Nie sobie, bynajmniej!
I to nie ja śpiewam, tylko Danka. Psy nie zauważyły?

_{It`s good to be a (un)hater!}

Nie wściekłe a Szalone. Nie na mnie wyją tylko na Pana.
Ale sobie Pan nagrabiłeś. :)

Żółć się z Pana ulała.
Zna Pan jakiegoś mężczyznę-generała, który choć jedną wojnę wygrał wcześniej o logistyce zapomniawszy?

a Jarecki pod pierzyną chorego udaje, żeby go Alga nie zagoniła do klejenia pierogów.