Nowy rząd od dwóch miesięcy działając pokazał już to i owo. To, co widać jest komentowane zarówno przez bardzo jak i mniej życzliwych obserwatorów. Najzabawniej wyglądają tu rytualne wypowiedzi polityków PiS, którzy zmuszeni do powtarzania preześnych zaklęć, co pewien czas ni z gruchy ni z pietruchy powtarzają, że Platforma popełnia same błędy lub prowadzi politykę zagraniczną na kolanach. O ile w ustach takich tytanów intelektu jak marszałek Putra lub minister Karski rzecz wygląda składnie – i tak gadają od rzeczy – to zaskakująco wypada to w wykonaniu Pawła Kowala, człowieka kulturalnego i rozsądnego. Ale nie w tym problem.
Zapowiedzi o średniej ocenie szkolnej z religią, finansowaniu zapłodnień pozaustrojowych z jednoczesnym pozostawieniem w budżecie kwot na dofinansowanie budowy Świątyni Opatrzności Bożej a także z zaprzeczeniami premiera daje niespójny obraz stosunku rządu do Episkopatu. Dodatkowo uwolnienie prokuratury spod ministerialnej kurateli owocuje porzuceniem przez nią zwyczaju informowania opinii publicznej o swoich poczynaniach. Pojawiają się informacje o zamiarze skontrolowania finansów medialnego imperium ojca Rydzyka i złożona przez Janusza Palikota deklaracja ograniczenia radiomaryjnej potęgi w interesie Kościoła. Ponad to klasycznie pisowskie informacje Julii Pitery o rzekomym łamaniu prawa w CBA. Wszystko to sprawia wrażenie nieładu, który się w centralnie sterowanym rządzie Jarosława Kaczyńskiego, według krytykujących obecny rząd zwolenników PiSu nie zdarzał. Dzięki temu uzyskujemy pewność, że na przykład kreacjonistyczne ekscesy ministra Orzechowskiego, apologizowanie Dobraczyńskiego przez wicepremiera Giertycha, wyznaczanie przez wicepremiera Leppera jednego dnia i określonych godzin na składanie tylko w wojewódzkich oddziałach agencji wniosków o dofinansowanie inwestycji rolniczych były wyrazem dyscypliny i porządku panującego w pisowskich władzach.
Zapowiedź zaś uwolnienia gospodarki znajduje odpór pisowskich apologetów w pakiecie Kluski. Żywo kontrastują z tym uchwalone przed tym ukrytym gdzieś oczywistym humbugiem ustawy, na przykład o ograniczaniu handlu i wymogowi uzyskiwaniu dodatkowych zezwoleń na wielkopowierzchniowe sklepy oraz wstrzymanie prywatyzacji, za co miliardy zapłacimy w formie obsługi zagranicznego długu. Pamiętam, jak zastępując powiatowego tłumacza, który był nie dotarł na biznesowe spotkanie, zachwycałem się umysłem gminnego bonzy. Oto zagraniczny inwestor, wyrażający chęć uzyskania dostępu do studium wykonalności zamierzanej przy jego udziale finansowym inwestycji, miał się za moim pośrednictwem dowiedzieć, że to zrobi niebawem za darmo jakiś miejscowy przedsiębiorca, autorytet w tym względzie, ma bowiem stolarnię. Bonza się bardzo zdziwił, że nie zamierzam, w jego interesie tego tłumaczyć a powiem tylko, że rzecz będzie szybko opracowana. Każdy ma autorytet, na jaki zasłużył.
Reasumując, wypowiedzi Julii Pitery czy Janusza Palikota wpisują się w dotychczasową poetykę władzy. Niekonsekwencja w stosunkach z Kościołem daje pole do krytyki ze strony SLD. Wszystko jest zajadle i nieprzytomnie krytykowane przez PiS. Zaś ogólne wrażenie, jakie rząd sprawia jest na tle poprzedniego, bardzo dobre.