Ojciec Rydzyk zakłada nową partię. Jedną już miał. Skonsumowali ją Kaczyńscy wraz z elektoratem. Ale i kierownictwo, jakie nią owładnęło okazało się zakonnej protekcji wysoce niegodne. Tadeusz Rydzyk, pozbawiony oczekiwanych dotacji do zamierzonych inwestycji ma chyba wolne środki aby w tym względzie nie być od budżetowych dotacji zależnym.

Interesujące są następstwa, jakie by wywołało powstanie takiej partii. Oto obok dwóch lewicowo usposobionych ugrupowań pojawiło by się trzecie. Elektorat lewicowców, pobożnych i mniej pobożnych, miałby szerszy wybór. Możliwe są bardzo interesujące następstwa.

SLD, po propeerelowskiej wolcie Millera, który zapewne odwojuje na PiSie lepperowców, może już tylko na odmieńców liczyć.

A to przede wszystkim Zieloni, których ostatecznym zdaje się celem jest przywrócenie naturalnego bytowania społeczeństw. Mamy zrezygnować z postępu technicznego, ograniczyć eksplorację środowiska, zadowolić się jego odnawialnymi zasobami i wrócić do … najlepiej chyba czasów zapomnianej już radości czerpanej z pełnego zadumy kołysania się na drzewie za pośrednictwem własnego ogona. Z piasku by chyba ów ogon trzeba było teraz ukręcić.

Potem feministki. Kobiety, którym wbija się przekonanie, że mężczyźni, część ludzi raczej na tym padole zbędna, niewolą je straszliwie. Dlatego powinny się wyrzec strojów, kokieterii, kobiecości, rodzin. A jak już nieopatrznie taką założyły, przejąć tam inicjatywę, przystroić męża w damskie ciuszki i zabić w nim wszelką samczość za pomocą uplątania w rozwiązywanie licznych a nieustających drobiazgów, z którymi sobie na pewno nie poradzi. Odłogiem leżące sprawy tradycyjnie męskie można wtedy wymuszać na niesprawiedliwym świecie za pomocą sekowania tejże rodziny.

Potem jeszcze geje, którym świat poświęca zbyt mało uwagi a jak już, to traktuje źle.

No i oczywiście związki zawodowe, popeerelowskiej jeszcze proweniencji.

Ojciec Rydzyk może liczyć na starców ze wszystkich politycznych odłamów. On wszystkich jako swoich traktuje, pod warunkiem, że się wyrzekną obcości. Obcy to bezbożnik, Żyd, Niemiec, Europejczyk (zachodni oczywiście), gej, komunista, lewicowiec, liberał, nienarodowiec, wykształciuch. To nie ważne kim się jest, ważne aby się wyrzec i… wspierać. Wspierać. Rzecz wielce istotna. Jak się wsparło materialnie to się siebie zdeklarowało i pozostaje się wiernym. Inni na to nie wpadli a to takie proste. Człowiek przecież szanuje swoje własne inwestycje.

Pozostaje jeszcze odarty z pozornie skonsumowanych przystawek PiS. Niczego nie pochłonął. Żubra jedynie pokąsał. W dodatku tylko po dupie. Pozostaną przy nim najwierniejsi. Podsłuchujący, nagrywający, lustrujący, weryfikujący. Bez końca. Wszystkich. Jak zabraknie innych, to siebie. Bo układ jest potężny, nieustający i siedmiogłowy. Przy nich pozostaną przerzedzeni przez szyderstwa otoczenia propagandyści głoszący, że PiS jest jedynym, który ma określony cel.

Wszyscy oni złożą się na godziwe pensje dla swoich wodzów a potem na ich komendę rzucą się sobie do gardła. I nie zaprzestaną. Do politycznej śmierci.

A my, korzystając z tego, że nawiedzeni są sobą zajęci, spokojnie zbudujemy nam przyszłość na jaką zasługuje zarówno nasza tradycyjna przedsiębiorczość jak i spryt, zdolność improwizacji i otwartość oraz odwieczna, polska sympatia dla świata, sąsiadów, siebie.